Geri Dön

Hıza dayalı direnç antrenmanlarında farklı hız kayıplarının hipertrofiye ve kuvvet parametlerine etkisi

The effect of different velocity losses in velocity-based resistance training on hypertrophy and strength parameters

PDF İndir

  1. Tez No: 897148
  2. Yazar: HASAN ONUR KOCAER
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ŞENİZ KARAGÖZ, PROF. DR. AYLİN YÜCEL
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Spor, Sports
  6. Anahtar Kelimeler: Hıza Dayalı Direnç Antrenmanı, Hipertrofi, Kuvvet Parametreleri, Velocity-Based Resistance Training, Hypertrophy, Kinematic Parameters
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Afyon Kocatepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 68

Özet

ÖZET HIZA DAYALI DİRENÇ ANTRENMANLARINDA FARKLI HIZ KAYIPLARININ HİPERTROFİYE VE KUVVET PARAMETLERİNE ETKİSİ Bu çalışmanın amacı, geleneksel kuvvet antrenmanına alternatif olarak kullanılabilecek hıza dayalı direnç antrenmanının hipertrofi ve bazı kuvvet parametreleri üzerindeki etkilerini incelemektir. Araştırmaya, 1.5 yıldan fazla süredir düzenli kuvvet antrenmanı yapan 30 genç erkek gönüllü katılmıştır. Gönüllüler, %10HK, %20HK ve Kontrol Grubu olmak üzere 3 gruba ayrılmış ve 4 hafta boyunca 12 antrenman seansı gerçekleştirmiştir. %10HK ve %20HK grupları, bench press hareketini Vitruve encoder vbt cihazı ile ortalama konsantrik hız (MPV) üzerinden hız kaybı ile uygularken, kontrol grubu ise geleneksel seti tükenişe götürme yöntemiyle çalışmıştır. Katılımcılara, antrenman öncesi ve sonrası antropometrik ölçümler, pectoralis majör kas kalınlığı ultrasonografik incelemeleri, 1 Maksimum Tekrar (1MT) testi, maksimum yüksüz itiş testi ve yorgunluk testleri uygulanmıştır. Pectoralis majör kas kalınlığı ölçümlerinde, 2. ve 3. interkostal aralıklardan alınan ultrasonografik verilerde grup etkisi anlamlı bulunmuştur (p=0.005), ancak zaman faktörü ve grup-zaman etkileşimi anlamlı bulunmamıştır. 3. ve 4. interkostal aralıklardan yapılan ölçümlerde de grup etkisi anlamlıdır (p=.001), ancak zaman faktörü ve grup-zaman etkileşimi yine anlamlı bulunmamıştır. 1MT testi sonuçlarında, zamanın (ön test-son test) etkisi istatistiksel olarak anlamlı çıkmıştır (p=0.001), ancak gruplar arası fark ve grup-zaman etkileşiminde anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Maksimum yüksüz itiş testinde ise hem grup hem de zaman faktörleri istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=.001), fakat grup-zaman etkileşiminde anlamlılık gözlenmemiştir. Yorgunluk testinde ise yalnızca zaman faktörü anlamlı bulunmuş (p=0.001), grup ve grup-zaman etkileşiminde istatistiksel anlamlılık gözlenmemiştir. Bu bulgular, hıza dayalı direnç antrenmanlarının geleneksel yöntemlere alternatif olabileceğini ve yorgunluk üzerinde daha iyi kontrol sağlayarak benzer hipertrofi ve performans kazançları elde edilebileceğini göstermektedir. Sonuç olarak, hıza dayalı direnç antrenmanları, yorgunluk yönetimini optimize etmeyi hedefleyen, ayrıca geleneksel yöntemlerden kaynaklı sakatlanma riskini göz önünde bulundurduğumuzda sporcular ve antrenörler için bilimsel temelli bir seçenek olarak değerlendirilebilir.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT THE EFFECTS OF DİFFERENT VELOCİTY LOSSES İN VELOCİTY-BASED RESİSTANCE TRAİNİNG ON HYPERTROPHY AND STRENGTH PARAMETERS The aim of this study is to evaluate the effects of velocity-based resistance training, which can be used as an alternative to traditional strength training, on hypertrophy and kinematic parameters. The study involved 30 young male volunteers who had been regularly engaged in strength training for more than 1.5 years. Participants were divided into three groups: 10% Velocity Loss (VL), 20% VL, and a Control Group, and they completed 12 training sessions over four weeks. The 10% VL and 20% VL groups performed the bench press exercise using the Vitruve encoder VBT device, regulating their velocity loss based on the mean concentric velocity (MPV), while the control group followed a traditional set-to-failure protocol. Pre- and post-training assessments included anthropometric measurements, ultrasonographic evaluation of pectoralis major muscle thickness, a one-repetition maximum (1RM) test, a maximal unloaded push test, and fatigue tests. The results showed a significant group effect on pectoralis major muscle thickness in the ultrasonographic measurements taken from the 2nd and 3rd intercostal spaces (p=0.005), although the time factor and group-time interaction were not significant. Measurements taken from the 3rd and 4th intercostal spaces also indicated a significant group effect (p≤.001), with no significant time factor or grouptime interaction. The 1RM test results revealed a statistically significant effect of time (pre-test to post-test) (p=0.001), but no significant differences between groups or grouptime interactions. In the maximal unloaded push test, both group and time factors were statistically significant (p≤.001), although no significant group-time interaction was observed. In the fatigue test, only the time factor was significant (p≤0.001), with no significant group or group-time interactions. These findings suggest that velocity-based resistance training could serve as an effective alternative to traditional methods, offering similar hypertrophy and performance gains while providing better control over fatigue. In conclusion, velocity-based resistance training may be considered a scientifically grounded option for athletes and coaches aiming to optimize fatigue management in training programs.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    675786

    Development of experimental captive and free-running manoeuvring systems and their cross-validation

    Çekme ve takip modlu manevra deney sistemlerinin geliştirilmesi ve bunların kıyaslamalı doğrulaması

    MÜNİR CANSIN ÖZDEN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Gemi Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Gemi İnşaatı ve Gemi Makineleri Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER GÖREN

    PROF. DR. KADİR SARIÖZ

  2. Tez No

    744586

    Hıza dayalı ve geleneksel kuvvet antrenmanlarının bazı fizyolojik ve motorik özellikler üzerine etkisinin karşılaştırılması

    The comparison of velocity based strength trainings and traditional strength trainings on some physiological and motoric parameters

    ENGİN GÜNEŞ ATABAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    SporPamukkale Üniversitesi

    Antrenman ve Hareket Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYŞEGÜL YAPICI

  3. Tez No

    101427

    Hıza dayalı yapay açıklıklı radar ile görüntüleme ve okyanus modeli rain incelenmesi

    Velocity synthetic aperture radar for an ocean imaging

    NECMİ SERKAN TEZEL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Elektrik ve Elektronik Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF.DR. BİNGÜL YAZGAN

  4. Tez No

    590344

    Anadolu-Sak Zekâ Ölçeği'nin (ASİS) hıza dayalı sözel muhakeme alt testi ile algı hızı testleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

    An investigation of the relationship between speed-based verbal reasoning subtest of Anadolu-Sak Intelligence Scale (ASIS) and perceptual speed tests

    SAADET KILIÇARSLAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Eğitim ve ÖğretimAnadolu Üniversitesi

    Özel Eğitim Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. UĞUR SAK

  5. Tez No

    541741

    Kü-yerelleşme perspektifinden sakin şehirler: Yalvaç örneği

    Cittaslows from glocalization perspective: Yalvaç sample

    RAMAZAN ÖZER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Kamu YönetimiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN GÜL

Geri Dön