İstanbul tıp fakültesi hastanesine başvuran hıv ile enfekte pediatrik hastalarda HIV subtiplerinin ve direnç profillerinin araştırılması
Investigation of HIV-subtypes and resistance profiles inhiv-infected pediatric patients admitted to the hospital of İstanbul University istanbul Faculty of Medicine
- Tez No: 915210
- Danışmanlar: PROF. DR. ALİ AĞAÇFİDAN, PROF. DR. SELDA HANÇERLİ TÖRÜN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Mikrobiyoloji, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Microbiology, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 142
Özet
HIV infeksiyonu, her ne kadar tedavisinde ilerlemeler kaydedilmiş olsa da, pandemisi yıllardır devam eden, tedavi edilemediğinde ölümcül olabilen, erken tanısının ve doğru tedavinin büyük önem arz ettiği Dünya çapında bir sağlık sorunudur. Sadece erişkinler değil çocuklar ve adölesanlar da çeşitli bulaş yollarıyla HIV ile enfekte olabilmektedir. Tüm Dünya'da büyük bir sorun haline gelen ilaç direnci antivirallerde de tedavinin önündeki en büyük engellerdendir. Literatürde pediatrik hastaları temel alan araştırmalar kısıtlı olup, bu araştırma hastanemizdeki pediatrik hasta grubunda görülen subtip ve direnç profillerini belirleyerek pediatrik HIV enfeksiyonunda bulunduğumuz yeri tespit etmeyi ve kısıtlı literatüre önemli bir katkı sunmayı amaçlamaktadır. Çalışmamız, ülkemizde pediatrik hastalarda HIV subtip ve direnç verilerini inceleyen ikinci çalışma olup şu ana kadarki en kapsamlı çalışmadır. Dahil edilen hasta sayısı ilk çalışmanın iki katından daha fazladır. Ayrıca ülkemizdeki HIV ile enfekte pediatrik hastalarda integraz direnç verilerinin dahil edildiği ilk çalışma olma özelliğini taşımaktadır Bu çalışmada, üniversitemizde pediatrik yaş grubundaki HIV (+) hastaların direnç profilleri ve bu direncin ortaya çıkışında etkisi olabilecek HIV subtipi, bulaş yolu, tedavi uyumu gibi bilgiler demografik verilerle birlikte incelenmiştir. Çalışmada, 79 HIV ile enfekte pediatrik hasta (48 E, 31 K) arasından direnç verilerine erişebildiğimiz 32 (22 E, 10 K) pediatrik hastanın verileri incelenmiştir. Toplam 32 hastanın 7'si yabancı uyruklu 25'i Türk uyruklu olmak üzere; 21'i HIV'i vertikal yolla almış, 11'i toplumdan edinmiştir. Subtipler 12 B, 20 Non-B olarak xiv ayrılmıştır. Hastalar direnç saptanan (n=16) ve saptanmayan (n=16) olmak üzere iki grupta incelenmiştir. Bulaş yolu açısından karşılaştırıldığında vertikal yolla enfekte olanlarda direnç anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p < 0,05). Bu da anneden bebeğe dirençli suşların geçişini işaret etmektedir. Subtipler içerisinde ise en sık Non-B subtipi A (%45), ikinci sırada ise CRF02_AG (%35) saptanmıştır. Majör direnç mutasyonları en sık nükleozid revers transkriptaz inhibitörleri içerisinde (%31,25), en düşük integraz inhibitörleri (%6,25) için tespit edilmiştir. Majör mutasyonlar arasında en sık M184V (%28,1) mutasyonu görülmüştür. Hastaların uyrukları ve subtipleri karşılaştırıldığında yabancı uyruklu hastaların Non-B suşlarla anlamlı olarak daha sık enfekte olduğu saptanmıştır (p=0,029). Uyruk ve bulaş yolu karşılaştırıldığında ise Türk uyrukluların çoğunlukla vertikal, yabancı uyrukluların çoğunlukla edinerek enfekte olması istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=0,032). Diğer mutasyonlarda ise E35D ve L63 pozisyonundaki mutasyonlar dirençli grupta anlamlı olarak daha fazla saptanmıştır (p=0,033). Bu mutasyonların da direnç üzerine etkisi araştırılmaya değerdir. Annenin gebe kalana kadar hastalığından haberdar olmaması, geç tanı alması ve uzun süre tedavisiz kalması sadece kendi sağlığı için değil çocuk için de risk oluşturmaktadır. Bu veriler tedavi uyumu düzensiz olanlarda saptanan yüksek direnç oranı ile birlikte değerlendirildiğinde erken tanı ve doğru tedavinin önemi ön plana çıkmaktadır. Anneden bebeğe dirençli suşun geçişi, pediatrik hastaların kendine özgü risk faktörleri ve dezavantajlı grupların sağlık hizmetine erişim güçlükleri gibi parametreler de göz önünde bulundurulduğunda, bu sonuçlar bize bir kez daha koruyucu sağlık hizmetlerinin önemini ve bu sorunun çok boyutlu ele alınmasının gerekliliğini vurgulamaktadır.
Özet (Çeviri)
HIV infection, whose pandemic has been going on for years even advances have been made in its treatment, is a worldwide health problem, can be fatal if left untreated, and early diagnosis and accurate treatment are crucial. Not only adults, but also children and adolescents can become infected with HIV through various transmission ways. Drug resistance, a major problem all over the world, is one of the biggest obstacles to treatment with antivirals also. Research focusing on pediatric patients is limited in the literature, and this study aims to identify the subtypes and resistance profiles seen in the pediatric patient group at our hospital, thereby determining our position among children infected with HIV and contributing to the limited literature. Our study is the second study examining HIV subtype and resistance data in pediatric patients in our country and is the most comprehensive study so far. The number of patients included is more than twice that of the first study. It is also the first study to include integrase resistance data in HIV-infected pediatric patients in our country. In this study, the resistance profiles of pediatric HIV (+) patients at our university, along with information on HIV subtypes, transmission routes, and treatment adherence that might influence the emergence of this resistance, were examined along with demographic data. The study analyzed data from 32 pediatric patients (22 males, 10 females) out of 79 HIV-infected pediatric patients (48 males, 31 females) for whom resistance data were available. xvi Of the total 32 patients, 7 were foreign nationals and 25 were Turkish nationals; 21 acquired HIV through vertical transmission, while 11 acquired it from the community. The subtypes were classified as 12 B and 20 Non-B. The patients were divided into two groups: those with detected resistance (n=16) and those without (n=16). When compared by transmission route, resistance was significantly higher in those infected via vertical transmission (p < 0.05). It indicates the mother to child transmission of the resistant strains. The most common Non-B subtype was A (40%), followed by CRF02_AG (35%). Major resistance mutations were most frequently found in nucleoside reverse transcriptase inhibitors (31.25%) and least in integrase inhibitors (6.25%). The most common major mutation was M184V (28.1%). When nationalities and subtypes were compared, foreign patients were significantly more often infected with Non-B strains (p=0.029). When comparing nationality and transmission route, it was statistically significant that Turkish nationals were mostly infected vertically, while foreign nationals were mostly infected through community acquisition (p=0.032). Other mutations at positions E35D and L63 were significantly more frequent in the resistant group (p=0.033). The effect of these mutations on resistance is worth investigating. The fact that mothers were unaware of their disease until they became pregnant, received a late diagnosis, and remained untreated for a long period poses a risk not only for their own health but also for their child. These data, combined with the high resistance rate found in those with irregular treatment adherence, highlight the importance of early diagnosis and proper treatment. Considering parameters such as the mother-to-child transmission of resistant strains, unique risk factors of pediatric patients, and challenges in accessing healthcare for disadvantaged groups, these results once again underscore the importance of preventive health services and the need for a comprehensive approach to this issue.
Benzer Tezler
- HIV pozitif hastalarda sitomegalovirüs enfeksiyon ve hastalıklarının seroepidemiyolojilerinin incelenmesi
Investigation of the seroepidemiology of cytomegalovirus infections and diseases in HIV-positive patients
DERYA SEVİMLİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2025
Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyolojiİstanbul ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HAYRİYE KIRKOYUN UYSAL
- HIV ile enfekte bireylerde tedavi başarısı ve tedavi uyumunu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi
Evaluation of factors affecting treatment success and adherence in individuals infected with HIV virus
MERVE SARI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyolojiİstanbul Medeniyet ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HÜLYA ÇAŞKURLU
- Alt solunum yolu enfeksiyonu ön tanılı hastalarda Pneumocystis jirovecii sıklığının değerlendirilmesi
Evaluation of the frequency of Pneumocystis jirovecii in patients with pre-diagnosis of lower respiratory tract infection
HASAN SAİD YILDIZHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
Mikrobiyolojiİstanbul ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZDEN BORAL
- Enfeksiyöz hastalıkların teşhisinde 18F-FDG PET/BT görüntülemenin yeri
The role of 18F-FDG PET/CCT imaging in the diagnosis of infectious diseases
AFSANA AHMADZADA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyolojiİstanbul Medeniyet ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YASEMİN ÇAĞ
- Çeşitli hasta gruplarından elde edilen Pneumocystis jirovecii izolatlarının moleküler olarak tiplendirilmesi
MOLECULAR TYPING OF Pneumocystıs jirovecii ISOLATES FROM VARIOUS PATIENT GROUPS
OKAN KADİR NOHUT
Doktora
Türkçe
2021
BiyolojiOndokuz Mayıs ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM ÖZKOÇ
PROF. DR. GÖKHAN AYGÜN