Geri Dön

Otolog kök hücre nakil adayı olan multipl myelom tanılı hastaların indüksiyon tedavilerinde bortezomib temelli iki protokolün (VCD ve VRD) tedavi yanıtları ve sağkalım üzerine etkileri

Effects of two bortezomib-based protocols (VCD and VRD) on responses and survival as induction treatment of patients with multiple myeloma eligible for autologous stem cell transplantation

  1. Tez No: 905361
  2. Yazar: ADNAN NURİ GÜZEL
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AYŞE SALİHOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Multipl Myelom, Otolog Kök Hücre Nakli, R2-ISS, VCD, VRD, Autologous Stem Cell Transplantation, Multiple Myeloma, R2-ISS, VCD, VRD
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 119

Özet

Amaçlar: Multipl myelom(MM) tanılı otolog kök hücre nakline uygun hastalarda son yıllarda yaygınlaşan VRD rejimi ile VCD rejiminin yanıt, sağkalım ve yan etkiler açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: MM tanılı ve OKHN uygun olan 133 hastanın verileri geriye dönük olarak incelendi. Olguların demografik, laboratuvar, görüntüleme ve patoloji sonuçları ile yanıt, sağkalım ve yan etkileri verileri kaydedildi. Bulgular: VCD rejimi almış 73 olgu, VRD rejimi almış 20 olgu ve VCD sonrası VRD rejimi almış 40 olgu saptandı. Olgular tedavi gruplarına ayrılarak incelendi, interim ve tedavi sonu PR ve üstü yanıt oranı VRD grubunda daha yüksekti. Sağkalım analizinde VRD ile genel sağkalım daha iyi saptandı, progresyonsuz sağkalımda anlamlı fark saptanmadı. Yüksek sitogenetik risk, idame tedavi kullanımı ve ISS evresi de dikkate alınarak yapılan çok değişkenli analizde indüksiyon tedavileri arasında anlamlı sağkalım farkı görülmedi, ancak PET yanıtı ile sağkalım ilişkili bulundu. Tedavi grupları arasında yan etkiler açısından fark saptanmadı. Tüm olgularda sağkalımı en iyi ayrıştıran evreleme sistemi R2-ISS olarak bulundu. Haftalık bortezomib kullanımı daha az nöropati ile ilişkiliydi ve daha düşük sağkalımla sonuçlanmadı. Sonuç: Çalışmamızda VRD rejimi daha iyi yanıtlar ve tek değişkenli analizde daha iyi genel sağkalım ile ilişkiliydi ancak çok değişkenli analizde anlamlı sağkalım farkı saptanmadı. İki rejim benzer yan etki profiline sahipti. Haftalık bortezomib kullanımı sağkalımı negatif etkilemeden daha düşük nöropati oranları sağladı.

Özet (Çeviri)

Effects of Two Bortezomib-Based Protocols (VCD and VRD) on Responses and Survival as Induction Treatment of Patients with Multiple Myeloma Eligible for Autologous Stem Cell Transplantation Aim: This study was conducted to compare the VRD and VCD induction regimens in terms of response, survival, and side effects in multiple myeloma(MM) patients eligible for autologous stem cell transplantation(ASCT). Material and Method: Data from 133 MM patients eligible for ASCT were examined retrospectively. Information on demographics, laboratory results, imaging, pathology, response, survival, and side effects was collected. Results: Of the 133 patients, 73 received VCD, 20 received VRD and 40 patients had been treated with VRD regimen following VCD. Interim and end-of-treatment response rates of PR and above were higher in the VRD group. In the survival analysis, overall survival was significantly better with VRD while no significant difference in progression free survival was detected. In multivariate analysis, taking into account high cytogenetic risk, maintenance treatment and ISS, no significant survival difference was observed between induction treatment groups. There was no difference in terms of side effects. R2-ISS differentiated survival among patients better than ISS and R-ISS. Bortezomib once a week administration was associated with fewer neuropathy and didn't result in lower responses and survival. PET responses were independently associated with survival. Conclusions: VRD provided better responses and overall survival, but no significant difference was detected in multivariate analysis. Both regimens had similar side effect profiles. Weekly bortezomib use reduced neuropathy rate without affecting survival.

Benzer Tezler

  1. Otolog nakil adayı lenfoma ve multipl myelom hastalarında mobilizasyon başarısızlığına etki eden faktörler ve mobilizasyon başarısızlığının hastalık prognozuna etkisi

    Factors affecting the mobilization failure in autologous hematopoetic stem cell transplantation for lymphoma and multiple myeloma patients and effects of mobilization failure on prognosis

    AHMET BURAK DİRİM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Hematolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELİHA NALÇACI

  2. Deneysel kafatası defektlerinin tamirinde insan kordon kanından elde edilen kök hücrelerin rolü

    The effect of human umbilical cord blood derived stem cells on the experimental calvarial defect

    MELEK TUNÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    BiyolojiDumlupınar Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BAYRAM ÇIRAK

    YRD. DOÇ. DR. BURCU ÇETİN

  3. Otolog kök hücre nakil alıcılarında merkezi venöz katater ilişkili trombotik komplikasyon gelişme sıklığı ve risk faktörleri

    The incidence and risk factors for central venous catheter related thrombotic complications in autologous hematopoietic stem cell transplantation

    BAHAR UNCU ULU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    HematolojiGazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞAHİKA ZEYNEP AKI

  4. Otolog kök hücre nakli yapılan multipl myelom hastalarının retrospektif incelenmesi

    Retrospective evaluation of patients with multiple myeloma who underwent autologous stem cell transplantation

    AYŞE NUR GÜL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    HematolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ENGİN KELKİTLİ

  5. Malign lenfoma hastalarında otolog kök hücre nakli öncesi başarısız kök hücre mobilizasyonu öngörülebilir mi? kemik iliğinde cd34 pozitif hücrelerde yüzey cxcr4 ve vla4 antijen sunumları, serum demir yükü, inflamatuar sitokin ve çözünebilir adezyon molekülleri düzeylerinin rolü

    Is mobilization failure predictable before autologous stem cell transplantation in patients with malign lymphoma? the role of cxcr4 and vla-4 antigen presentation on the cd34 positive stem cell in the bone marrow and serum iron load, inflamatory cytokines and soluble adhesion molecules level in mobilization.

    MERİH KIZIL ÇAKAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    HematolojiGazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞAHİKA ZEYNEP AKI