Erdem ve duygu: David Hume ve Francis Hutcheson
Emotion and virtue: David Hume and Francis Hutcheson
- Tez No: 908967
- Danışmanlar: PROF. DR. ASLI YAZICI
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Bartın Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 91
Özet
David Hume ve Francis Hutcheson, ahlakın doğasını anlamaya yönelik özgün yaklaşımlarıyla 18. Yüzyıl Aydınlanma dönemi ahlak felsefesine önemli katkılarda bulunmuş iki önemli düşünürdür. Her iki düşünürün ahlak kuramının en belirgin özelliği, rasyonalist ahlak felsefesi geleneğine karşı çıkarak, ahlaki yargılarının kaynağının akıldan ziyade duygularla ilişkili olduğunu iddia etmeleridir. Hutcheson'un ahlak kuramının merkezinde, doğuştan gelen bir yeti olarak açıkladığı“ahlaki duyu”kavramı yer almaktadır. Ona göre, iyilik ve kötülük, rasyonel çıkarımlar yerine, insanın doğal duygusal eğilimleriyle anlaşılır. İnsanlar, başkalarının mutluluğunu artıran eylemleri doğal bir şekilde onaylama eğilimindedir. Erdemli davranış,“en fazla mutluluğu sağlamaya”hizmet eden faydalı davranıştır. Bu yaklaşım, Hutcheson'un kuramının faydacılığın erken bir savunucusu olarak değerlendirilmesine yol açmıştır. Hume ise Hutcheson'un fikirlerini daha da geliştirerek, ahlakın temelinin akla değil de duygulara dayandığını iddia eder. Ona göre, ahlaki eylemin ortaya çıkışında aklın belirleyici değil, sadece araçsal bir rolü vardır; bu yüzden de akıl, tutkuların veya duyguların kölesidir. Ahlaki ayrımların belirleyicisinin akıl değil, duygular olduğunu savunan Hume, erdem ve erdemsizliğin kaynağını, eyleyenin gözlemlenebilir sabit karakter özelliklerine dayandırır. Bu tezde David Hume'un İnsan Doğası Üzerine Bir İnceleme ve Francis Hutcheson'un Güzellik ve Erdem İdelerimizin Kökeni Üzerine Bir Soruşturma adlı eserleri incelenerek, her iki düşünürün epistemolojileri ve psikolojileri temelinde sundukları ahlak kuramları karşılaştırılacaktır. Bu karşılaştırma, onların duygu ve erdem anlayışlarının ahlak kuramlarında oynadığı merkezi rolle ışık tutacaktır.
Özet (Çeviri)
David Hume and Francis Hutcheson are two important thinkers who made significant contributions to the moral philosophy of the 18th-century Enlightenment with their unique approaches to understanding the nature of morality. The most distinctive feature of both thinkers' moral theories is that they oppose the rationalist tradition of moral philosophy and claim that the source of moral judgments is related to emotions rather than reason. At the center of Hutcheson's moral theory is the concept of“moral sense,”which he explains as an innate faculty. According to him, good and evil are understood through human's natural emotional tendencies rather than rational inferences. People naturally tend to approve of actions that increase the happiness of others. Virtuous behavior is useful behavior that serves to“provide the greatest happiness.”This approach has led Hutcheson's theory to be considered an early advocate of utilitarianism. Hume, on the other hand, developed Hutcheson's ideas further and claimed that the basis of morality is based on emotions rather than reason. According to him, reason has only an instrumental role, not a decisive role, in the emergence of moral action; therefore, reason is a slave to passions or emotions. Hume, who argues that emotions, not reason, determine moral distinctions, bases the source of virtue and vice on the observable fixed character traits of the agent. In this thesis, David Hume's An Enquiry into Human Nature and Francis Hutcheson's An Enquiry into the Original of Our Ideas of Beauty and Virtue will be examined, and the moral theories presented by both thinkers based on their epistemologies and psychology will be compared. This comparison will shed light on the central role that their understanding of emotions and virtues plays in their moral theories.
Benzer Tezler
- Bâkî, Şeyhülislam Yahya ve Nedîm divanlarında haz kavramı
The consept of pleasure i̇n Baki̇, Şhaykh-al-iİslam Yahya and Nedi̇m's di̇van
ERDEM SEVİMLİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Türk Dili ve Edebiyatıİnönü ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SADIK ARMUTLU
- Action-guiding virtue ethics: The indispensability of practical wisdom and eudaimonia
Eylem kılavuzluğu sağlayan erdem etiği: Pratik bilgelik ve eudaimonia kavramlarının zorunluluğu
İKBAL BOZKAYA
Doktora
İngilizce
2021
Felsefeİstanbul Teknik ÜniversitesiSiyaset Çalışmaları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GEOFF BOVE
- Konvansiyonel tedavi almış karpal tünel sendromlu hastalarda ağrı, yaşam kalitesi ve fonksiyonelliğin değerlendirilmesi
Evaluation of pain, quality life, and functionality on patients WHO has carpal tunnel syndrome with recei̇ved a conventional treatment
HANDE ÖZDEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Fizyoterapi ve Rehabilitasyonİstanbul Medipol ÜniversitesiFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZGE ARICI DÜZ
- Fibromiyalji sendromunun şema modeli ve duygu düzenleme güçlüğü çerçevesinde incelenmesi
Investigation of the fibromyalgia syndrome in the frame of schema model and emotion regulation difficulty
ÖZGÜR ERDEM ARICI
Doktora
Türkçe
2019
Psikolojiİstanbul Arel ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BAHAR KÖSE KARACA
- Günlük yaşamda kullanılan aile içi müzik etkinlikleri ile okul öncesi dönemdeki çocukların sosyal iletişim becerileri ve duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi
Investigation of the relationship between family music activities used in daily life and social communication skills and emotion regulation skills of preschool children
ERDEM OCAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Eğitim ve ÖğretimUfuk ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EDA KARACAN