Akdeniz'de Osmanlı-Venedik çatışmaları ve kalyon dönemi (1670-1699)
Ottoman-Venice conflicts in the Mediterranean and the galleon period (1670-1699)
- Tez No: 909381
- Danışmanlar: PROF. DR. İDRİS BOSTAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Yeniçağ Tarihi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 551
Özet
Osmanlı İmparatorluğu'na karşı birçok cephede savaşmak için 1684 yılında kurulan Kutsal İttifak'a katılan Venedik Cumhuriyet'i kara ve deniz cephesinde rakibine karşı savaşa girdi. Osmanlılar, Venedik kara birliklerinin Mora Yarımadası'ndaki işgallerine müdahale edemedi. Aynı dönemde savaş kalyonlarıyla güçlendirilen Venedik donanması, 1669 (1080) yılında kaybedilen Girid Adası başta olmak üzere Osmanlı hakimiyetindeki Ege adalarını ele geçirmek ve Osmanlı donanmasını deniz savaşlarında mağlup etmek için harekete geçti. Osmanlı İmparatorluğu'nu askerî durumu hakkında gözlemlerde bulunan Avrupalılar, yıllar içinde zayıflayan Osmanlı donanmasının Venediklilerin Akdeniz'deki saldırılarıyla başa çıkamayacağı kanaatini paylaşıyordu. Ancak 1682 (1093) yılından itibaren savaş kalyonu inşa etmeye başlayan Osmanlılar, Venedik donanmasının Akdeniz'deki hâkim güç olma amacına set çekmeyi başarmıştı. Girid seferlerindeki tecrübelerinden farklı olarak, her açıdan Venediklilerin sahip olduklarından daha güçlü savaş kalyonları inşa eden Osmanlılar, bunları yetenekli ve meziyetli kapudanlara emanet etmişti. Bu sayede Osmanlı donanması, hem Venedik donanmasının Ege adalarını işgal girişimlerine engel olmuş hem de rakibine karşı deniz savaşlarının çoğunda üstünlük kurmuştu. İki donanma arasında meydana gelen on iki deniz savaşı, Akdeniz'i bu dönemde diğer denizlere kıyasla en aktif savaş sahası haline getirdi. Savaşların sonunda Osmanlılar, Venediklilere Akdeniz cephesinde mağlup etmenin karşılığında Akdeniz'deki hakimiyetini sürdürmüş ve barış görüşmelerinde Venediklilerin eli güçlü bir şekilde müzakerelere katılmasını önledi. Bu çalışmada, Osmanlı-Venedik donanmaları arasındaki mücadeleler bütün yönleriyle incelenirken, Osmanlı donanmasının savaş kalyonlarıyla birlikte geçirdiği dönüşüm de mercek altına alındı. Osmanlıların, Avrupa'da büyük toprak kayıpları yaşadığı 1684-1699 (1095-1111) yılları arasında Akdeniz'de gücünü koruyabilmeyi nasıl başardığı izah edilmeye çalışıldı.
Özet (Çeviri)
In 1684, the Republic of Venice joined the Holy League, which was formed to fight the Ottoman Empire on several fronts, and the Venice went to war against its rival on land and sea. The Ottomans were unable to intervene in the occupation of the Peloponnese by Venetian armies. In the same period, the Venetian fleet, reinforced with war galleons, was mobilised to seize the Aegean islands under Ottoman control, especially the island of Crete, which had been lost in 1669, and to defeat the Ottoman navy in naval battles. It was widely believed that the Ottoman navy, weakened over the years, could not cope with Venetian attacks in the Mediterranean. However, the Ottomans, who started to build war galleons from 1682 onwards, succeeded in thwarting the Venetian navy's aim of becoming the dominant power in the Mediterranean. Unlike their experience in the Cretan campaigns, the Ottomans had built galleons more powerful in every respect than those of the Venetians, and entrusted them to skilled and meritorious captains. In this way, the Ottoman navy both prevented the Venetian navy's attempts to invade the Aegean islands and established superiority in most of the naval battles against its rival. Twelve naval battles between the two navies made the Mediterranean the most active battlefield compared to other seas in this period. At the end of the wars, in return for defeating the Venetians on the Mediterranean front, the Ottomans maintained their dominance in the Mediterranean and prevented the Venetians from participating in the peace negotiations with a strong hand. In this study, the struggles between the Ottoman and Venetian navies are analysed in all its aspects, while the transformation of the Ottoman navy with its war galleons is also scrutinised. It is explained how the Ottomans managed to maintain their power in the Mediterranean between 1684-1699, when they suffered great territorial losses in Europe.
Benzer Tezler
- Iconography of a catholic victory: The Battle of Lepanto in İtalian painting
Bir katolik zafer ikonografisi: İtalyan resminde Inebahtı Muharebesi
NAZ DEFNE KUT
Yüksek Lisans
İngilizce
2018
Sanat TarihiKoç ÜniversitesiArkeoloji ve Sanat Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜNSEL RENDA
- İngiliz Yakın Doğu Şirketi'nin kuruluşu ve 1583 - 1630 Osmanlı - İngiliz ilişkileri
The foundation of the Levant Company and 1583 - 1630 Ottoman - British relations
ERHAN ŞİGAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
TarihErciyes ÜniversitesiAvrasya Çalışmaları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. HASAN BAKTIR
- Kurtuluş (Tatavla) semti kentsel koruma projesi
Urban conservation project for Kurtuluş (Tatavla) district
ÇAĞLASU ARTUÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SAKİNE YILDIZ SALMAN
- 17. yüzyılda Çanakkale Boğazı ve kıyı yerleşimlerinin tasviri
Depiction of Dardanelles and its coastal area in the 17th century
MERVE YILDIRIM ÖZBAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYGÜL AĞIR
- Osmanlı-Venedik ilişkileri ve Venedik devlet arşivi 'Carte Turche' defterleri kataloğu (1702-1720)
Ottoman-Venetian relations and Venice state archive 'Carte Turche' notebooks catalogue (1702-1720)
ZEYNEP ÇAYIRLI