Sklerozan hastalıklarda otolog yağ transferinin etkinliğinin klinik ve elastografik olarak değerlendirilmesi
The clinical and elastographic evaluation of the effectiveness of autologous fat transfer in sclerosing diseases
- Tez No: 908774
- Danışmanlar: PROF. DR. SAFİYE ATLAS TÜLİN ERGUN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Dermatoloji, Dermatology
- Anahtar Kelimeler: Otolog yağ transferi, kutanöz skleroz, lokalize skleroderma, liken skleroz, shear wave elastografi, rejenerasyon, Autologous fat grafting, cutaneous sclerosis, localized scleroderma, lichen sclerosus, shear wave elastography, regeneration
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 87
Özet
Giriş: Kutanöz skleroz grubu hastalıklar arasında yer alan liken skleroz ve lokalize skleroderma, deri ve deri altı dokularda kollajen ve ekstraselüler matriks birleşenlerinin aşırı birikimi ile karakterizedir. Kronik progresif seyirleri, yapısal ve fonksiyonel komplikasyonları ile birlikte semptom yükleri, hastaların yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. Mevcut tedaviler, semptom kontrolü ve hastalığın progresyonunu yavaşlatmaya yönelik olup, etkinlikleri, hastalığın erken dönemiyle sınırlıdır. Bu durum yeni tedavi seçeneklerine duyulan ihtiyacı ortaya koymaktadır. Minimal invaziv ve pratik bir yöntem olan otolog yağ transferi, kutanöz sklerozan hastalıklarda rejeneratif etkisi ile umut vaat eden bir tedavi seçeneği olarak öne çıkmaktadır. Hastalık şiddetini ve tedavinin etkinliğini değerlendirmede, valide edilmiş ölçeklerin yanı sıra, objektif ve non-invaziv yöntemlerin kullanımı gereklidir. Elastografi, son çalışmalarda hastalık akviteleriyle korelasyon gösteren objektif bir değerlendirme aracı olarak kabul edilmektedir. Amaç: Çalışmamızda, liken skleroz ve lokalize skleroderma hastalarında otolog yağ transferi uygulamasının klinik etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Ayrıca, bu tedavinin hastalık semptomları, yaşam kalitesi ve etkilenen cilt bölgelerinin elastisitesi üzerine etkilerinin incelenmesi diğer amaçlardır. Yöntem: Çalışmaya toplam 12 kutanöz skleroz hastası alındı, hastaların 7'si lokalize skleroderma ve 5'i liken skleroz tanısına sahipti. Çalışmaya dahil edilen lokalize skleroderma ve liken skleroz hastalarının, tedavi öncesi ile bir seans otolog yağ tedavisinden 6 ve 12 hafta sonra hastalık şiddeti, valide edilmiş ilgili değerlendirme ölçekleri ile değerlendirildi. Aynı vizitlerde, işlem yapılan alanlara Shear wave elastografi (SWE) uygulandı. SWE ölçümlerin tutarlılığını sağlamak amacıyla, işlem yapılan alanların kontralateralinde veya eş anatomik bölgelerdeki sağlıklı cilt alanlarına da elastografik ölçümler yapıldı. Hastaların semptomları ve tedavi ile ilgili görüşleri, ilgili semptom ölçekleri ve dermatoloji yaşam kalite indeksi (DYKİ) ile değerlendirildi. Ayrıca, tedavi sürecinde ve sonrasında ağrı ve yan etkiler düzenli olarak takip edildi. Bulgular: Lokalize skleroderma hastalarında, otolog yağ transferi sonrası ortalama Lokalize Skleroderma Aktivite İndeksi (LoSAİ), Hekim Global Degerlendirme-Aktivite (HGD-A), Hekim Global Değerlendirme-Hasar (HGD-H) puanlarında ve semptom skorlarında anlamlı azalmalar gözlemlenirken, Lokalize Skleroderma Hasar İndeksi (LoSHİ) puanlarında, tedavi sonrasında azalma olmasına rağmen, bu fark istatistiksel anlamlılığa ulaşamamıştır. Liken skleroz hastalarında ise klinik değerlendirme ölçeklerinde ve semptom değerlendirmelerinde tedavi sonrası iyileşme elde edilmiş, ancak bu değişimler istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Hem lokalize skleroderma hem de liken skleroz hastalarında DYKİ ölçeklerinde tedavi sonrası belirgin iyileşme gözlenmiştir. Çalışmamızda, ciddi advers olay izlenmezken, en sık görülen yan etkiler ağrı ve morarma olup, bu yan etkiler ortalama 2 hafta içinde gerilemiştir. SWE ölçümlerinde, lokalize skleroderma hastalarında 6. haftada düşüş, 12. haftada artış; liken skleroz hastalarında her iki kontrolde hafif bir artış gözlemlenmiş, ancak bu değişimler istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Sonuçlar: Otolog yağ transferi genel olarak güvenli ve iyi tolere edilen bir tedavi seçeneği olarak degerlendirilmiş olup, bulgularımız bu yöntemin özellikle dirençli kutanöz skleroz ile karakterize hastalıklarda klinik skorlar, semptomlar ve yaşam kalitesi üzerindeki olumlu etkileri ile umut vaat edici olabileceğini göstermektedir. Gelecekteki çalışmalarda, daha geniş hasta popülasyonları ve daha uzun takip süreleri ile otolog yağ transferinin etkinlik ve güvenilirliğinin değerlendirilmesi önerilmektedir. Ayrıca, elastografi tekniklerinin daha yaygın kullanımı, tedavi yanıtını objektif değerlendirmek ve cilt dokusundaki biyofiziksel değişimleri daha hassas bir şekilde izlemek için önemli bir araç olabilir.
Özet (Çeviri)
Backround: Lichen sclerosus and localized scleroderma, which are among sclerosing skin diseases, are characterised by the excessive accumulation of collagen and extracelular matrix components in the skin and subcutaneous tissues. Their progressive course, along with structural and fuctional complications and symptom burden, negatively impacts patients' quality of life. Current treatments focus on symptom control and slowing disease progression, are effective at the early stages of disease. This underscores the need for new treatment options. Autologous fat transfer, a minimally invasive and practical method, has emerged as a promising therapeutic option due to its regenerative effects in cutaneous sclerosing diseases. Assessment of disease activity and treatment response through objective and non-invasive methods is important. Elastography has been accepted as an objective assessment tool that correlates with the disease activity. Objectives: The current study aims to evaluate the clinical efficay of autologous fat transfer in patients diagnosed with lichen sclerosus and localized scleroderma. Additional aims are to investigate the effects of this treatment on the disease symtoms, quality of life, and skin elasticity. Methods: A total of 12 cutaneous sclerosis patients were included in the study, with 7 patients diagnosed with localized scleroderma and 5 with lichen sclerosus. The patients with localized scleroderma and lichen sclerosus included in the study were evaluated for disease severity using validated assessment scales before treatment and at 6 and 12 weeks following a single session of autologous fat transfer. At the same timepoints, shear wave elastography (SWE) was performed to the treated areas. To ensure the consistency of the SWE measurements, elastographic assessments were also performed on healthy skin ares in the contralateral or corresponding anatomical regions. Patients' symptoms and perspectives were evaluated using relevant symptom scale and the Dermatology Life Quality Index (DLQI). Additionally, pain and side effects were regularly monitored during and after the treatment. Results: In patients with localized scleroderma, significant reductions were observed in the mean mLoSSI (the modified Localised Skin Severity Index), PGA-A (Physician Global Assessment of Activity), PGA-D (Physician Global Assessment of Damage) scores, and symptom scores following autologous fat transfer, while there was a partial improvement in LoSDI (the Localised Scleroderma Damage Index) scores after treatment, which did not reach statistical significance. In patients, with lichen sclerosus, positivite outcomes were achieved in clinical assessment scales and symptom evaluations after treatment; however, these changes were not found to be statistical significant. A marked improvement in DLQI scores was observed in both localized scleroderma and lichen sclerosus patients following treatment. In our study, no adverse events were observed, with the common side effects being pain and bruising, which subsided within averange of 2 weeks. In SWE measurements, a decrease was noted in localized scleroderma patients at the 6th week and increase at the 12th week; in lichen sclerosus patients, a slight increase was observed at both follow-ups, but these changes were not statistical significant. Conclusions: Autologous fat transfer has generally been evaluated as a safe and well- tolerated treatment option, and our findings indicate that this method may hold promise, particularly in diseases characterized by resistant cutaneous sclerosis, with its positive effects on clinical scores, symptoms, and quality of life. In future studies, it is recommended to evaluate the efficacy and safety of autologous fat transfer with larger patient populations and longer follow-up periods. Additionally, the more widespread use of elastography tecniques may be an important tool to objectively assess treatment response and more precisely monitor the biophysical changes in skin tissue.
Benzer Tezler
- Relaps/refrakter hodgkin hastalığı sonrası otolog hematopoetik kök hücre nakil olgularının sonuçlarının retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of the results of autological hematopoetic stem cell transplantation after relaps/refractory hodgkin disease
EZEL ELGÜN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
İç HastalıklarıBursa Uludağ Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. VİLDAN ÖZKOCAMAN
- Hodgkin lenfomada klinikopatolojik değerlendirme
Hodgkin lenfomada klinikopatolojik değerlendirme
DENİZ KIRTAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
HematolojiDokuz Eylül Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET ALİ ÖZCAN
- Hematoloji poliklinik takibinde olan hodgkin lenfomalı hastalarda sağ kalım ve kemoterapi etkinliği ve yan etkileri
Clinicopathologic evaluation, treatment effi̇cacy and side effects in hodgkin's lymphoma
SENAR ŞAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
HematolojiKocaeli Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ABDULLAH HACIHANEFİOĞLU
- Hodgkin lenfoma olgularının klinik, patolojik, prognostik özelliklerinin ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi
Clinical, pathological, prognostic characteristics of hodgkin lymphoma cases and evaluation of the treatment results
BÜLENT VATANSEVER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
HematolojiSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. OKTAY BİLGİR
- Subakut sklerozan panensefalitte oksidatif stres ve mononükleer lökosit DNA hasarı
Oxidant-antioxidant system and lymphocyte DNA damage in children with subacute sclerosing panencephalitis
MEHMET FATİH SARAÇOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHarran ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AKIN İŞCAN