Behçet hastalığında dna hasarları ve OGG1 gen ifade düzeyleri
DNA damages and OGG1 gene expression levels in behcet's disease
- Tez No: 874762
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET GÜVEN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tıbbi Biyoloji, Medical Biology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 78
Özet
Behçet Hastalığı (BH) 1937 yılında ilk kez Türk dermatolog Dr. Hulusi Behçet tarafından tanımlanan, tekrarlayan oral aft, genital ülserlerle birlikte oküler, cilt, gastrointestinal ve sinir sistemi bulguları ile karakterize otoimmün bir hastalıktır. BH, evrensel bir hastalık olmakla birlikte yapılan çalışmalarla Türkiye'nin BH görülen diğer ülkelere kıyasla en yüksek prevalansa sahip olduğu gösterilmiştir. Behçet Hastalığı genellikle genç erişkinleri etkilemesi ve tedavisinin zor olması, organ tutulumları ile ciddi bir morbiditeye neden olması bakımından gün geçtikçe önemi artan bir hastalık haline gelmiştir. İnflamasyonun yol açtığı artan reaktif oksijen türleri (ROT), organizmanın oksidan/antioksidan dengesini bozarak DNA gibi biyomoleküllerde hasara neden olmaktadır. ROT'ların DNA'da yol açtığı en sık görülen DNA hasarlarından biri 8-Oxo-2'-deoksiguanozin (8-oksoG)'dir. Behçet hastalığında tekrarlayan inflamasyon ile karakterize bir hastalık olduğundan, ROT kaynaklı oksidatif stresin yüksek olması ve DNA hasarlarına yol açması muhtemeldir. Yapılan birçok çalışmada, biyolojik materyallerde tespit edilen 8-OHdG'nin kanser, parkinson hastalığı, sistemik lupus eritematozus, romatoid artrit gibi hastalıklardaki mevcut DNA hasarının belirlenmesinde kullanılan iyi bir biyobelirteç olduğunu göstermiştir. DNA'daki 8-OHdG hasarlarının onarımı baz çıkarma onarım (BER) yolağında görev alan OGG1 enzimi ile gerçekleşmektedir. Çalışmamızın amacı, BH'da muhtemel DNA hasar düzeyini ve bu hasarların tamirinde rol oynayan OGG1 gen ifade düzeyini belirleyerek, BH'nın patogenezinde DNA hasar yanıtının önemini ortaya çıkarmaktır. Yapmış olduğumuz bu çalışmada, OGG1 gen ifade düzeyini gerçek-zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu (qPZR; qPCR) ile tespit edildi. Oksidatif DNA hasarının göstergesi olan 8-OHdG miktarını ölçmek için ise ELISA yöntemi uygulandı. Çalışmalar, toplam 70 BH ve benzer yaş ve cinsiyetteki 30 sağlıklı kontrolde çalışma gerçekleştirildi. OGG1 mRNA ifade düzeyleri açısından kontrol grubu ile tüm BH grubu karşılaştırıldığında, iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlemlenmedi (p=0.20). Benzer şekilde kontrol grubu ile D-BH (Derin Ven Tromboz-BH) grubu (p=0.59) ve M-BH (MukokutanözBH) grubu (p=0.18) grubu karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilmedi. Diğer yandan, D-BH grubu (0.0040±0006) ile M-BH (0.0024±0.0002) grubu karşılaştırıldığında da iki grup arasında OGG1 mRNA ifade düzeyleri açısından istatistiksel anlamda bir fark tespit edildi (p=0.024); M-BH grubundaki OGG1 ifade düzeyi daha düşük olarak tespit edildi. 8-OHdG düzeylerine bakıldığında kontrol grubu ile tüm BH grubu arasında anlamlı bir fark gözlemlenmedi (p=0.27). Benzer şekilde, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında D-BH grubu (p=0.42) ve M-BH grubu (p=0.28) arasında 8-OHdG düzeyi açısından istatistiksel olarak bir fark tespit edilmedi. D-BH grubu ile M-BH grubu arasında da, 8-OHdG düzeyleri açısından anlamlı bir farklılık görülmedi (p=0.85). DNA tamir mekanizmasının Behçet hastalığı ile ilişkisini araştırmış olduğumuz literatürdeki bu ilk çalışma, bu alanda yapılacak birçok çalışmaya yol gösterici olabilir.
Özet (Çeviri)
Behçet's Disease (BD) was first discovered in 1937 by Turkish dermatologist Dr. BD is a universal disease, and studies show that Turkey has a high prevalence compared to other cases of BD. Behçet's Disease has become a condition of increasing importance, as it generally affects young adults, is difficult to treat, and causes serious morbidity with organ involvement. Increased reactive oxygen species (ROS) caused by inflammation disrupt the oxidant/antioxidant distribution of the organism and cause damage to biomolecules such as DNA. One of the most common DNA damages caused by ROS in DNA is 8-Oxo-2'- deoxyguanosine (8-oxoG). In Behçet's diseases, when there is no possible disease with repeated treatment, ROS-induced oxidative stress is likely to be high and cause DNA damage. Numerous reports have shown that 8-OHdG detected in biological materials is a good biomarker used to determine existing DNA damage in diseases such as cancer, Parkinson's disease, systemic lupus erythematosus, rheumatoid arthritis. Repair of 8-OHdG damage in DNA occurs with the OGG1 enzyme, which is involved in the base excision repair (BER) pathway. The aim of our study is xvi to reveal possible DNA damage in BD and to reveal the reduction of DNA damage in the pathogenesis of BD by identifying the OGG1 gene that plays a role in the repair of this damage. The software we developed detected OGG1 gene expressions with real-time polymerase chain properties (qPCR; qPCR). Using the ELISA method to use the amount of 8-OHdG, which is an indicator of oxidative DNA infection. The studies were conducted in a total of 70 BDs and 30 healthy controls of similar age and gender. In terms of changes in OGG1 mRNA, the opposite relationships between the control group and the entire BD group, no significant difference was observed between the two groups (p = 0.20). Similarly, no significant difference was detected between the control group and the problems of the D-BH (Deep Vein Thrombosis-BD) group (p = 0.59) and M-BH (Mucocutaneous-BD) group (p = 0.18). On the other hand, a difference was detected between the D-BH (0.0040±0006) and M-BH (0.0024±0.0002) group sales against the two groups, where the OGG1 mRNA group was kept at a strategic point (p=0.024). ; OGG1 expression level was found to be lower in the M-BH group. No significant difference was observed in 8-OHdG levels between the disease control group and the entire GH group (p = 0.27). Similarly, no difference was detected in maintaining 8- OHdG levels between the D-BH group (p = 0.42) and the M-BH group (p = 0.28) compared to the control group. There was no significant difference in 8-OHdG point between the D-BH group and the M-BH group (p = 0.85). This is the first study in the literature investigating the relationship between DNA repair rates and Behçet's disease, and may provide many guidance in this field.
Benzer Tezler
- Behçet hastalığında genotoksisite
Başlık çevirisi yok
BİRŞEN BİLGİCİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
BiyokimyaOndokuz Mayıs ÜniversitesiBiyokimya Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. ABDULKERİM BEDİR
PROF.DR. MUHLİSE ALVUR
- Ankilozan spondilit hastalarında MEFV (Mediterranean fever) gen mutasyonları sıklığının ve hastalık şiddeti üzerine etkisinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
ASLI TUFAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
RomatolojiMarmara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. M. PAMİR ATAGÜNDÜZ
- Behçet hastalığında intertlökin-16(Il-16) ve aıre gen mutasyonunun promotör metilasyon durumunun araştırılması
Investigation of promoter methylation status of intertleukin-16 (Il-16) and aire gene mutation in behçet's disease
MELİH AKPUNAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç HastalıklarıOndokuz Mayıs ÜniversitesiDahiliye Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DEMET YALÇIN KEHRİBAR
- Behçet hastalığında, interlökin─1 reseptör antagonisti (IL─1RA) gen polimorfizminin araştırılması
Interleukin-1 receptor antagonist (IL-1RA) gene polymorphi̇sm investigation in the behcet's disease
GÜL DURSUN
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Tıbbi BiyolojiGaziosmanpaşa ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SERBÜLENT YİĞİT
- Behçet hastalığında tümör nekrozis faktör-alfa (TNF-alfa) gen polimorfizmlerinin hastalığın gelişim riski ve kliniği üzerine etkisi
Effects of tumor necrosis factor-alpha (TNF-alpha) gene polymorphisms on Behçet's disease
AŞKIN ATEŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
Allerji ve İmmünolojiAnkara Üniversitesiİmmünoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLAY KINIKLI