Geri Dön

Sıçanlarda kronik rotator manşet yırtığı onarımı sonrası kersetin maddesinin kullanımının kemik-tendon iyileşmesine etkisinin biyomekanik ve histopatolojik sonuçları

Biomechanical and histopathological results of the effect of the use of quercetin substance on bone-tendon healing after chronic rotator cuff tear repair in rats

  1. Tez No: 902645
  2. Yazar: MUHAMMED OĞUZHAN ALBAYRAK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALİ ERŞEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 67

Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı kronik rotator manşet yırtıklarında onarım sonrası oral kersetin flavonoidinin kullanımının kemik-tendon iyileşmesine etkisini histolojik ve biyomekanik olarak incelemektir. Materyal & Metod: 24 adet Sprague-Dawley cinsi erkek sıçanın 48 adet omuz eklemi çalışmada kullanıldı. Omuz eklemi lateralinden yapılan kesi ile girildi. Deltoid kası lifleri split geçildi. Supraspinatus tendonu tutunma yerinden kaldırıldı. Tendonun yapışıklığını ve tekrar iyileşmesini engellemek için ucuna penröz dren sarıldı. 6 hafta beklenerek kronik rotator manşet yırtığı modeli oluşturuldu. Her iki omuz eklemindeki kronik supraspinatus tendonu yırtıkları 2.0 PDS sütürlerle büyük tüberküldeki ayak izi bölgesine transosseöz yöntemle tamir edildi. Deney grubunda bulunan 12 sıçan günlük 25mg/kg doz kersetin ile oral gavage yoluyla beslendi. Diğer 12 sıçan ise kontrol grubunu oluşturdu. Onarım sonrası 12. haftada 24 sıçanın tamamı sakrifiye edildi. İki gruptan da 4 sıçan histolojik, 8 sıçan biyomekanik deneyler için kullanıldı. Kontrol grubu“Grup A”ve kersetin verilen deney grubu ise“Grup B”olarak adlandırıldı. Bulgular: Biyomekanik incelemede maksimum kopma kuvveti grup A için 10,8 N (6,2-23), grup B için ise 10,7 N (5,6-20) olarak kaydedildi. Sertlik grup A için 1,3 N/mm (0,9-1,8), grup B için ise 1,4 N/mm (0,5-3,5) olarak kaydedildi. Grup A'da 8 örnek intratendinöz bölgeden, 1 örnek musküler bölgeden, 2 örnek ise muskülotendinöz bölgeden koptu. Grup B'de 7 örnek intratendinöz bölgeden, 1 örnek musküler bölgeden, 6 örnek ise muskülotendinöz bölgeden koptu. Grup A'da deplasman miktarı 0,9 mm (0,4-2,1), grup B'de 0.9 mm (0,4-1,9) olarak kaydedildi. Gruplar karşılaştırıldığında biyomekanik olarak istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı. Histolojik incelemede gruplar kollajen organizasyonu, tenosit miktarı ve rejeneratif bağ doku yoğunluğu, sharpey fibrillerinin miktarı ve yağlı doku infiltrasyonu açısından benzerdi. Her iki grupta kemik-tendon iyileşmesi yeterliydi ancak grup B'de 3 histolojik incelemede sharpey fibrilleri daha dikey yerleşimliydi. Sonuç: Kronik rotator manşet yırtığı sıçan modelinde onarım sonrası 12. haftada oral kersetin flavonoidinin kemik-tendon ara yüzündeki iyileşmeye histopatolojik ve biyomekanik olarak etkisi görülmedi

Özet (Çeviri)

Objective: The aim of this study is to histologically and biomechanically investigate the effect of the oral administration of quercetin flavonoid on bone-tendon healing after repair in chronic rotator cuff tears. Materials & Methods: Forty-eight shoulder joints of 24 male Sprague-Dawley rats were used in the study. An incision was made from the lateral side of the shoulder joint. The deltoid muscle fibers were split. The supraspinatus tendon was detached from its insertion site. To prevent adhesion and reattachment of the tendon, a penrose drain was wrapped around its end. A chronic rotator cuff tear model was created by waiting for 6 weeks. Chronic supraspinatus tendon tears in both shoulder joints were repaired using 2.0 PDS sutures via a transosseous method at the footprint area of the greater tubercle. The experimental group of 12 rats was fed daily with 25 mg/kg dose of quercetin through oral gavage. The other 12 rats formed the control group. At the 12th week after the repair, all 24 rats were sacrificed. Four rats from each group were used for histological, and 8 rats for biomechanical experiments. The control group was designated as“Group A”and the quercetin-fed experimental group as“Group B”. Results: In biomechanical analysis, the maximum breaking force was recorded as 10.8 N (6.2-23) for Group A and 10.7 N (5.6-20) for Group B. Stiffness was recorded as 1.3 N/mm (0.9-1.8) for Group A and 1.4 N/mm (0.5-3.5) for Group B. In Group A, 8 samples ruptured from the intratendinous region, 1 from the muscular region, and 2 from the musculotendinous region. In Group B, 7 samples ruptured from the intratendinous region, 1 from the muscular region, and 6 from the musculotendinous region. The displacement amount was recorded as 0.9 mm (0.4-2.1) for Group A and 0.9 mm (0.4-1.9) for Group B. No statistically significant difference was found biomechanically when the groups were compared. Histologically, the groups were similar in terms of collagen organization, tenocyte quantity and regenerative connective tissue density, amount of Sharpey's fibers, and fatty tissue infiltration. Bonetendon healing was sufficient in both groups, but in Group B, Sharpey's fibers were more vertically oriented in 3 histological examinations. Conclusion: In a rat model of chronic rotator cuff tear, no histopathological or biomechanical effect of oral quercetin flavonoid on bone-tendon interface healing was observed at the 12th week post-repair

Benzer Tezler

  1. Sıçanlarda oluşturulan kronik rotator manşet yırtığının eşlik ettiği donuk omuz modelinde;tamirin zamanlamasının ve cerrahi sonrası mobilizasyonun rotator manşet tamiri sonuçlarına etkisi(histolojik & immunohistokimyasal & biyomekanik çalışma)

    The effect of repair timing and post-surgical mobilization on rotator cuff repair outcomes in a frozen shoulder model accompanied by chronic rotator cuff tear in rats (histological & immunohistochemical & biomechanical study)

    BERKAY DOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜLEYMAN SEMİH DEDEOĞLU

  2. Sıçanlarda kronik öngörülemeyen hafif stresle indüklenen depresyon modelinde propolisin serotonin düzeyine etkisinin değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    ALİ TAŞKIRAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    BiyolojiÜsküdar Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ FADİME CANBOLAT

  3. Sıçanlarda kronik öngörülemeyen hafif stresin neden olduğu depresyon modelinde propolisin vasküler fonksiyonlar üzerine etkileri

    The effects of propolis on thoracic aorta functions in chronic unpredictable mild stress-induced depression model of rats

    GÜLŞEN ÇELEBİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Eczacılık ve FarmakolojiKocaeli Üniversitesi

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEMİL SELCEN GÖÇMEZ

  4. Sıçanlarda kronik öngörülmeyen hafif stresle indüklenen depresyon modelinde propolisin öğrenme bellek üzerine etkileri

    The effects of propolis on learning and memory in chronic unpredictable mild stress-induced depression model of rats

    CÜNEYT ÖZER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyolojiKocaeli Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ FEVZİ UÇKAN

    DOÇ. DR. SEMİL SELCEN GÖÇMEZ

  5. Sıçanlarda kronik magnezyum kullanımının beyin, çizgili ve düz kas fonksiyon ve biyokimyasına etkilerinin araştırılması

    Investigation of the effects of chronic magnesium use on brain, skeletal and smooth muscle function and biochemistry in rats

    TALHA BAŞAR KOÇ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    FizyolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NAZAN UYSAL HARZADIN