Geri Dön

Aristoteles'in etik teorisinde erdemlerleyaşamak ve mutluluk

Virtues in Aristotle's ethical theoryliving and happiness

  1. Tez No: 884815
  2. Yazar: ŞEYMA ORAN
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ YAKUP HAMDİOĞLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Felsefe, Philosophy
  6. Anahtar Kelimeler: Akıl, Erdem, Mutluluk, İnsan, Varlık, Reason, Virtue, Happiness, Human, Being
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 118

Özet

Aristoteles'in erdem etiğinin insanoğlunun karşı karşıya kaldığı etik çıkmazlara bir çözüm yolu açıp açamayacağı her dönemde önemli bir tartışma konusu olmuştur. Bu denli güçlü ve bilgi felsefesinden siyaset felsefesine geniş bir bağlama sahip olan bir teori için böyle bir sorunun her zaman canlı olması doğal bir durumdur. Dolayısıyla, bu soru etrafında Aristoteles'in düşüncelerinin bugün de artan bir ilgiyle tartışılması da kaçınılmaz olmaktadır. İnsanın doğası, evrenin doğası, birey ve toplum arasındaki ilişkilere verdiği öncelik ve gündelik hayatın akışının doğallığında ele aldığı kavramlar onun etik üzerine görüşlerinin kurucu unsurlarıdır. Aristoteles'e göre insanoğlu bir varlık dünyası içindedir ve onun karakterinin ahlaki yönden gerçekleşmesi ancak bu gerçeklik içinde akılsal bir yaşam tarzını arzulamasıyla olanaklıdır. Akıl, insan ruhunun karakteristik bir özelliğidir. Bununla birlikte, iyi her şeyin yöneldiği şeydir. İnsanoğlu da kendisi için iyi olan şeye ruhunun akla uygun etkinliği ile ulaşabilir ve Aristoteles bunun erdem olduğunu söyler. Bu doğrultuda erdemli eylemlerde bulunmayı alışkanlık haline getiren bir kişi, bu bilgece yaşayış tarzıyla en yüksek iyiye veya mutluluğa ulaşabilir. Bu bakımdan insanoğlunun ahlaki anlamdaki üstünlüğünü, eylemin bizzat kendisi için amaçlanarak gerçekleştirildiğini gösteren entelektüel erdemlere yönelmek belirler. Aristoteles'in etik teorisinde mutluluk, teleolojik olarak, insanın akıllı özü temelinde ortaya çıkan bu erdemlere dayanan ve yaşamı boyunca süren bir temaşa etkinliği olarak kendini gösterir. Bu aynı zamanda insanı Tanrısal hazza yaklaştıran en önemli etkinliktir.

Özet (Çeviri)

Whether Aristotle's virtue ethics can provide a solution to the ethical dilemmas faced by human being has been an important subject of debate in every period. For a theory that is so powerful and has a wide context from philosophy of knowledge to political philosophy, it is natural that such a question is always alive. Therefore, it is inevitable that Aristotle's thoughts will be discussed with increasing interest today around this question. The nature of man, the nature of the universe, the priority he gives to the relationships between the individual and society, and the concepts he deals with in the natural flow of daily life are the founding elements of his views on ethics. According to Aristoteles, human being is in a world of existence and the moral realization of her/his character is only possible by desiring a rational lifestyle within this reality. Reason is a characteristic feature of the human soul. However, the good is that towards which everything is directed. Human beings can achieve what is good for themselves with the reasonable activity of their soul, and Aristotle says this is virtue. A person who makes it a habit to take virtuous actions in this direction can reach the highest good or happiness with this wise lifestyle. In this respect, the moral superiority of human being is determined by turning to intellectual virtues that show that the action is carried out with a purpose for oneself. In Aristotle's ethical theory, happiness manifests itself teleologically as a contemplation activity that is based on these virtues that emerge on the basis of the rational essence of man and continues throughout his life. This is also the most important activity that brings people closer to divine pleasure.

Benzer Tezler

  1. Çağdaş erdem etiği bağlamında din ve ahlak ilişkisi

    Relations of religion and ethics in the context of contemporary virtue ethics

    MUHAMMED VEYSEL BİLİCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Dinİstanbul Üniversitesi

    Felsefe Bölümü

    PROF. DR. CAFER SADIK YARAN

  2. Aristoteles ve John Rawls'ta adalet anlayışı: Karşılaştırmalı bir inceleme

    Aristotle and John Rawls' conception of justice: A comparative analysis

    AYŞEGÜL AYDINLI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Siyasal BilimlerKocaeli Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADEM ÇAYLAK

  3. Erdem ve ödev ahlâklarına yeni yaklaşımlar: David Ross ve Alasdair Macintyre

    New approaches to virtue ethics and deontology: David Ross and Alasdair Macintyre

    MUHAMMET ENES KALA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    FelsefeAnkara Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURTAZA KORLAELÇİ

  4. Chaim Perelman: Bir hukuk filozofu

    Chaim Perelman: A philosopher of law

    MERİÇ SEYHAN KARACA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    FelsefeUludağ Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SERKAN GÖLBAŞI

  5. Ayin-i Cem özelinde katharsis fenomeninin müzikteki görünümü

    The appearance of the catharsis phenomena in music special of the Ayin-i Cem

    YELİZ KILIÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    MüzikBatman Üniversitesi

    Müzikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İLHAMİ KAYA