Geri Dön

Krizler çağı Antroposen'de kavramsal bir kriz yönetimi modeli önerisi: Ekoleviant yönetişim

A conceptual crisis management model proposal in the age of crises -Tthe Anthropocene: Ecoleviant governance

  1. Tez No: 922028
  2. Yazar: FİLİZ RESULOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MUSTAFA YILMAZ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Halkla İlişkiler, Public Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kocaeli Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Halkla İlişkiler ve Tanıtım Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 275

Özet

İnsanlık tarihine bakıldığında, insanoğlunun deneyimlediği her büyük olaydan sonra çağların değişmesine varan köklü dönüşümlerin yaşandığı görülmektedir. 21. Yüzyıl insanı için de Covid-19 salgınının büyük değişimlerin lokomotifi veya en azından hızlandırıcısı görevi gördüğü söylenebilir. Küresel çapta etki gösteren bir kriz olma özelliği taşıyan bu salgının deneyimlenmesini takip eden süreçte, artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı yönünde söylemlerde artış olmuştur. Özellikle kriz yanıtlarında yetersiz kalan ülkelerin, kurumların, kuruluşların ve hatta bireylerin, insan egemen çağ olarak nitelendirilen Antroposen'in nice krizlere gebe olduğuna dair farkındalığı artmış ve bu farkındalık paralelinde potansiyel krizlere nasıl daha hazırlıklı olunabileceği ve/ya bu krizlere nasıl daha iyi yanıtlar verilebileceği yönünde arayışları ivme kazanmıştır. Bu çalışma günümüz dünyasında iki başat olgunun git gide belirginlik kazandığı ve daha güncel ve etkin bir kriz yönetimi için bu iki olgunun daha derinlikli ve bütüncül bir bakış açısıyla anlaşılması gerektiği varsayımı temelinde yükselmiştir. Bunlardan ilki özellikle 9/11 olaylarından sonra belirginlik kazandığı görülen ve hızla gelişen teknolojilerden beslenen dijital gözetim, diğeri ise küresel iklim krizi farkındalığı temelinde yükselen sürdürülebilirliktir. Gerek 2001 senesinde yaşanan 11 Eylül terör saldırısının gerekse 2019 senesinin sonlarında patlak veren Covid-19 salgını sonrasında yaşananların da gösterdiği gibi küreselleşen dünyada insanlar arası etkileşim had safhadadır ve böyle bir ortamda kapalı sistemler içerisinde üretilecek olası kriz yanıtları güncel krizlere yanıt noktasında çoğu zaman yetersiz kalmaktadır. Bu motivasyon ve bakış açısıyla çalışmada Ekoleviant Yönetişim olarak adlandırdığım kavramsal bir kriz yönetimi modeli ortaya atılmıştır. Betimleyici vaka analizi çerçevesinde gerçekleştirilen çalışmada her iki başat olgu için birer örnek olay analiz edilerek modelin şekillenmesinde iki olayın sentezinden yararlanılmıştır.

Özet (Çeviri)

Throughout history, major events have often led to fundamental shifts, sometimes even marking the beginning of new eras. For the people of the 21st century, the Covid-19 pandemic can be seen as a catalyst or at least an accelerator for profound transformation. In the aftermath of this global crisis, the idea that“nothing will ever be the same”has gained traction. Especially in nations, organizations, institutions, and among individuals who struggled with adequate crisis responses, there is now a heightened awareness of the risks the Anthropocene -the era dominated by human activity- could pose, potentially leading to future crises. In line with this awareness, efforts to explore ways to enhance preparedness and improve crisis response have intensified. This study builds on the assumption that two major phenomena are gaining importance in today's world, therefore effective crisis management today requires a comprehensive understanding of them. The first of these phenomena is digital surveillance driven by rapid technological advances; the second one is sustainability, which has emerged as a response to growing awareness of the global climate crisis. Both the September 11 attacks in 2001 and the Covid-19 outbreak at the end of 2019 have shown that, in a highly interconnected world, crisis responses developed within closed systems are often insufficient. Based on this perspective, this study proposes a conceptual crisis management model coined as Ecoleviant Governance. Conducted as a descriptive case analysis, the study examines a case for each of the two main phenomena, synthesizing these cases to shape the model.

Benzer Tezler

  1. Sürdürülebilir yapım için bina cephelerinde akıllı malzemelerin uygulanması

    Application of smart materials in building facades for sustainable construction

    BERAT ÖZDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    MimarlıkBalıkesir Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YELİZ TÜLÜBAŞ GÖKUÇ

  2. Dijital medya tabanlı yeni nesil kooperatifçilik

    Digital media based new generation cooperatives

    ÖZGÜN ÇAĞLAR BERKİT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Medya ve Kültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA MAYDA

  3. Kriz zamanlarında insan hakları: Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi 15. madde kapsamında derogasyon rejimi

    Human rights in times of crisis: Derogation regime under article 15 of the European Convention on Human Rights

    ÖZGEM TUĞÇE GÜMÜŞ BOYACI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    HukukAnkara Hacı Bayram Veli Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YAŞAR SALİHPAŞAOĞLU

  4. Göçle dönüşen yeni erkeklik inşası: Ankara'da yaşayan evli Suriyeli erkekler

    Construction of new masculinities transformed by migration: Married Syrian men living in Ankara

    SAEİD MOZAFARİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    SosyolojiAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HALİME ÜNAL REŞİTOĞLU

  5. Çocukluk çağı astımında lenfositlerde CD 27 ekspresyonu ve serum solubl CD 27 düzeyleri

    Başlık çevirisi yok

    GÜNSELİ BOZDOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Allerji ve İmmünolojiAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMEL BABACAN