Geri Dön

Çağdaş sanatta kadın temsiline metaleptik bir yaklaşım: Tarihsel üstkurmaca

A metaleptic approach to the representation of women in contemporary art: Historical metafiction

  1. Tez No: 921779
  2. Yazar: İPEK EBRU YILDIZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. RİFAT ŞAHİNER
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Güzel Sanatlar, Sanat Tarihi, Fine Arts, Art History
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Işık Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sanat Bilimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 201

Özet

Çağdaş sanatta kadın temsilleri, günümüzde tarihsel ve kültürel bağlamlar, toplumsal cinsiyet eşitliği ve kimlik politikaları etrafında şekillenen önemli tartışma konularıdır. Bu çalışma, çağdaş sanat yapıtlarında kadın temsilini, Yeni Tarihselcilik kuramı üzerine temellenen tarihsel üstkurmaca merceğinden incelemektedir. 1980'lerde ortaya çıkan ve postyapısalcı düşünceden beslenen Yeni Tarihselcilik kuramı, tarihsel anlatıların nesnelliğini sorgulayarak hem tarihin hem de kurgunun insan tarafından inşa edildiğini hatta her ikisinin de kurgu ötesinde olup aynı zamanda özdüşünümsel olduğunu savunmuştur. Yeni Tarihselcilik kuramıyla pratiğe dökülen metodolojik bir yaklaşım olarak 'tarihsel üstkurmacalar' geçmişi anlama çabasıyla yerleşik anlatı seslerini önce ifşa eder sonra anlatının tek sesliliğini kırmak üzere parçalar, dağıtır ve yeniden kurar. Resmi tarihin söylemlerine alternatif olarak tarihsel üstkurmaca metodolojisi farklı tarihsel perspektiflerin temsilidir. Postmodern durumun bir parçası olarak dilin, öznelliğin ve cinsel kimliğin sınırlarının sorgulanmasıyla ortaya çıkan temsil krizine bir yanıt olarak, tarihsel üstkurmacalar kadınların kendilerini yeniden ifade etmelerine ve özneleşmelerine olanak tanır. Bu bağlamda, kadınlara dair mikro anlatılar gerçekliği yeniden tanımlar ve 'temsil ve gerçeklik' ilişkisi, doğrusal olmayan, kopuşları ve sapmaları kucaklayan, marjinalleşmiş sesleri içine alan diyalektik bir tarih anlayışı içinde yeniden ifade edilir. Bu tezde tarihsel üstkurmaca metodolojisi günümüz sanatında kadın temsili meselelerine dair ayırt edici bir bakış açısı ile mevcut olanı sorgulama ve mevcut olan hakkında tekrar düşünmeye çalışmanın bir girişimi olarak tanımlanmıştır. Kadınları pasif, edilgen ve erkeğin arzu nesnesi olarak temsil eden büyük anlatılar tarihsel üstkurmaca yöntemiyle yapısökümüne uğratılarak kadının tarihsel olarak nasıl baskılandığı, görmezden gelindiği ve sessizleştirildiği ve bu temsillerin mevcut toplumsal düzeni nasıl meşrulaştırdığını açığa çıkarır. Gerçekliğin sürekli olarak yeniden şekillenen ve dönüşen süreçler olduğu vurgusuyla, tarihsel üstkurmacalar geçmişin yeniden inşasında kadının tarihteki rol ve deneyimlerini görünür kılar ve eril bakış açısıyla yazılan kadın temsillerini bozarak kadının sesini tarihsel olarak merkeze taşıyan bir inşa sürecini başlatır. Bu tez, diyalektik imgeler aracılığıyla geçmişi şimdinin bağlamında tarihsel üstkurmaca metodolojisiyle yeniden inşa eden çağdaş sanat pratikleri üzerinden kadın temsilinde dönüşüm mücadelesinde alternatif/olası dünyalara açılır. Gerçeklik ve kurgunun iç içe geçtiği bir perspektifile tarihsel üstkurmacalar çağdaş sanatta kadın temsili, kültürel eleştiri ve toplumsal cinsiyet eşitliği ekseninde toplumsal dönüşümü mümkün kılan güçlü bir araçtır.

Özet (Çeviri)

In contemporary art, the representation of women has become a prominent subject, influenced by historical and cultural contexts, gender equality, and identity politics. This study explores women's representation in contemporary artworks through the lens of historical metafiction, grounded in the theory of New Historicism. Emerging in the 1980s and influenced by poststructuralist thought, New Historicism challenges the objectivity of historical narratives, asserting that both history and fiction are constructs shaped by human interpretation. It suggests that these narratives extend beyond simple fiction, possessing an inherently self-reflective nature. As a methodological approach, 'historical metafiction' seeks to first unveil, then disrupt, and ultimately reconstruct the established voices within narratives to offer a more nuanced understanding of the past. By presenting alternative perspectives to official historical discourses, historical metafiction embodies the diversity of historical experiences. In response to the postmodern crisis of representation—which involves scrutinizing the limits of language, subjectivity, and sexual identity—historical metafictions provide a framework for women to redefine their identities and achieve their subjectivity. In this context, micro-narratives focusing on women, offer new definitions of 'reality'. The relationship between 'representation and reality' is thus reexpressed within a dialectical understanding of history that is non-linear, embracing disruptions and divergences, and encompassing marginalized voices. This thesis defines historical metafiction as an endeavor to challenge and rethink established norms by presenting a unique perspective on women's representation in contemporary art. Through this method, grand narratives that depict women as passive, submissive, and objects of male desire are deconstructed, revealing how such representations have historically been used to oppress, overlook, and silence women while simultaneously legitimizing the dominant social order. By highlighting that reality is a constantly evolving process, historical metafictions bring to light women's roles and experiences throughout history, disrupting male-centered representations and initiating a reconstructive process that places women's voices at the forefront of historical discourse. This thesis opens up to alternative/possible worlds in the struggle for transformation in women's representation, through contemporary art practices that reconstruct the past within the context of the present using the methodology of historical metafiction through dialectical images. From a perspective where 'reality and fiction' are interwoven, historical metafictions become a potent tool in contemporary art for reevaluating women's representation, contributing to cultural criticism and enabling social transformation, along the axis of gender equality.

Benzer Tezler

  1. 1960 sonrası sanatta kadın sanatçılar ve portre çalışmaları

    Women artists and portrait work in art after 1960

    ŞEYMA KANDİL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Güzel SanatlarBalıkesir Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    DOÇ. DR. DUYGU SABANCILAR IŞTIN

  2. Beden imgesinin sanat nesnesi olarak tekstil malzemesiyle ifadesi

    Expression of the body as an art object throught textile material

    DEFNE BOZBIYIK

    Sanatta Yeterlik

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Güzel SanatlarHaliç Üniversitesi

    Tekstil ve Moda Tasarımı Ana Sanat Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA GÜRGÜLER

  3. Güncel sanat pratiğinde famaj

    Famaj in contemporary art practice

    NİLAY ÖZDİNÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Güzel SanatlarKastamonu Üniversitesi

    Sanat ve Tasarım Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. METİN UÇAR

  4. Çağdaş sanatta güzellik kavramının temsili olan beden

    The body that represents the concept of beauty in comtemporary art

    SEFAHAT DAĞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Güzel SanatlarDüzce Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEYNEP GÜRLER

  5. Postfeminist yaklaşımla çağdaş sanatta kadın imgesi

    Image of women in contemporary art with postfeminist approch

    PARİA BAGHERİFAM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Güzel SanatlarAkdeniz Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    DOÇ. ÜLFET ILGAZ TOPCUOĞLU