Müsned terimine dair tartışmalar ve müsned türü eserlerin muhteva ve tertip sorunu -İbn Abbas rivayetleri örneği-
Discussions on the term musnad and the problem of content and contextual of musnad type works –the example of Ibn Abbâs narratives-
- Tez No: 893375
- Danışmanlar: DOÇ. DR. HAMZA ELBEKRİ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Din, Religion
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İbn Haldun Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 94
Özet
Müsned tasnif türü, hadis ilminde yazılan kitaplarda kullanılan tasnif türlerinden biridir. Hicri üçüncü asrın başlarında ortaya çıkan bu tasnif türü, gene aynı asırda birçok muhaddis tarafından kabul edilmiş ve bu türde eserler vermişlerdir. Bu alanda ilk eser verenler; Ebû Dâvûd et-Tayâlisî (ö. 204/819), Nuaym b. Hammâd (ö. 228/843), Esed b. Mûsâ (ö. 212/827) gibi isimler olmakla beraber bu türdeki en meşhur ve en kapsamlı kitap Ahmed b. Hanbel'in (ö. 241/855) el-Müsned adlı eseridir. Sahâbe isimlerine göre tertip edilen bu eserler her sahâbînin rivayet ettiği hadisler, gene aynı sahâbenin adı altında zikredilmektedir. Ayrıca bu tertip; kimi zaman sahâbîlerin İslâm'a giriş sırasına göre, kimi zaman kabile isimlerine göre, kimi zaman da alfabetik sıraya göre gerçekleşmiştir. Müsnedlerde sıhhat derecesine bakılmaksızın merfu-muttasıl/zahiri ittisal olan rivayetler yer almaktadır. Müsned kitaplara yönelik gerçekleştirilen bu çalışmanın amacı, müsned eserlerde olmaması gereken mevkuf, mürsel rivayetlerin ve kendi müsnedi dışında zikredilen sahâbe rivayetlerinin sebebini bulmaktır. Ayrıca, hakkında birden fazla görüş bulunan müsned ıstılahının manası tespit edilmeye çalışılacaktır. Bu doğrultuda; İbn Abbâs rivayetleri seçilen dört müsned eserde okunmuş, bu rivayetlerden mevkuf ve mürsel olanları seçilmiş ve haklarında analizler yapılmıştır. Ek olarak kendi müsnedi dışında zikredilen sahâbe rivayetlerinin sebepleri de incelenmiştir. Son olarak, müsned tarihi ve akabinde müsned terimi ile ilgili tartışmalara yer verilmiştir. Sonuç olarak, müsned türü eserlerin çoğunluğunu merfu-muttasıl/zahiri ittisal olan rivayetlerin oluşturması ve alimlerim genel kanısının da müsned hadisin merfu-muttasıl/zahiri ittisal olması gerekliliğini ifade etmesi; bu rivayetler dışındaki rivayetlerin olmaması gerekliliğini bize göstermiştir. Ancak tespitlerimize göre eserlerin içerisinde mevkuf ve mürsel rivayetlere de yer verilmiştir. Bu rivayetlerin analizi sonucunda, bunların müsned türü eserlerin aslını oluşturmadığını ve eserlere bir sebebe binaen getirildiğini söylemek mümkündür. Bununla beraber, sahâbelerin kendi rivayetlerinin farklı müsnedlerde yer alması da aynı mevkuf ve mürsel rivayetler gibi ortaya koyduğumuz sebeplerle açıklanabilir.
Özet (Çeviri)
The classification type known as“Musnad”emerged in the early third Hijri century within the realm of Hadith literature. This method was widely adopted by numerous scholars during the same century, leading to the creation of significant works. Pioneers in this field include figures such as Abu Dawud al-Tayalisi (d. 204/819), Nuaym b. Hammad (d. 228/843), and Asad b. Musa (d. 212/827), with the most renowned and comprehensive work in this genre being Ahmed b. Hanbal's (d. 241/855) al-Musnad. In such works, hadiths are grouped according to their narrator. The order in which each group of hadiths by a particular narrator appears, however, varies. It may correlate to the Companions' conversion to Islam, their tribal affiliations, or it may simply be alphabetical. Musnad compilations include all narrations, irrespective of their authenticity, such as whether they are marfu' or muttasil. The objective of this study focusing on Musnad texts is to identify the reasons behind the inclusion of mawquf and mursal hadiths, which ideally should not appear in Musnad compilations. Additionally, this study investigates the reasons that narrations attributed to other Companions may appear outside their designated chapters. This paper also delves into the historical context of Musnad compilations and discusses the various scholarly interpretations of the term“Musnad.”In conclusion, the majority of narrations in Musnad compilations are marfu' and muttasil, signifying a scholarly consensus on the necessity for a narration to have such attributes in order to be included in a Musnad. However, there is an undeniable presence of mawquf and mursal narrations within these works as well. Analysis of these narrations suggests they were included for certain specific reasons and are not intrinsic to the original works. Similarly, the occurrence of a Companion's narrations in a Musnad other than their own can be explained through the same reasons identified for the inclusion of mawquf and mursal narrations.
Benzer Tezler
- اسلوب التوكيد في مسند الحميدي (ت ٢١٩ه)دراسة تحليلية
Müsned el-Hamidi'de vurgulama üslubu (Seçmeli çalışma)
OMAR GHALİB ALİ AL-AZZAWI
Yüksek Lisans
Arapça
2022
DilbilimÇankırı Karatekin ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ Abdulsalam Yousuf ESSA AL – YAGOOB
- Yûsuf Sûresi örneğinde Arap dilinde mansûbât
The concept of mansubât in the Arabic language in the example of Surah Yûsuf
ENES GÜR
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
DinHitit ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ŞAHABETTİN ERGÜVEN
- Yûsuf sûresindeki mansûbât konusunun nahiv ilmi açısından ele alınması
The handli̇ng of mansubat i̇n Yusuf surah i̇n terms of
YUSUF BÖYÜK
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
DilbilimKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FARUK ÇİFTÇİ
- İmam Râfiî'nin Şerhu'l-Müsned adlı eserindeki şerh metodu
The method of announcement in Imam Rafii's Musned-Exibition
FARUK SASUNLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
DinGaziantep ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. RECEP ASLAN
- Humeydi'nin musnedi ve hadis literatüründeki yeri
Humeydi's musned and its place in the hadith literature
MUSTAFA TAYYAR