Geri Dön

Relapsing remitting multiple sklerozis tanılı hastalarda 2. basamak tedavi olan fingolimod ve ocrelizumab tedavisi etkinliklerinin karşılaştırılması

Comparison of the efficacy of fingolimod and ocrelizumab treatments, which are second-line treatments, in patients diagnosed with relapsing remitting multiple sclerosis

  1. Tez No: 891329
  2. Yazar: GÜLFEM AKTAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. DURUHAN MELTEM DEMİRKIRAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Multipl Skleroz, Relapsing Remitting Multipl Skleroz, Fingolimod, Okrelizumab, Etkinlik, Multiple Sclerosis, Relapsing Remitting Multiple Sclerosis, Fingolimod, Ocrelizumab, Efficacy
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çukurova Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

Giriş ve Amaç: Multipl Skleroz (MS), merkezi sinir sisteminde demiyelinizasyon ve nöronal hasar ile karakterize kronik bir hastalıktır ve genç yetişkinlerde travma dışı engelliliğin en yaygın nedenidir. Klinik fenotiplerine göre Relapsing Remitting Multipl Skleroz (RRMS) ve Progresif MS olarak sınıflandırılır. En sık görülen başlangıç fenotipi RRMS'tir. MS tedavisinde hastalık modifiye edici ilaçlar (HMEİ) atak sıklığını azaltmayı, progresyonu geciktirmeyi amaçlar. RRMS tedavisinde kullanılan çok sayıda HMEİ mevcuttur. Fingolimod ve Okrelizumab ülkemizde ikinci basamak tedavi olarak kullanılan HMEİ'lerdir. Bu çalışmada RRMS hastalarında Fingolimod ve Okrelizumab tedavilerinin etkinliklerinin karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışma retrospektif ve gözlemsel olarak planlandı. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nöroloji Anabilim Dalı Demiyelinizan Hastalıklar polikliniğinde RRMS tanısı ile takip edilen Fingolimod grubunda 89 hasta, Okrelizumab grubunda 85 hasta çalışmaya alındı. Çalışmaya dahil edilme kriterleri; olguların 18 yaş ve üzerinde olması, Fingolimod veya Okrelizumab tedavilerinden birini en az 1 yıl süre ile kullanması, EDSS (Expanded Disability Status Scale) değeri 0-6 olması olarak belirlendi. Hastaların dosyaları incelenerek yaş, hastalık süresi, tedavi öncesi son 1 yıldaki atak sayısı, EDSS değeri, manyetik rezonans görüntüleme (MRG) aktivitesi verileri elde edildi. Çalışmanın birincil hedefi; tedavi sonrası yıllık atak oranını, ataksız hasta oranını ve ilk atağa kadar geçen süreyi karşılaştırmaktı. İkincil hedef; tedavi sonrası engellilik artışını ve MRG aktivitesini karşılaştırmak olarak belirlendi. Bu amaçla Fingolimod veya Okrelizumab başlandıktan sonraki 1 yıllık ve 2 yıllık tedavi süreci incelendi. Tedavi sonrası veriler hasta dosyalarından ve hastaların klinik takiplerinden elde edildi. İstatistiksel değerlendirmede IBM SPSS V23 programı kullanıldı. Bulgular: Tedavi sonrası 1.yıl ve 2.yılda ataksız hasta oranı, yıllık atak oranı (YAO) ve ilk atağa kadar geçen süre açısından Fingolimod ile Okrelizumab arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Tedavi sonrası 1.yıl ve 2. yıl sonunda EDSS değerinin yıllık değişimi iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermedi. Tedavi sonrası 1. yıl ve 2. yıl klinik progresyon ve MRG aktivitesi açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. 1. yıldan sonra klinik aktivasyon/progresyon ve/veya MRG aktivitesi nedeni ile tedavinin sonlandırılma oranı Fingolimod grubunda Okrelizumab grubuna göre daha yüksekti. Sonuç: Fingolimod ve Okrelizumab tedavileri RRMS hastalarında atakları önleme, yıllık atak oranında azalma, EDSS değişimi ve MRG aktivitesi üzerine benzer şekilde etkili görünmektedir. Ancak bu bulguları doğrulamak ve daha kesin sonuçlar elde etmek için, daha geniş hasta gruplarının yer aldığı, uzun süreli ve prospektif ileri araştırmalara ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

Introduction and Objective: Multiple Sclerosis (MS) is a chronic disease characterized by demyelination and neuronal damage in the central nervous system and is the most common cause of non-traumatic disability in young adults. It is classified into Relapsing Remitting Multiple Sclerosis (RRMS) and Progressive MS according to clinical phenotypes. The most common initial phenotype is RRMS. In the treatment of MS, disease modifying drugs (DMDs) aim to reduce the frequency of attacks and delay progression. There are many DMDs used in the treatment of RRMS. Fingolimod and Ocrelizumab are DMDs used as second-line treatment in our country. In this study, we aimed to compare the efficacy of Fingolimod and Ocrelizumab in RRMS patients. Materials and Methods: The study was planned as retrospective and observational. The study included 89 patients in the Fingolimod group and 85 patients in the Okrelizumab group who were followed up with a diagnosis of RRMS in the Demyelinating Diseases outpatient clinic of the Department of Neurology, Çukurova University Faculty of Medicine Hospital. Inclusion criteria were as follows: age of 18 years or older, use of either Fingolimod or Ocrelizumab for at least 1 year, EDSS (Expanded Disability Status Scale) value of 0-6. Age, disease duration, number of attacks in the last year before treatment, EDSS value, magnetic resonance imaging (MRI) activity data were obtained from files of the patients. The primary objective of the study was to compare the annual attack rate, the proportion of attack free patient and the time to first attack after treatment. The secondary objective was to compare the increase in disability and MRI activity after treatment. For this purpose, the 1 year and 2 year treatment period after the initiation of Fingolimod or Okrelizumab was analyzed. Post-treatment data were obtained from patient files and clinical follow-ups. IBM SPSS V23 program was used for statistical evaluation. Results: There was no statistically significant difference between Fingolimod and Ocrelizumab in terms of the rate of attack-free patients, annual attack rate and time to first attack in the 1st year and 2nd year after treatment. The annual change in EDSS value at the end of the 1st year and 2nd year after treatment did not show a statistically significant difference between the two groups. There was no statistically significant difference between the groups in terms of clinical progression and MRI activity at 1 year and 2 years after treatment. After 1 year, the rate of treatment discontinuation due to clinical activation/progression and/or MRI activity was higher in the Fingolimod group than in the Ocrelizumab group. Conclusion: Fingolimod and Ocrelizumab treatments seem to be similarly effective in preventing attacks, reducing the annual attack rate, EDSS change and MRI activity in RRMS patients. However, further prospective and long-term studies with larger patient groups are needed to confirm these findings and to obtain more definitive results.

Benzer Tezler

  1. Relapsing-remitting multipl skleroz hastalarının atak ve remisyon dönemlerinde MMP-9, TİMP-1 ve MMP-9/TİMP-1 oranınındeğerlendirilmesi

    Assesment the level of MMP-9, TIMP-1 AND MMP-9 TIMP-1 ratio in relapsing-remitting multiple sclerosis patients during relapse and remission periods

    ARZU ŞANLI TÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NörolojiSağlık Bakanlığı

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN MUSA ÖZTÜRK

  2. Birinci basamak immünmodülattuar tedavi alan relapsing remiting multipl skleroz hastalarında kardiyovasküler otonom fonksiyonların değerlendirilmesi

    Evaluation of cardiovascular autonomic functions in relapsing remitting multiple sclerosis patients receiving first-line immunomodulatory treatment

    YAKUP GÖNÜLAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    NörolojiTokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DÜRDANE AKSOY

  3. Investigation of notch signalling pathway proteins as potential biomarkers for differentiating multiple sclerosis subtypes

    Multiple skleroz alt tiplerinin ayrımı için notch sinyal yolağı proteinlerinin biyobelirteç potansiyellerinin araştırılması

    ZEYNEP ÖZTÜRK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2016

    Biyolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EDA TAHİR TURANLI

  4. İmmunmodulatuar tedavi alan ve almayan relapsing remitting multipl skleroz hastalarının depresyon, anksiyete ve yorgunluk ölçekleri ile değerlendirilmesi

    Evaluation of relapsing remitting multiple sclerosis patients with or without immunomodulatory therapy with depression, anxiety and fatigue scales

    ABDULRAHİM BAĞMANCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    NörolojiTokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DÜRDANE AKSOY

  5. Multipl skleroz hastalarında otonomik fonksiyonların sempatik deri yanıtı ve R-R interval değişkenliğinin değerlendirilmesi

    Autonomic function in patients with multiple sclerosis evaluation of variability of sympathetic skin response and RR interval

    VEDAT BALLIKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    NörolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AYSEL MİLANLIOĞLU