D.Ü.T.F. yenidoğan servisindeki bebek ölüm nedenlerinin retrospektif değerlendirilmesi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 90287
- Danışmanlar: PROF. DR. CELAL DEVECİOĞLU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2000
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dicle Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
ÖZET Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi yenidoğan servisine 10.11.1992 ile 23.9.1998 talihleri arasında yatan hastalar durum tespiti için değerlendirmeye alındı. Kayıtlı bilgileri bulunabilen 3.2 yıllık süre (gün sayısı 1158) incelendi. Servisimize toplam 3091 hasta yatmış olup bunlardan 601 tanesi ölmüştü. Mortalite oranımız % 19.44 idi. Hastaların ön tanılarına göre sayıları, yatan tüm hastaların sayışma oranı, ölenlerin sayısı, tüm ölümler içindeki oram ve hastalığa yakalananların mortalite oram tespit edildi. Ölenlerin kayıtlı bilgilerine erişebildiğimiz 287 hastanın cinsiyetleri, kaç günlük oldukları, anne-baba yaşlan, annelerin prenatal özellikleri, soy geçmiş özellikleri, ön tanılan, fizik muayene bulguları, laboratuvar değerleri, günlük progres bilgileri değerlendirildi. Tüm ölümlerden elde edilen bulgular şunlardır; kliniğimize en çok yatış ön tanılan hiperbilirubinemi % 31.1, prematürite problemleri % 21.8, sepsis % 15.8, perinatal asfiksi % 7.5 olarak bulundu. En sık ölüm nedenleri sıralandığında; prematürite problemleri % 39.5, sepsis % 23.6, perinatal asfiksi, HİE ve doğum travmalan %10.4, hiperbilirubinemi % 7.2 olarak bulundu. Detaylı incelenen 287 ölüm vakasında erkekler çoğunlukta idi. İlk 24 saatte en çok yatış ve ölüm görüldü. Erken neonatal mortalitede en sık sebepler ise prematürelik soruman % 39.5, sepsis % 34.3, perinatal asfiksi, HİE ve doğum travmalan % 9.8, immatürite % 8.1 iken geç neonatal mortalitede en sık sebepler sepsis % 81, -' bronkopnömoni ve kalp yetmezliği % 7.1 olarak bulundu. Prematüre ve miadındaki hastalarda ölüm sebepleri incelendi. Prematür olanların sayısı 170 (% 59.2), miadında olanların sayısı 117 (% 40.8), prematürlerde en sık ölüm nedenleri; RDS % 41.2, sepsis % 28.8, immatürite % 11.8, perinatal asfiksi % 8.3 iken, miadında doğanlarda; sepsis % 58.1, perinatal asfiksi, HİE ve doğum travması % 24.9, mekonyum aspirasyonu % 7.6 olarak bulundu. Anne yaşlan 16-49 ortalama 26.3±6.1, anne-baba akrabalık oram % 40 idi. Gebelik sayısı ortalaması 3.58±2.68, primiparlar % 24.4, dört ve üstü gebelik % 39.4, 10 ve üstü gebelik % 5 idi. Doğum sırasındaki yardımcılar değerlendirildi. Doğumların % 77.8'i sağlık kurumlarında doğmuştu. Doğumların % 80.8'i NVY ile olmuştu. Hastaların geliş şikayetleri sıklık sırasına göre; erken doğum (% 38.7), inleme (% 30.3), morarma (% 24.4), emmeme (% 19.9), zor doğum (% 11.1) ve sarılık (% 10.4) idi. Hastalann geliş fizik muayenelerinde genel durumu kötü olanlar % 78.75, orta olanlar % 21.25 idi. 68İlk muayenede inleme % 86.4, interkostal ve subkostal çekilme % 82.9, spontan aktivite olmaması % 46.7, azalmış olması % 41.5, normal olanların oram % 11.8 olarak bulundu. İncelenen 287 hastanın ölümüne neden olabilecek bir ya da birden fazla sebepler incelendiğinde en sık prematüre problemleri % 51.2, sepsis % 40.7, perinatal asfiksi % 22, immatürite % 10.8 olarak bulundu. Ölüm sebeplerinden en sık olanlar detaylı olarak incelendi. Dünyada yenidoğan mortalite durumları değerlendirildiğin de PNMH dünyada az gelişmiş ülkelerde binde 120-130, Türkiye'nin de içinde bulunduğu gelişmekte olan ülkelerde binde 45-50, gelişmiş ülkelerde ise binde 10-15 civarında olduğu bildirilmektedir. İncelememizde yenidoğan mortalite oranımız % 19.44 idi. Selçuk Üniversitesinde 1992-1996 yıllarında neonatal mortalite oram % 16.07, Dokuz Eylül Üniversitesinde 1994-1995'de yapılan çalışmada % 14.4 mortalite oram bulunmuştur. Prematür hastalarımızda mortalite oram % 35 idi. Selçuk Üniversitesinde 1990 yılında prematür mortalitesi oram % 30.4, Ankara Hastanesinde 1994-1995'de % 41 olarak bulunmuştur. Hastaların annelerinin gebelik sayısı değerlendirildiğinde ortalama gebelik sayısı 3.58± 2.68bulunmuştu. Adana'da bu oran 2.0± 0.34 olarak bulunmuştur. Alınabilecek tedbirler olarak; PNMH azaltmak için gebelikler yalandan izlenmeli, prenatal bakım yapılmalı, kadınların (ebeninelerin) doğum yaptırmaları önlenmesi için 1. ve 2. basamak sağlık hizmetleri yaygınlaştırılmalı, eğitim faaliyetlerine önem verilmeli, yenidoğan servislerinin yeterli teknik donanım ve ekipman sağlanmasının gerekliliği üzerinde duruldu. 69
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- A.Ü.T.F Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D'da görülen hastane infeksiyonlarının etyoloji, epidemiyoloji, klinik özellikler ve etkenlerin duyarlılığı bakımından incelenmesi
An evaluation of the etiology, epidemiology and clinical symptomatology of the infection cases followed at the Department of Pediatrics, Ankara University Medical School Hospital
FATİH GÜNAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÜLKER DOĞRU
- Nöral tüp defektli yenidoğan bebeklerin değerlendirilmesi
Evaluation of newborn baby with neural tube defect
KEMALETTİN KAHRAMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. İLYAS YOLBAŞ
- Sütçocukluğu çağında supraventriküler taşikardilerin retrospektif analizi ve kısa süreli prognoz
Başlık çevirisi yok
REMZİ ERKESİM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Rh uyuşmazlığı olan yenidoğan kordon kanında alfa-fetoprotein değerleri ile hemolitik komponent arasındaki ilişki
Başlık çevirisi yok
OYA ÇETİNKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1989
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Barsak iskemisinde hiperbarik oksijen tedavisinin yeri üzerine deneysel çalışma
Başlık çevirisi yok
ABDÜLKADİR ERBALCI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1993
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiÇocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı