Geri Dön

Kronik böbrek yetersizliğinde oral kalsitriol tedavisinin insülin rezistansına etkisi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 90418
  2. Yazar: OSMAN YOKUŞ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. YILDIZ ALAATTİN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2000
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 50

Özet

42 6. ÖZET Üremide Karbonhidrat metabolizma bozukluğu uzun zamandan beri bilinmektedir. Çalışmamızda daha önce D-Vit tedavisi görmemiş üremik prediyaliz ve hemodiyaliz hastalarında 1 aylık Vitamin D tedavi sinin periferik insulin direnci üzerine olan etkisi değerlendirildi. Bu çalışmada prediyaliz dönemdeki 5 üremik hasta ile hemodi yalize girmekte olan 15 hasta olmak üzere toplam 20 (9E, llK,ortalama yaş : 42±14) hasta incelendi. Hastalardan çalışma öncesi kanda bazal Ca+2, P, glukoz, PTH, insulin, c-peptid, kalsitonin bakılıp OGTT uygu landı ve glukoz, insülin, c-peptid değerlerine test esnasında bakıldı. 4 haftalık vitamin D tedavisi soması aynı değerler tekrarlandı. Periferik insülin direnci HOMA metoduyla değerlendirildi. 30.dakikadaki serum glikoz düzeyleri incelendiğinde, D vitamini tedavisi öncesi hemodiyaliz grubunda prediyaliz grubundakine göre anlamlı olarak düşük bulundu. ( 124 ± 20 mg/dl'e karşı 151 ± 35 mg/dl, p=0.047). D vitamini tedavisi sonrasında 30. dakikadaki serum glikoz düzeyi her iki çalışma grubunda benzer bulundu. Endojen insülin hassasiyeti göstergesi olan glukoz / insülin ora nı D vitamini tedavisi soması tedavi öncesine göre prediyaliz hastalarında (0.102 ± 0.06 ile 1.42 ± 2.84, p=0.04) anlamlı olarak artarken, hemodiya liz hastalarında (0.49 + 1.55 ile 0.52 + 1.55) anlamlı artış saptanmad ( Tablo 7,8). İnsülin rezistansının bir göstergesi olarak incelenen HOMA tes tinde, prediyaliz grubunda D vitamini sonrasında anlamlı azalma saptandı43 (2. 54 'e karşı 1.36, p=0.043). Hemodiyaliz grubunda ise D vitamini teda visi sonrasında HOMA değerlerinde azalma saptanmasına karşın istatistiki anlamlılığa ulaşmadı (2.04'e karşı 1.05, p=0.23). Sonuç olarak: HOMA, 30.dak glukoz düzeyi ve AUC glukoz parametreleri hem D-vitamini tedavisi öncesi hem de tedavi sonrası he modiyaliz hastalarında prediyaliz hastalarından anlamlı olarak düşük bu lunmuştur. Çalışmamızda D-vitamini tedavisi ile her iki grupta endojen insulin hassasiyetinin arttığı gözlenmiştir. Bu bulgu prediyaliz grubunda daha belirgin olarak saptanmıştır. Bu bulgu muhtemelenhemodiyalizin karbonhidrat metabolizması üzerindeki iyileştirici etkisinin, D vitamininin etkisini maskelemesi ile ilgili olabileceği düşünülmüştür. Çalışmamızda üremide gözlenen insulin direnci üzerine hem hemodiyalizin, hem de D-vitamini tedavisinin olumlu etkileri mevcuttur. Hemodiyalizin tek basma D-vitamini tedavisinden daha etkili olduğu so nucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Geri Dön