Geri Dön

Bir probiyotik olan saccharomyces cerevisiae'nın candida parapsilosis biyofilmine veantifungal duyarlılık paternine etkisinin in-vitro testlerle araştırılması ve antifungaltedaviye etkinliğinin deneysel fare modelinde incelenmesi

Investigating the effects of the probiotic saccharomyces cerevisiae on candida parapsilosis biofilm and antifungal susceptibility patterns with in-vitro tests and examining its efficacy in antifungal treatment in an experimental mouse model

PDF İndir

  1. Tez No: 909097
  2. Yazar: GAMZE ALÇİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SEMA AŞKIN KEÇELİ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kocaeli Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 105

Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Saccharomyces cerevisiae probiyotiğinin Candida parapsilosis biyofilmine ve antifungal duyarlılık paternine olan etkilerini in-vitro testlerle araştırmak, ayrıca probiyotiğin antifungal tedaviye olan etkinliğini deneysel fare modelinde incelemektir Yöntem: Bu çalışmada, C. parapsilosis ATCC 22019 ve probiyotik olarak S. cerevisiae ATAFM2021 suşları; antifungal olarak, flukonazol (FLU), kaspofungin (CAS), amfoterisin- B (AMB) kullanılmıştır. İn vitro testlerde biyofilm miktarları, kristal viyole yöntemiyle absorbans değerleri şu gruplarda ölçülmüştür; tek başına C. parapsilosis'in oluşturduğu biyofilm; tek başına S. cerevisiae'nın oluşturduğu biyofilm; S. cerevisiae ve C. parapsilosis'nin aynı anda uygulandıktan sonraki biyofilm (grup-1); S. cerevisiae inokülasyonundan 60 dak. sonra C. parapsilosis 'in uygulandığı biyofilm (grup-2); C. parapsilosis inokülasyonundan 60 dak. sonra S.cerevisiae 'nin uygulandığı biyofilm (grup- 3). Antifungal duyarlılık testleri mikrobroth dilüsyon yöntemi ile CLSI M27-A3 rehberine göre yapılmıştır ve minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerlerindeki değişimler incelenmiştir. C.parapsilosis biyofilminde antifungallerle birlikte probiyotiğin etkinliği Checkerboard yöntemi ile araştırılmış ve fraksiyonel inhibitör konsantrasyon (FIC) indeksi hesaplanmıştır. In vivo deneylerde, BALB/C erkek farelerde kuyruk veninden C. parapsilosis verilerek kandidiyazis modeli oluşturulmuştur. Enfeksiyondan 24 saat sonra, 5 gün boyunca intraperitoneal yolla antifungal tedavi uygulanmıştır. Probiyotik içme sularına eklenmiştir. Probiyotik uygulaması, iki farklı ana grupta, enfeksiyondan 5 gün sonra ve enfeksiyondan 14 gün önce başlayarak enfeksiyon sonrası 5 gün boyunca verilmiştir. Tedavinin 5. gününde sakrifikasyon yapılarak fare böbreklerinden izole edilen C. parapsilosis'in koloni sayıları kob/ml/g cinsinden hesaplanmıştır. Bulgular: İn vitro testlerde, absorbans değerleri karşılaştırıldığında, S. cerevisiae'nin C. parapsilosis üremesi üzerine etkisi olmadığı gözlenmiştir. C.parapsilosis'nin oluşturduğu biyofilme kıyasla gruplardaki biyofilm miktarları karşılaştırıldığında, grup1 'de %11, grup2'de %15, grup3'te %28 oranında daha az biyofilm miktarı saptanmıştır. C.parapsilosis'in tek başına oluşturduğu biyofilmin antifungal SMİK50 değerleri deney gruplarına göre karşılaştırıldığında, AMB'de grup1'de 2 kat, grup 2 ve grup 3'te ise 4 kat düştüğü; CAS'ta tüm gruplarda 2 kat; FLU'da ise grup1 ve grup2'de 4 kat, grup 3'te ise 16 kat düştüğü belirlenmiştir.C. parapsilosis biyofilminin probiyotik ile birlikte antifungallere etkinliği test edildiğinde FICi değerlerine göre; AMB ve CAS kullanıldığında tüm deney gruplarında probiyotik ile sinerjik etki gözlenmiştir. FLU kullanıldığında ise grup2 ve grup3'te sinerjik etki gözlenmiştir. İn vivo deneylerde, böbrek C. parapsilosis koloni sayıları, probiyotiğin enfeksiyondan 14 gün önce verildiği ve enfeksiyondan sonra antifungal tedavilerle birlikte probiyotik verildiği gruplarda en yüksekten en düşüğe doğru FLU, AMB, CAS grupları şeklinde sıralanmıştır. Enfekte edilip tedavi uygulanmayan kontrol grubunda ortalama 133,3 kob/ml/g C. parapsilosis tespit edilmiştir. Koloni sayıları, enfeksiyon sonrası sadece probiyotik verilen grupta ortalama 110,8, probiyotikle birlikte CAS verilen grupta 32, AMB grubunda 66, FLU grubunda 80 kob/ml/g olarak saptanmıştır. Enfeksiyondan 14 gün önce ve sonrasında probiyotik ile antifungal tedavi uygulanan gruplardaki koloni sayısı; sadece probiyotik verilen grupta ortalama 115, CAS grubunda 48,5; AMB grubunda 46,5; FLU grubunda ise 91,5 kob/ml/g'dır. Sonuç: İn vitro test sonuçlarına göre, S. cerevisiae probiyotiğinin önceden uygulanması C. parapsilosis biyofilmini inhibe etmiştir. Ayrıca, S. cerevicae, C. parapsilosis'in antifungal MİK değerlerinin azalmasına neden olmuştur. S. cerevicae'nın CAS ve AMP ile uygulanması ile sinerjik etki saptanmış olup, FLU'de ise bir fark saptanamamıştır. Deneysel kandidiyazis modelinde tüm gruplarda, en etkili antifungalin CAS olduğu gözlenmiştir. Enfeksiyondan 14 gün önce probiyotik verilmesi sadece AMB grubunda tedavi sonucunu olumlu etkilemiş olup, CAS ve FLU etkinliğinde ise anlamlı bir değişikliğe neden olmamıştır. Sonuç olarak, S. cerevisiae, C. parapsilosis enfeksiyonlarının tedavisinde potansiyel bir yardımcı ajan olarak değerlendirilebilir.

Özet (Çeviri)

Objective: The aim of this study is to investigate the effects of the probiotic Saccharomyces cerevisiae on Candida parapsilosis biofilm formation and antifungal susceptibility patterns with in-vitro tests. Additionally, the study aims to examine the efficacy of the probiotic in enhancing antifungal treatment in an experimental mouse model. Methods: In this study, the strains C. parapsilosis ATCC 22019 and S. cerevisiae ATAFM2021 (used as a probiotic) were utilized, along with the antifungals fluconazole (FLU), caspofungin (CAS), and amphotericin-B (AMB). In-vitro tests measured biofilm quantities by absorbance values using the crystal violet method in the following groups: biofilm formed by C. parapsilosis alone; biofilm formed by S. cerevisiae alone; biofilm formed after the simultaneous application of S. cerevisiae and C. parapsilosis (group-1); biofilm formed after the application of C. parapsilosis 60 minutes post S. cerevisiae inoculation (group-2); and biofilm formed after the application of S. cerevisiae 60 minutes post C. parapsilosis inoculation (group-3). Antifungal susceptibility tests were conducted using the microbroth dilution method according to CLSI M27-A3 guidelines, and changes in minimum inhibitory concentration (MIC) values were examined. The efficacy of the probiotic in conjunction with antifungals against C. parapsilosis biofilm was investigated using the Checkerboard method, and the fractional inhibitory concentration index (FICi) was calculated. In vivo experiments involved creating a candidiasis model in BALB/C male mice by administering C. parapsilosis through the tail vein. Antifungal treatment was administered intraperitoneally for 5 days, starting 24 hours after infection. The probiotic was added to their drinking water. Probiotic administration was given in two main groups: starting 5 days post-infection and starting 14 days before infection, continuing for 5 days post-infection. On the 5th day of treatment, mice were sacrificed, and the colony counts of C. parapsilosis isolated from their kidneys were calculated in CFU/ml/gr. Results: In the in-vitro tests, comparing absorbance values, it was observed that S. cerevisiae had no effect on the growth of C. parapsilosis. When comparing the biofilm amounts in the groups to the biofilm formed by C. parapsilosis alone, there was 11% less biofilm in group 1, 15% less in group 2, and 28% less in group 3. When comparing the SMIC50 values of antifungals for the biofilm formed by C. parapsilosis alone to the experimental groups, it was found that the values for AMB decreased by 2-fold in group 1 and by 4-fold in groups 2 and 3; for CAS, the values decreased by 2-fold in all groups; and for FLU, the values decreased by 4-fold in groups 1 and 2, and by 16-fold in group 3. When testing the efficacy of antifungals in combination with the probiotic against C. parapsilosis biofilm, based on FICi values, a synergistic effect was observed in all experimental groups with AMB and CAS. With FLU, a synergistic effect was observed in groups 2 and 3. In the in vivo experiments, the C. parapsilosis colony counts in the kidneys were ranked from highest to lowest as follows: FLU, AMB, and CAS in the groups where the probiotic was administered 14 days before infection and continued post-infection along with antifungal treatments. In the infected control group that received no treatment, an average of 133.3 CFU/ml/gr of C. parapsilosis was detected. The colony counts were as follows: in the group given only the probiotic post-infection, an average of 110.8 CFU/ml/gr; in the group given CAS with the probiotic, 32 CFU/ml/gr; in the AMB group, 66 CFU/ml/gr; and in the FLU group, 80 CFU/ml/gr. In the groups where the probiotic and antifungal treatment were administered both 14 days before and post-infection, the colony counts were: in the group given only the probiotic, an average of 115 CFU/ml/gr; in the CAS group, 48.5 CFU/ml/gr; in the AMB group, 46.5 CFU/ml/gr; and in the FLU group, 91.5 CFU/ml/gr. Conclusion: According to the in-vitro test results, the pre-application of the S. cerevisiae probiotic inhibited the biofilm of C. parapsilosis. Additionally, S. cerevisiae caused a reduction in the antifungal MIC values of C. parapsilosis. A synergistic effect was detected with the application of S. cerevisiae in combination with CAS and AMP, while no difference was observed with FLU. In the experimental candidiasis model, CAS was found to be the most effective antifungal across all groups. Administering the probiotic 14 days before infection positively affected the treatment outcome only in the AMB group, with no significant change in the efficacy of CAS and FLU. In conclusion, S. cerevisiae can be considered a potential adjunctive agent in the treatment of C. parapsilosis infections.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    472378

    Probiyotik özellik gösteren bazı maya suşları ve laktik asit bakterilerinin etkileşimlerinin araştırılması

    Investigation of the interaction between probiotic yeasts and lactic acid bacteria

    HATİCE YILDIRAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Gıda MühendisliğiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYNUR GÜL KARAHAN

    DOÇ. DR. GÜLDEN BAŞYİĞİT KILIÇ

  2. Tez No

    558646

    Developing a guide of bioinformatic database for probiotic products

    Probiyotik ürünlerin biyoinformatik veritabanı için bir rehber geliştirilmesi

    MELİKE YILMAZ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Biyoteknolojiİzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü

    Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAYRİYE ŞEBNEM HARSA

    DOÇ. DR. EFE SEZGİN

  3. Tez No

    682855

    Çeşitli ticari kaynaklardan izole edilen saccharomyces cerevisiae var. boulardii'nin probiyotik özelliklerinin belirlenmesi ve dondurma üretiminde kullanımı

    Determination of probiotic properties of saccharomyces cerevisiae var. boulardii isolated from various commercial sources and its use in ice cream production

    HAMZA GÖKTAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Gıda MühendisliğiYıldız Teknik Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OSMAN SAĞDIÇ

    DOÇ. DR. ENES DERTLİ

  4. Tez No

    841812

    Çikolata kaplı kakaolu soğuk probiyotik bar üretimi ve depo ömrünün belirlenmesi

    Production of chocolate coated cocoa cold probiotic bar and determination of storage

    MEHMET GÜNDOĞDU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Gıda MühendisliğiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYNUR GÜL KARAHAN ÇAKMAKÇI

  5. Tez No

    384825

    Biohydrogen production from baker's yeast industry wastewater using anaerobic membrane bioreactors

    Ekmek mayası endüstirisi atıksuyundan membran biyorektörde biyohidrojen üretimi

    CEREN KARA

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2012

    Biyoteknolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MAHMUT ALTINBAŞ

    DOÇ. DR. DİDEM OKUTMANTAŞ

    PROF. BÜLENT KESKİNER

Geri Dön