Geri Dön

Söylemden mekana: Hafıza, anlatı, mekan ilişkisinin anma müzeleri bağlamında incelenmesi

Discourse to space: A review of the relationship of memory, narrative and space in the context of memorial museums

  1. Tez No: 877813
  2. Yazar: CANSU AKYOL
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MUSTAFA ÇAĞHAN KESKİN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Mimarlık, Müzecilik, İç Mimari ve Dekorasyon, Architecture, Museology, Interior Design and Decoration
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Mimarlık Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İç Mimarlık Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 178

Özet

Küreselleşme ile değişen paradigmalar sonucunda kamusal hafızayı yeniden yorumlamaya yönelik anma mekanları/müzeleri son yıllarda hızla çoğalırken travmatik olay ve durumlarla yüzleşmek, demokrasi ve insan haklarını desteklemek isteyen hükümet ve/veya kolektifler için giderek daha gerekli görülmektedir. Bu bağlamda müze temsilleri, kamusal anma törenleri ve yıldönümleri gibi diğer üretimlerin yanı sıra, gerçeği ortaya koyan ve duygusal ilişkiler kuran bir dizi veya tekrar ve yinelemenin parçasıdır. Kamusal etkiye sahip olayların sergilenmesi ve sunulması, farklı mekansal ve zamansal koşulların sağlanmasını gerektirir. Geçmişin fiziksel tezahürleri olarak anma müzeleri, toplumun erişebildiği kamusal alanlardan biri olup, anıtsal unsurlar kullanılarak yaşanan acı olayların farklı yönlerini senaryo odaklı ve planlı bir şekilde sergilemektedir. Bir müzede yürürken, önemli ve anlamlı olayları yeniden deneyimleten bir yolculuğa çıkan ziyaretçiler bir bakıma katılımcı ve aktif aktörler haline dönüşür. Müzenin yapısı, sirkülasyon çözümü, aydınlatma ve mimari tasarımı adeta teatral bir ortam tanımlar iken, ziyaretçileri de aktif aktörler olarak yeniden kurgular. Anma müzeleri ziyaretçileri geçmişe içgüdüsel bir şekilde bağlarken hem mağdurları anmaya hem de daha iyi bir gelecek için yaşantı ve anlatılar hakkında düşünmeye ve eğitime olanak sağlayan bir ortam oluşturmaktadır. Bu araştırmanın amacı, anlatı teorisinden yola çıkarak, anma müzeleri anıtsal unsurlarından izleyicinin etkilenebilirliğini ve deneyimini araştırmaktır. Çalışma, mekanın edimselliğinin algısal analizine, yani mekanın, gözle doğrudan algılanamasa da, belirli bileşenlerin organizasyonu yoluyla nesillerarası duygudaşlığa nasıl katkıda bulunduğuna odaklanmaktadır.

Özet (Çeviri)

As commemorative venues/museums aimed at reinterpreting public memory have proliferated in recent years as a result of changing paradigms with globalization, it is increasingly seen as necessary for governments and/or collectives that want to confront traumatic events and situations and support democracy and human rights. In this context, museum representations, along with other productions such as public commemorations and anniversaries, are part of a series or repetition and repetition that reveals reality and establishes emotional relationships. Exhibiting and presenting events with public impact requires different spatial and temporal conditions. As physical manifestations of the past, commemorative museums are one of public spaces accessible to society and exhibit different aspects of painful events in a scenario-oriented and planned manner using monumental elements. While walking in a museum, visitors become participants and active actors, in a way, as they embark on a journey that makes them re-experience important and meaningful events. While the structure, circulation solution, lighting, and architectural design of the museum define a theatrical environment, it also reconstructs the visitors as active actors. While memorial museums instinctively connect visitors to the past, they create an environment that allows both to commemorate the victims and to think about and educate about experiences and narratives for a better future. This research aims to investigate the impressionability and experience of the audience from the monumental elements of memorial museums, based on narrative theory. The study focuses on the perceptual analysis of the performativity of space, that is, how space, although not directly perceptible to the eye, contributes to intergenerational empathy through the organization of certain components.

Benzer Tezler

  1. A transdiscursive enquiry on urban identity

    Kentsel kimlik üzerine söylemötesi bir sorgulama

    AVŞAR KARABABA

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2015

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEMRA AYDINLI

    DOÇ. DR. LENA HOPSCH

  2. The sounds of political actions in the streets of Istanbul

    İstanbul sokaklarında politik eylem sesleri

    EMİNE ŞİRİN ÖZGÜN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2012

    Müzikİstanbul Teknik Üniversitesi

    Müzik Ana Bilim Dalı

    PROF. Ş. ŞEHVAR BEŞİROĞLU

    DOÇ. DR. ROBERT REİGLE

  3. Structure of modernist narrative discourse in a changing world in 'The Sound and the Fury' and 'The Grapes of Wrath'

    Ses ve Öfke ile Gazap Üzümleri'nin değişen dünyasında yenilikçi anlatı söyleminin yapısı

    AMİNA M BASHİR MEGHEİRBİ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    İngiliz Dili ve Edebiyatıİstanbul Aydın Üniversitesi

    İngiliz Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE GÖNÜL UÇELE

  4. Yeniden önce eskiden sonra perdedeki İstanbul

    Before 'new' after 'old' iIstanbul on screen

    ECE TABAKOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Kentsel Tasarım Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZHAN ERTEKİN

  5. Kur'ânî dilin Nebevî dili inşası - Kudsî hadisler bağlamında -

    The construction of the prophetic expression by the Quranic language - In the context of the hadith Qudsi -

    AYŞENUR FİDAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Dinİstanbul Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YAŞAR DÜZENLİ