Geri Dön

Prolaktin, büyüme hormonu, serbest triiyodotironin, serbest tiroksin ve tiroid stimulan hormonun hipoksik iskemik ensefalopati tanı ve prognozundaki yeri ve önemi

The Efficacy of prolactin, growth hormone, free triiodothyronin, free thyroxin and thyroid stimulating hormone in the diagnosis and prognosis of hypoxic ischemic encephalopathy

  1. Tez No: 90301
  2. Yazar: CENGİZHAN DURSUN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. BETÜL ACUNAŞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2000
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Trakya Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 100

Özet

83 ÖZET: Strese bağlı olarak prolaktin ve GH düzeylerinin yükseldiği bilinmesine rağmen perinatal asfîksinin prolaktin ve GH düzeyleri üzerine etkisi konusunda sınırlı sayıda çalışma mevcuttur Perinatal asfîksinin tiroid hormonları üzerine etkisi konusunda yapılmış olan çalışmalarda ise değişik sonuçlar saptanmıştır. Term yenidoğanlarda yapılan bu çalışmada, perinatal asfîksinin prolaktin, GH, sT3, sT4 ve TSH düzeyleri üzerine etkisi ve bu hormonların perinatal asfiksi tanı ve prognozundaki yeri belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışma grubu 30 HİE'li (Grup 1), 25 amniotik sıvıda mekonyum bulunan fakat fizik muayeneleri normal olan (Grup 2) ve 30 fizik muayeneleri normal olan (Grup 3-kontrol grubu) term yenidoğandan oluşturuldu. Olgulardan hormon tayinleri için 4 -8., 48. ve 96. saatte olmak üzere 3 kez kan örneği alındı. Serum prolaktin değerleri, Grup l'de sırası ile 310.5+ 172.4 (36 -635), 220.4+ 163.1 (12 -596), 190.0± 105 (24 -444); Grup 2'de 182.9+ 67.3 (82.4 -300), 125.2+ 60.7 (51.6 -280), 97.5± 40.5 (15.2 -210); Kontrol grubunda 180.9± 61.3 (42.3 -290), 140.7± 49.4 (46 -266), 102.2+ 51.4 (16.5 -280) ng/ml bulundu. Prolaktin düzeyi 3 örnekte de Grup l'deki olgularda hem Grup 2, hem de Kontrol grubuna (Grup 3) göre 3 örnekte de anlamlı derecede yüksek saptanmıştır ( 1. örnek Grup 1-2 p: 0.001, Grup 1-3 p: 0.000; 2. örnek Grup 1-2 p: 0.008, Grup 1-3 p: 0.013; 3. örnek Grup 1-2 p: 0.000, Grup 1-3 p: 0.000). Serum GH değerleri, Grup l'de sırası ile 24.0+ 15.9 (3.1 -76.4), 24.1+ 1 1.4 (1.0 - 39.4), 22.4± 26.7 (0.5 -152); Grup 2'de 20.9± 22.2 (3.8 -183), 19.5± 7.6 (9.6 -31.8), 15.4± 6.1 (7.9 -28.4); Kontrol grubunda 20.8± 13.6 (2.8 -61.5), 21.8± 12.4 (6.3 -54.6), 15.4± 7.5 (4.7 -34.8) ng/ml bulunmuş, 3 örnekte de gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Serum sT3 değerleri, Grup l'de sırasıyla 2.7± 1.3 (0.78 -5.9), 1.5± 0.8 (0.1 -3.6), 1.7+ 0.7 (0.5 -3.17); Grup 2'de 4.1+ 1.2 (1.6 -6.2), 3.5+ 0.7 (2.18 -5.2), 2.8+ 0.7 (0.51 - 4.2); Kontrol grubunda 4.0+ 1.1 (1.14 -6.0), 2.9+ 0.9 (1.41 -5.2), 2.7+ 0.9 (1.1 -4.5) pg/ml bulunmuş, 3 örnekte de sT3 değerleri Grup l'de Grup 2 ve Kontrol grubuna (Grup 3) göre anlamlı derecede düşük saptanmıştır ( 1. örnek Grup 1-2 p: 0.000, Grup 1-84 3 p: 0.000; 2. örnek Grup 1-2 p: 0.000,Grup 1-3 p: 0.000; 3. örnek Grup 1-2 p: 0.000;Grup 1-3 p:0.000). Serum sT4 değerleri, Grup l'de sırasıyla 1.2+ 0.4 (0.46 -2.3), 1.1+0.4 (0.2 -2.1), 1.0+ 0.5 (0.2 -2.4); Grup 2'de 1.4+ 0.3 (0.78 -2.2), 1.4+ 0.3 (0.82 -2.2), 1.1+0.3 (0.62 - 2.1); Kontrol grubunda 1.5+ 0.4 (0.88 -2.4), 1.4+ 0.4 (0.68 -2.77), 1.3± 0.4 (0.87 -2.7) ng/dl bulunmuş, 3 örnekte de gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Serum TSH değerleri, Grup l'de sırasıyla 17.8+ 16.4 (0.6 -57.2), 7.2+ 7.5 (0.16 - 24), 6.2+ 5.8 (0.48 -19.4); Grup 2'de 19.3± 8.7 (5.6 -32), 9.0± 5.6 (1.2 -20.2), 9.2+ 7.6 (2.2 -28.1); Kontrol grubunda 20.0± 11.7 (3.2 -52), 8.3+ 6.2 (0.83 -29.6), 10.9+ 7.8 (0.65 -27.3) bulunmuş, 3. örnekte TSH Grup l'de Kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşük saptanmıştır (p: 0.01 1). Grup 2 ve Kontrol grubunun klinik seyirlerinde herhangi bir patoloji gözlenmezken, Grup l'deki olguların 4'ünde (% 13) ölüm, 6'sında (% 20) sekel gelişmiştir. Prognozu kötü olan olgularda (ölüm veya sekel) 48 ve 96. saat sT3 ve TSH değerleri prognozu iyi olanlara göre anlamlı derecede düşük olduğu belirlendi ( sT3 48. saat p: 0.00, 96. saat p: 0.01; TSH 48. saat p: 0.00, 96. saat p: 0.00). Sonuç olarak HİE tanısında prolaktin, sT3, sT4 ve TSH'un duyarlılıklarının düşük, özgüllükleri, pozitif ve negatif prediktif değerlerinin ise yüksek olduğu saptandı.

Özet (Çeviri)

85 SUMMARY. THE EFFICACY OF PROLACTIN, GROWTH HORMONE, FREE TRIIODOTHYRON1N, FREE THYROXIN AND THYROID STIMULATING HORMONE IN THE DIAGNOSIS AND PROGNOSIS OF HYPOXIC ISCHEMIC ENCEPHALOPATHY Although it's well known that stress causes an increase in serum prolactin and GH concentrations, there are quite few research in literature about prolactin and GH in perinatal asphyxia. The studies about the effects of perinatal asphyxia on thyroid hormones also demonstrate conflicting results. This research has been carried out in term newborn babies to determine the efficacy of prolactin, GH, fT3, fT4 and TSH in the diagnosis and prognosis of perinatal asphyxia. The study groups comprised of 30 term newborn babies with Hypoxic Ischemic Encephalopathy (HIE) (Group 1), 25 neonate with meconium stained amniotic fluid but with normal physical examination (Group 2), 30 healthy term newborn babies were included in the control group (Group 3). In the study groups, three blood samples were taken to measure hormone levels at 4 - 8, 48 and 96 h of life. The mean serum prolactin concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 310.5± 172.4 (36 -635), 220.4± 163.1 (12 -596), 190.0± 105 (24 -444); in Group 2 182.9± 67.3 (82.4 -300), 125.2+ 60.7 (51.6 -280), 97.5+ 40.5 (15.2 -210); in control group (Group 3) 180.9+ 61.3 (42.3 -290), 140.7+ 49.4 (46 -266), 102.2± 51.4 (16.5 - 280) ng/ml, respectively. In Group 1 prolactin levels were significantly higher than Group 2 and Group 3 ( 1st sample Group 1-2 p: 0.001, Group 1-3 p: 0.000; 2nd sample Group 1-2 p: 0.008, Group 1-3 p: 0.013; 3rd sample Group 1-2 p: 0.000,Group 1-3 p: 0.000). The mean serum GH concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 24.0+ 15.9 (3.1 -76.4), 24.1 ± 11.4 (1.0 -39.4), 22.4± 26.7 (0.5 -152); in Group 2 20.9+ 22.2 (3.8 -183), 19.5+ 7.6 (9.6 -31.8), 15.4+ 6.1 (7.9 -28.4); in control group (Group 3) 20.8± 13.6 (2.8 -61.5), 21.8+ 12.4 (6.3 -54.6), 15.4+ 7.5 (4.7 -34.8) ng/ml, respectively. There was no significant difference among the three groups in each three samples (p>0.05).86 The mean serum fT3 concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 2.1 ± 1.3 (0.78 -5.9), 1.5± 0.8 (0.1 -3.6), 1.7± 0.7 (0.5 -3.17); in Group 2 4.1+ 1.2 (1.6 - 6.2), 3.5+ 0.7 (2.18 -5.2), 2.8+ 0.7 (0.51 -4.2); in control group (Group 3) 4.0± 1.1 (1.14 -6.0), 2.9± 0.9 (1.41 -5.2), 2.7± 0.9 (1.1 -4.5) pg/ml, respectively. In Group 1 fT3 levels were significantly lower than Group 2 and Group 3 ( 1st sample Group 1-2 p: 0.000,Group 1-3 p: 0.000; 2nd sample Group 1-2 p: 0.000, Group 1-3 p: 0.000; 3rd sample Group 1-2 p: 0.000,Group 1-3 p: 0.000). The mean serum fT4 concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 1.2± 0.4 (0.46 -2.3), 1.1+0.4 (0.2 -2.1), 1.0± 0.5 (0.2 -2.4); in Group 2 1.4± 0.3 (0.78 - 2.2), 1.4+ 0.3 (0.82 -2.2), 1.1± 0.3 (0.62 -2.1); in control group (Group 3) 1.5± 0.4 (0.88 -2.4), 1.4± 0.4 (0.68 -2.77), 1.3± 0.4 (0.87 -2.7) ng/dl, respectively. There was no significant difference among the three groups in each three samples (p>0.05). The mean serum TSH concentrations of 3 consecutive samples in Group 1 were 17.8± 16.4 (0.6 -57.2), 7.2± 7.5 (0.16 -24), 6.2± 5.8 (0.48 -19.4); in Group 2 19.3± 8.7 (5.6 -32), 9.0+ 5.6 (1.2 -20.2), 9.2± 7.6 (2.2 -28.1); in control group (Group 3) 20.0+ 11.7 (3.2 -52), 8.3+ 6.2 (0.83 -29.6), 10.9± 7.8 (0.65 -27.3), respectively. In Group 1 TSH level was significantly lower than control group (Group 3) in the third sample (p: 0.011). While none of the patients in Group 2 and control group had a pathological follow up and course, in Group 1, four patients (% 13) died and six patients (% 20) were observed to have sequela. In those patients who either died or developed sequela, the serum fT3 an TSH concentrations at 48 and 96 h of life, were significantly lower than the other cases who had good prognosis (fT3 at 48 h p: 0.00, 96 h p: 0.01 ; TSH at 48 h p: 0.00, 96 h p: 0.00). In conclusion, the sensitivity of prolactin, fT3, fT4 and TSH in the diagnosis of Hypoxic Ischemic Encephalopathy was found to be low, however they had relatively high specificity, positive and negative predictive values.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    272897

    Kafa travması tanısı alan olgularda ileriye dönük hipofiz işlevlerinin değerlendirilmesi.

    Prospective evaluation of pituitary function in cases with the diagnosis of head trauma.

    HAKAN AYLANÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıTrakya Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FİLİZ TÜTÜNCÜLER

  2. Tez No

    579122

    Van balığı (Alburnus tarichi)'nda üreme göçü sırasında osmoregülasyonda etkili bazı hormonların incelenmesi

    Investigation of some hormones effecting osmoregulation of Van fish (Alburnus tarichi) reproductive migration

    AYŞE YEŞİLBAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyolojiVan Yüzüncü Yıl Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET REGAİB OĞUZ

  3. Tez No

    230175

    Göğüs cerrahisinde ameliyat öncesi ve sonrası hormon düzeylerinin morbidite ve mortalite üzerindeki etkisi

    The effect of hormone levels on pre and postoperative morbidity and mortality in thoracic surgery

    AKIN SARIMEHMETOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiGaziantep Üniversitesi

    Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. A.FERİDUN IŞIK

  4. Tez No

    617583

    Sellar bölge tümörlerinin ve endoskopik transsfenoidal cerrahinin cinsel fonksiyon üzerine etkisi

    The impact of sellar region tumours and endoscopic transsphenoidalsurgery on sexual function

    AYDIN TALAT BAYDAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    NöroşirürjiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    UZMAN DENİZHAN DİVANLIOĞLU

  5. Tez No

    132052

    Çocuk yaş gtubunda travma sonrası hormonal değişiklikler ve travma şiddeti ile ilişkisi

    Başlık çevirisi yok

    SALİM BİLİCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Çocuk CerrahisiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. İSMAİL DEMİRTAŞ

Geri Dön