Selektif immünglobulin a eksikliği olan otoimmün ve/veya inflamatuar hastalığı olan ve olmayan hastalarda sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırılarak immünfenotipin değerlendirilmesi.
Evaluation of immunophenotype in patients with selective immunoglobulin a deficiency with and without autoimmune and/or inflammatory diseases compared to a healthy control group.
- Tez No: 921930
- Danışmanlar: PROF. DR. DENİZ NAZİRE ÇAĞDAŞ AYVAZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 110
Özet
Selektif İmmünglobulin A eksikliği (SIgAE) düşük serum immünglobulin (Ig) A seviyesi ile normal IgG ve IgM seviyeleri ile karakterize en sık görülen primer immün yetmezliktir (PİY). Otoimmün hastalıklar IgA eksikliğinin en önemli klinik belirtileri arasındadır. Toll benzeri reseptörler (TLR'ler), doğal ve edinsel bağışıklık cevabını başlatmada önemli role sahip olup örüntü tanıyan algaçlar olan TLR-7 ve TLR-9, virüslerden, bakterilerden ve nekrotik hücrelerden üretilen nükleik asitlerin tanınmasından sorumludur. Hücre veya doku hasarı meydana geldiğinde ve endojen nükleik asitlere karşı B hücresi tepkileri sınırlandırılamadığında otoantikorlar ve otoimmünite ortaya çıkabilir. Bu çalışmada otoimmün/inflamatuar hastalığı olan/olmayan SIgAE hastalarında TLR-7 ve TLR-9 ifade düzeyleri karşılaştırılarak, TLR-7 ve TLR-9'un otoimmünite gelişimi üzerine etkisi olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Taranan 204 SIgAE tanılı hastanın 39'unda (%19,1) otoimmün hastalık veya otoantikor pozitifliği saptanmıştır. SIgAE tanılı otoimmün/inflamatuar hastalığın eşlik ettiği 17, otoimmün/inflamatuar hastalığın eşlik etmediği 15 hastaya ulaşılmış ve çalışmaya dahil edilmiştir. 4-25 yaş aralığındaki iki hasta grubu yaş ve cinsiyet dağılımları benzer 15 sağlıklı bireyden oluşan grup ile karşılaştırılmıştır. Retrospektif olarak hastaların klinik ve immünolojik özellikleri, prospektif olarak kontrol ve hasta grubunda TLR-7 ve TLR-9 ifadesi gerçek zamanlı kantitatif polimeraz zincir reaksiyonu analizi ile incelenmiştir. Tüm SIgAE tanılı kohortta eşlik eden otoimmün hastalığı olan hasta oranı %19,1'dir. Otoimmün hastalık saptanan hastaların yedisinde (%41,2) Hashimoto tiroiditi, beşinde (%29,4) tip 1 diabetes mellitus, beşinde (%29,4) çölyak antikor pozitifliği, ikisinde (%11,8) Graves hastalığı, birinde (%5,9) otoimmün hepatit, birinde (%5,9) jüvenil idiyopatik artrit, birinde (%5,9) sistemik lupus eritematozus olduğu görülmüştür. Bu çalışmada SIgAE olan vakalarda diğer PİY'lerin aksine otoimmün sitopeni değil; otoimmün endokrinopatilerin daha sık olduğu görülmüştür. Hastaların beşinde (%29,4) çoklu otoantikor pozitifliği saptanmıştır. Otoimmün hastalığın eşlik ettiği grupta, diğer iki gruba kıyasla IgG düzeyleri daha yüksek saptanmıştır (p=0,011). Otoimmün hastalık olan ve olmayan hastalarla kontrol grubu arasında TLR-7 ve TLR-9 hedef genleri ifade düzeyleri açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Çalışmamızda istatistiksel olarak anlamlı sonuçlanmasa da otoimmün hastalığın eşlik ettiği SIgAE tanılı hastaların TLR-7 ifade düzeyleri ortanca düzeyleri (2,14 ile 1,3; 1,07) daha yüksekti. Tek veya çoklu otoimmünite durumu ile kontrol grubu karşılaştırıldığında tek otoantikor pozitifliği olanların TLR-7 ifade düzeyi istatistiksel anlamlı düzeyde yüksek saptanmıştır (p=0,036). Otoimmün hastalığın eşlik ettiği grupta IgG (P:0,01; R:-0,604) ve CD3 düzeyi (P:0,005 R:-0,642) ile TLR-7 ifade düzeyi arasında negatif yönlü yüksek düzeyde korelasyon; CD4 düzeyi (P:0,043; R:-0,495) ile TLR-7 ifade düzeyi arasında negatif yönlü orta düzeyde korelasyon saptanmıştır. Otoimmün hastalığın eşlik ettiği grupta diğer iki gruba kıyasla IgG düzeylerinin yüksek saptanması, hastalarda IgG tabiatında otoantikor oluşumuna bağlı olabilir. Otoimmün hastalığın eşlik ettiği SIgAE tanılı hastaların TLR-7 ifade düzeylerinin daha yüksek olmasına karşın; hasta sayısının az olması nedeniyle istatistiksel olarak anlamlılığa ulaşmadığı düşünülmüştür. Tekli otoimmün hastalığı olan hastalarda hastalık patogenezine ait bulguların daha aktif olduğu düşünülmüştür. Bu çalışma otoimmünite mekanizmasınin anlaşılması açısından destekleyici bir çalışma olup; daha ileri çalışmalara yol gösterici olacaktır.
Özet (Çeviri)
Selective Immunoglobulin A deficiency (SIgAD) is the most common primary immunodeficiency (PID) characterized by low serum immunoglobulin (Ig) A levels and normal IgG and IgM levels. Autoimmune diseases are among the most important clinical manifestations of IgA deficiency. Toll-like receptors (TLRs) play an important role in initiating innate and adaptive immune responses, and the pattern-recognizing receptors TLR- 7 and TLR-9 are responsible for recognizing nucleic acids produced by viruses, bacteria, and necrotic cells. When cell or tissue damage occurs and B cell responses to endogenous nucleic acids cannot be limited, autoantibodies and autoimmunity may occur. This study aimed to compare TLR-7 and TLR-9 expression levels in SIgAD patients with or without autoimmune/inflammatory diseases and to investigate whether TLR-7 and TLR-9 have an effect on the development of autoimmunity. Autoimmune disease or autoantibody positivity was detected in 39 (19.1%) of 204 patients diagnosed with SIgAD. 17 patients with autoimmune/inflammatory disease and 15 patients without autoimmune/inflammatory disease were reached and included in the study. Two patient groups between the ages of 4 and 25 were compared with a group of 15 healthy individuals with similar age and gender distributions. Clinical and immunological features of the patients were examined retrospectively, and TLR-7 and TLR-9 expressions were studied prospectively in the control and patient groups using real-time quantitative polymerase chain reaction analysis. The rate of patients with autoimmune disease in the entire SIgAD cohort was 19.1%. Of the patients with autoimmune disease, seven (41.2%) had Hashimoto's thyroiditis, five (29.4%) had type 1 diabetes mellitus, five (29.4%) had celiac antibody positivity, two (11.8%) had Graves' disease, one (5.9%) had autoimmune hepatitis, one (5.9%) had juvenile idiopathic arthritis and one (5.9%) had systemic lupus erythematosus. In this study, unlike other PIDs, autoimmune endocrinopathies were more common in cases with SIgAD, not autoimmune cytopenia. Multiple autoantibody positivity was detected in five (29.4%) of the patients. IgG levels were higher in the group with accompanying autoimmune disease compared to the other two groups (p=0.011). No significant difference was found between patients with and without autoimmune disease and the control group in terms of TLR-7 and TLR-9 target gene expression levels (p>0.05). Although it was not found to be statistically significant in our study, the median TLR-7 expression levels of patients with SIgAD diagnosis accompanied by autoimmune disease were higher (2.14 vs. 1.3; 1.07). When the single or multiple autoimmunity status was compared with control group, the TLR-7 expression level of those with single autoantibody positivity were found to be statistically significantly higher (p=0.036). In the group accompanied by autoimmune disease, a high negative correlation was found between IgG (P:0.01; R:-0.604) and CD3 level (P:0.005 R:-0.642) and TLR-7 expression levels, and a moderate negative correlation was found between CD4 level (P:0.043; R:-0.495) and TLR-7 expression levels. The high IgG levels in the group accompanied by autoimmune disease compared to the other two groups may be due to the formation of autoantibodies of IgG nature in the patients. Although the TLR-7 expression levels were higher in patients diagnosed with SIgAD accompanied by autoimmune disease, it was thought that it did not reach statistical significance due to the small number of patients. It was thought that the findings related to the disease pathogenesis were more active in patients with single autoimmune disease. This study is a supportive study in terms of understanding the mechanism of autoimmunity and will guide further studies.
Benzer Tezler
- Selektif ımmünglobulin A (SIgA) eksikliği olan hastaların değerlendirilmesi
Evaluation of patients with selective immunglobulin A (SIgA) deficiency
MEBRURE ELANUR KORTMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HİMMET HALUK AKAR
- Selektif immünglobulin a eksikliği ve parsiyel immünglobulin a eksikliği ile izlenen hastaların klinik özellikleri, laboratuvar bulguları ve izlem sonuçlarının değerlendirilmesi
Evaluation of the clinical characteristics, laboratory findings, and follow-up outcomes of patients with selective immunoglobulin a deficiency and partial immunoglobulin a deficiency
YUNUS EMRE ÖZTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ESİN FİGEN DOĞU
- Selektif immünglobulin a eksikliği olan hastalarınretrospektif olarak değerlendirilmesi
Patients with selective immunoglobulin a deficiencyretrospective evaluation
UĞUR ATALAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DİLARA FATMA KOCACIK UYGUN
- IG A eksikliğinde atopi bulgularının sorgulanması
Interrogation of atopy in IG A deficient individuals
NESLİ AĞRALI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZDEN ANAL
- Selektif immünglobulin M eksikliği tanısı alan hastalarınretrospektif olarak değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of patients diagnosed withselective immunoglobulin M deficiency
EMİNE ÖZDEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıNecmettin Erbakan ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İSMAİL REİSLİ