Yakınçağ dönemi Osmanlı Devleti'nde bimarhaneler ve tedavi yöntemleri
Bimarhanes and treatment methods in the Ottoman Empire during the Modern Era
- Tez No: 901122
- Danışmanlar: PROF. DR. MAHİR AYDIN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Yakınçağ Tarihi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 133
Özet
Bu çalışmada, Yakınçağ dönemi ile birlikte değişen ihtiyaçlar çerçevesinde Osmanlı bimarhaneleri incelenmiştir. Yakınçağ Osmanlı bimarhanelerinde uygulanan tedavi yöntemlerinde, Klasik dönemde tanımlanan hastalıkların tedavi yöntemleri ile modernleşen tıp uygulamalarının birlikte ele alındığı görülmektedir. Bu dönemde hastalara yaklaşımda daha insani yöntemlerin kullanılmaya başlandığı, zincirlerin çıkarılıp yerine deli gömleklerinin giydirildiği bir değişim dönemi yaşanmıştır. Bu değişim dönemi, yeni hukuki düzenlemeler, hastaneler ve eğitim yöntemleri ihtiyacını doğurmuştur. Bu ihtiyaçlar doğrultusunda bimarhane nizamnamesi yazılmış; idari ve fiziki bir standart oluşturulmaya çalışılmıştır. Ancak maddi yetersizliklerden dolayı hem İstanbul'daki hem Anadolu'daki bimarhaneler bu standardizasyonu sağlayamamış, yeni bimarhane projeleri de gerçekleştirilememiştir. Yakınçağ dönemi, psikiyatri uzmanlığının doğduğu ve Avrupa'dan gelen ekollerin Osmanlı hekimlerini etkisi altına aldığı bir dönüşümü beraberinde getirmiştir. Devlet maddi olarak sıkıntı içinde olmasına rağmen, hekimler kendi eğitimleri çerçevesinde hastalara imkân sunmak için çaba göstermiştir. Bu dönemde psikiyatrinin dünya genelinde yeni gelişen bir alan olmasından kaynaklı, hastalıkların sınıflandırılmasında ve tedavi yöntemlerinde henüz bir standart oluşmamıştır. Bu yüzden Osmanlı hekimleri de bir gelişim sürecindedir. Adli psikiyatri ve travma sonrası stres bozukluğu vakaları gibi özel örneklerde bu gelişim süreci açıkça görülmektedir. Bu çalışma, Osmanlı arşivlerindeki belgeler ışığında adli psikiyatri ve travma sonrası stres bozukluğu vakalarını değerlendirmiştir. Yakınçağ döneminde Osmanlı bimarhanelerinin gelişimi, hem klasik dönemden devam eden uygulamalar hem de Avrupa'daki tıbbi gelişmelerin etkisiyle incelenmiştir. Sonuç olarak: Osmanlı hekimlerinin ve bimarhanelerinin Yakınçağ döneminde, bilimsel bilgi rehberliğinde yaşadığı değişim ve dönüşüm incelenmiştir.
Özet (Çeviri)
In this study, Ottoman bimarhanes (asylums) were examined within the framework of changing needs during the Modern Era. It is observed that the treatment methods applied in Ottoman bimarhanes of the Modern Era combined the treatment methods defined in the Classical Period with the modernizing medical practices. During this period, a transition to more humane approaches in patient care occurred, where chains were replaced by straitjackets. This period of change brought about the need for new legal regulations, hospitals, and educational methods. In line with these needs, a bimarhane regulation was written, aiming to establish administrative and physical standards. However, due to financial insufficiencies, both in Istanbul and Anatolia, these bimarhanes could not achieve standardization, and new bimarhane projects could not be realized. The Modern Era marked the birth of psychiatry specialization and a transformation influenced by European schools of thought on Ottoman physicians. Despite the financial difficulties of the state, physicians made efforts to provide care to patients within the scope of their education. Since psychiatry was a newly developing field worldwide during this period, there was no established standard in the classification of diseases and treatment methods. Therefore, Ottoman physicians were also in a process of development. This developmental process is clearly seen in special cases such as forensic psychiatry and post-traumatic stress disorder (PTSD) cases. This study evaluated forensic psychiatry and PTSD cases in light of documents from the Ottoman archives. The development of Ottoman bimarhanes during the Modern Era was examined both through the continuation of Classical Period practices and the influence of medical advancements in Europe. As a result, the transformation and development experienced by Ottoman physicians and bimarhanes during the Modern Era, guided by scientific knowledge, were analyzed.
Benzer Tezler
- Tanzimat Dönemi Osmanlı taşra idaresinde teftiş sistemi (1839-1876)
İnspection system in the Tanzimat era of Ottoman provincial administration (1839-1876)
ARMAĞAN SÜTLÜOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
TarihAnkara Hacı Bayram Veli ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CENK REYHAN
- Tanzimat Dönemi Osmanlı mülkî idaresinde kapı kethüdalığı
The kapi kethüdaliği in the administration of the Ottoman in the Tanzimat Period
DÖNDÜ DÜŞÜNMEZ
- Osmanlı Devleti'nde batıcılık fikri ve basında batıcılık tartışmaları (1908-1918)
The idea of westernism in the Ottoman State and westernism debates in the press (1908-1918)
KAAN AŞIK
- II. Abdülhamit Dönemi Osmanlı Devleti'nde engelliler ve engelli politikaları(1876 – 1909)
Disability and disability policies in the Ottoman State during Abdülhami̇t II
KAMURAN ŞİMŞEK
- Meşrutiyet Döneminde Osmanlıcılık tartışmaları
Ottomanism in the Constitutional Monarchy Period
OĞUZHAN KIR