Pamuktaki yabancı otların popülasyonlarının saptanması ve mısırda kullanılan bazı herbisitlerin pamuktaki fitotoksisitelerinin belirlenmesi
Detection of weed population in cotton and determination of phytotoxicity of some corn herbicides in cotton
- Tez No: 893868
- Danışmanlar: PROF. DR. SİBEL UYGUR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Çukurova Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Bitki Koruma Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 103
Özet
Herbisitlerin kültür bitkilerinde oluşturduğu yan etkilerden birisi de fitotoksisite olarak da adlandırdığımız zararlanmalardır. Herbisit sürüklenmesi, hedef dışı yanlış uygulamalar, herbisit tank kalıntısı, herbisit taşınması, uygulamadan önce kalibrasyonlarının yapılmaması, ekim nöbetinde kullanılan herbisitin bir sonraki üründe fitotoksisitesi, herbisitlerin önerilen fenolojik dönemde uygulanmaması ve uygulama esnasında çevresel koşulların uygunsuzluğu fitotoksisitelerin başlıca nedenlerindendir. Bu çalışmanın ilk aşamasında pamuk ekim alanlarında sorun olan yabancı ot türleri belirlenmiş, diğer kısmında ise mısır bitkisinde kullanılan bazı herbisitlerin farklı dozlarının yukarıda belirtilen olası durumlardan dolayı pamuk bitkisinde oluşturabileceği zararlanmaların (fitotoksisitenin), zarar miktarlarının, verim kayıplarının ve oluşabilecek simptomları tespit etmek ve araştırmak üzere yapılmıştır. 2023 yılında bölgemizde pamuk ekim alanlarında yabancı otları popülasyon yoğunluklarını belirlemek amacıyla yapılan survey sonucuda; 12 bitki familyasına ait 26 yabancı ot türü tespit edilmiş olup, en yaygın türler sırasıyla Topalak (Cyperus rotundus L.), Kırmızı Köklü Horozibiği (Amaranthus retroflexus L.) ve Çakal Kavunu (Cucumis melo var. agrestis) olarak belirlenmiştir. Fitotoksisite çalışmaları için uygulamalar pamuk bitkisi 2-4 yaprak, taraklanma başlangıcı, çiçeklenme başlangıcı dönemlerinde iken yapılmıştır. Çalışmada, 225 g/l Isoxaflutole + 90 g/l Thiencarbazone-methyl + 150 g/l Cyprosulfamide (safener), %50 Dicamba + %25 Tritosulfuron aktif maddeye sahip herbisitlerin dört farklı dozu [önerilen dozun dörtte biri (N/4), önerilen dozun yarısı (N/2), önerilen doz (N), önerilen dozun iki katı (2N)] kullanılmıştır. 225 g/l Isoxaflutole + 90 g/l Thiencarbazone-methyl + 150 g/l Cyprosulfamide (safener) uygulaması kontrol dışındaki tüm dozlarda yaprak ve bitki dokularında kloroz(sararma), bitki boy gelişiminde durma, geriye doğru ölüm, %50 Dicamba + %25 Tritosulfuron uygulaması ise kontrol dışındaki tüm dozlarda solgunluk, gövde ve yaprak saplarında nekrotik (koyu kahverengi veya kırmızı, bitki dokusu) lezyonlar, bitki gelişim geriliği, gövde kalınlaşması ve odunsu doku oluşumu, geriye doğru ölüm simptomları meydana getirmiştir. Her iki herbisitin de 2N ve N dozları, 28. gün sonunda pamuk boyları, verimi ve toprak üstü kuru aksam ağırlığı üzerinde en fazla etkili olan dozlar olarak kontrol parseli ile kıyaslandığında öne çıkmıştır. Kontrol parseline kıyasla pamuk klorofil miktarını en çok olumsuz etkileyen herbisit, Isoxaflutole + Thiencarbazone-methyl aktif maddesinin 2N, N ve N/2 dozları olmuştur. Bu dozların etkisi, istatistiksel olarak diğer uygulamalardan farklı bulunmuştur. Dicamba aktif maddeli herbisitin ise klorofil oluşumu üzerinde önemli bir etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle uygulamalar esnasında gerekli önlemler alınmalı ve kurallara uygun olarak herbisit uygulamaları yapılmalıdır
Özet (Çeviri)
One of the adverse effects of herbicides on crops is the damage referred to as phytotoxicity. Herbicide drift, non-target misapplications, herbicide tank residue, herbicide transport, no calibration before application, phytotoxicity of the herbicide used in the crop rotations in the next product, the absence of herbicides in the recommended phenological period and the incompatibility of environmental conditions during application are the main causes of phytotoxicities. In the first stage of this study, weed species that are problematic in cotton cultivation areas were identified, and in the other part, different doses of some herbicides used in corn plant may cause damage to the cotton plant due to the above-mentioned possible conditions (phytotoxicity), it was made to detect and investigate the damage amounts, yield losses and possible symptoms. As a result of a survey conducted in 2023 to determine the population densities of weeds in cotton fields in our region; 26 weed species belonging to 12 plant families have been identified. Purple nutsedge (Cyperus rotundus L.), redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.), respectively and field muskmelon (Cucumis melo var. agrestis) was found as the most common species. Applications were done when cotton was in the 2-4 leaves, pinhead square, and early bloom stages. In the study, four different doses [quarter of the recommended dose (N/4), half of the recommended dose (N/2), recommended dose (N), double the recommended dose (2N)] of herbicides containing 225 g/l Isoxaflutole + 90 g/l Thiencarbazone-methyl + 150 g/l Cyprosulfamide (safener) and 50% Dicamba + 25% Tritosulfuron active ingredients were applied. In all plots treated with 225 g/l Isoxaflutole + 90 g/l Thiencarbazone-methyl + 150 g/l Cyprosulfamide (safener), chlorosis (yellowing) in leaves and plant tissues, stunted plant growth, die back, and in plots treated with 50% Dicamba + 25% Tritosulfuron, wilting, necrotic (dark brown or red, plant tissue) lesions on stems and petioles, inhibited plant growth, stem thickening and callusing, and die back symptoms were observed At the end of 28 days, the 2N and N doses of both herbicides were found to be the most effective on cotton height, yield, and above-ground dry biomass compared to the control plant. The herbicide with the active ingredients Isoxaflutole + Thiencarbazone-methyl at 2N, N, and N/2 doses had the most adverse effects on cotton chlorophyll content compared to the control plant. The effects of these doses were statistically different from the other treatments. On the other hand, the herbicide with the active ingredient Dicamba was found to have no significant effect on chlorophyll formation. As a result, the necessary precautions must be taken during applications and herbicide applications must be carried out in accordance with the rules.
Benzer Tezler
- Şanlıurfa ilinde farklı renk tuzaklarının mısır bitkisinde önemli yaprakpiresi (Hemiptera: Cicadellidae) türlerindeki etkinliği ile parazitoit türleri
The effectiveness of different color traps on important leaflea (Hemiptera: Cicadellidae) species on corn plant in Şanlıurfa province and the parasitoite species
EMİNE KAPLAN YAVUZ
Doktora
Türkçe
2024
Mühendislik BilimleriKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiBitki Koruma Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN TUNAZ
- Pamuk (Gossypium hirsitum L.)'da yabancı ot kontrolü için kritik periyodun belirlenmesinde sıra arası mesafesi etkilerinin araştırılması
The effects of row spacing on determination of critical period for weed control in cotton (Gossypium hirsitum L.)
SELVİ BUDAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
ZiraatKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiBitki Koruma Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. TAMER ÜSTÜNER
PROF. DR. NİHAT TURSUN
- Pamuk (Gossypium hirsitum L.)'da yabancı ot kontrolü için kritik periyodun belirlenmesinde azotlu gübrelerin etkilerinin araştırılması
The effects of nitrogen on determination of critical period for weed control in cotton (Gossypium hirsitum L.)
EMİNE TUNÇEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
ZiraatKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiBitki Koruma Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NİHAT TURSUN
- Yüksek doz herbisit uygulamalarının hedef dışı bitkilerdeki oluşturduğu zararlanmalar
Damages caused by overdose herbicide applications on non-target plants
HİLMİ TORUN
- Fluoresan pseudomonasların pamukta Verticillium solgunluğu (Verticillium dahliae Kleb.)'na ve bitki gelişimine etkileri
Effects of fluorescent pseudomonads on the control of Verticillium wilt (Verticillium dahliae Kleb.) and plant growth of cotton
OKTAY ERDOĞAN
Doktora
Türkçe
2007
ZiraatAdnan Menderes ÜniversitesiBitki Koruma Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEMAL BENLİOĞLU