Geri Dön

Bir kreş çocuğunun ayrılma deneyimleri, uyum ve geçiş süreçlerinin Tavıstock modeline göre gözlemlenmesi

Observation of separation experiences, adaptation and transition processes of a nursery child according to Tavistock model

  1. Tez No: 907480
  2. Yazar: DOĞUKAN BODUR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. YUNUS PINAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel Eğitim Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 150

Özet

Kreşe uyum sağlama sürecinin hem ebeveynler hem de çocuklar açısından oldukça yıpratıcı ve zorlayıcı bir süreç olduğu bilinmektedir. Yapılan araştırmalar bu süreçte çocukların ve ebeveynlerin kaygı düzeylerinin yükseldiğini gösterse de çocukların bu süreçte yaşadığı içsel deneyimler tam anlamıyla bilinmemektedir. Tek denekli durum çalışması türünde desenlenen bu çalışmanın merkezinde üç yaşında tipik gelişim gösteren bir kız çocuğu yer almaktadır. Araştırmada odak çocuk olarak nitelendirilen ve Elif ismiyle kimliği anonim hale getirilen bir okul öncesi dönem çocuğu üç ay boyunca gözlenmiştir. Araştırmanın amacı, odak çocuğun kreşe uyum sağlama sürecinde sergilediği sözlü ve sözsüz iletişimsel eylemlerini, ailesinden ayrılırken ve yeniden bir araya gelirken verdiği tepki ve duygusal deneyimleri ayrıntılı bir biçimde ele almaktır. Çalışmada araştırma aracı olarak Tavistock modeline göre çocuk gözlemi metodu, veri toplama aracı olarak ise demografik bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar, odak çocuğun kreşe uyum sürecinde iç karartıcı, kaygı ve stres yüklü deneyimler yaşadığını, bazı çocukların ebeveyn ayrılığı kaynaklı örseleyici yaşantılara maruz kaldıklarını, süreç içerisinde okul öncesi öğretmenlerinin teskin çabalarının yetersiz ve işlevsiz olduğunu ortaya koymuştur. Odak çocuğun annesine özlem duyduğu, endişe ve korku hissettiği anlarda onu sakinleştiren, duygularını düzenlemesine ve kendisini güvende hissetmesine yardımcı olan bir peluş tavşana geçiş nesnesi olarak başvurduğu görülmüştür. Araştırma bulguları, odak çocuğun ancak üçüncü aydan itibaren ebeveynlerinden ayrılırken daha az stresli olduğunu ve kreşte olmaktan heyecan ve mutluluk duymaya başladığını göstermiştir. Odak çocuğun kayıtlı olduğu kreşte herhangi bir uyum modelinin uygulanmaması olasılıkla pürüzsüz bir geçiş sürecinin deneyimlenmesine ket vurmuş, odak çocuk ancak üçüncü aydan itibaren akranlarına, öğretmenine ve genel anlamda kreşe alışabilmiştir.

Özet (Çeviri)

It is known that the process of adaptation to kindergarten is a very exhausting and challenging process for both parents and children. Although studies show that the anxiety levels of children and parents increase in this process, the internal experiences of children in this process are not fully known. This study, which was designed as a single-subject case study, centred on a 3-year-old girl with typical development. A preschool child, who was identified as the focus child in the study and whose identity was anonymised as Elif, was observed for three months. The aim of the study was to examine in detail the verbal and non-verbal communicative acts of the focus child during her adaptation to the kindergarten, her reactions and emotional experiences during separation from her family and reunification. In the study, child observation method according to Tavistock model was used as the research tool and demographic information form was used as the data collection tool. The results of the study revealed that the focus child had depressing, anxiety and stressful experiences during the adaptation process to kindergarten, that some children were exposed to traumatic experiences due to parental separation, and that the comforting efforts of preschool teachers were inadequate and dysfunctional during the process. It was observed that the focus child resorted to a plush rabbit as a transitional object that calmed her down, helped her regulate her emotions and feel safe when she longed for her mother and felt anxiety and fear. The findings of the study showed that the focus child was less stressed when separating from his/her parents only from the third month onwards and started to feel excited and happy to be at the daycare centre. The fact that no adaptation model was implemented in the daycare centre where the focus child was enrolled probably prevented a smooth transition, and the focus child was only able to get used to his peers, the teacher and the daycare centre in general from the third month onwards.

Benzer Tezler

  1. 6. sınıfa devam eden ve derse katılım göstermeyen öğrencilerin erken çocukluk deneyimlerinin annelerin gözünden araştırılması

    A study on the relationship between early childhood experiences and school experiences of adolescents

    CANDAN KAVALCI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Eğitim ve ÖğretimMaltepe Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAVVA ÖZDEN BADEMCİ

  2. Anneliğin kadın çalışanlar üzerine etkileri: Yorumsamacı bir alan araştırması

    The influences of motherhood on women employees: An interpretivist field study

    AYLİN AKYOL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    İşletmeHacettepe Üniversitesi

    İşletme Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MAHMUT ARSLAN

  3. Anne- babaların, okul öncesi dönem çocuklarını gözetim (süpervizyon) davranışlarının anket yöntemi ile araştırılması

    Surveying parents' supervision behaviors of their preschool children by questionnaire method, psapq- Turkish

    SEVCAN HATİPOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERPİL UĞUR BAYSAL