Geri Dön

Meme kanserlerinde moleküler suptipler ile difüzyon tensör manyetik rezonans görüntüleme ilişkisinin retrospektif olarak değerlendirilmesi

Retrospective evaluation of the relationship between molecular subtips and diffusion tensor magnetic resonance imaging in breast cancer

  1. Tez No: 931989
  2. Yazar: NEVZAT USLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. GÖKHAN GÖKALP
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: DTI, Meme kanseri, aksiyal difüzyon, ADC, meme kanserinde moleküler subtipler, DTI, Breast cancer, axial diffusion, ADC, molecular subtypes in breast cancer
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Bursa Uludağ Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 95

Özet

Multifokal ve multisentrik kitlerlerin hepsine veya malign kitle dışında radyolojik olarak benign kriterleri taşıyan lezyonların hepsine biyopsi yapılması maliyetli, zor, zaman alıcı, anksiyete yaratan ve bazen gereksiz bir işlemdir. Bu nedenle biyopsi yapılmamış diğer kitlelerin de radyolojik açıdan subtiplendirmede kullanılması önem arzetmektedir. Çalışmamızda meme kanserlerinin subtiplendirmesinde DTI ölçümlerin olası rolünü değerlendirmeği amaçladık. Ocak 2018-Aralık 2022 tarihleri arasında 3.0 T MRG cihazında DTI sekansının da yapılmış olan ve meme kanseri tanısı için üniversitemizde histopatolojik tanısı olan 168 hasta dahil edildi. Patolji raporuna bakılarak moleküler sınıflandırma gerçekleştirildi. Sonrasında DTI haritaları oluşturuldu. Kontrastlı imajlar ile DTI haritaları beraber değerlendirildi. Lezyonun ADC haritasında en hipointes olan ve kontrastlanan yerinden ölçüm yapıldı. Diğer DTI haritalarında ROI yerleştirilmesi ve ölçümler bilgisayar tarafından otomatik olarak gerçekleştirildi. Çalışmamızda aksiyal difüzyon ölçümlerin ortalaması luminal A, luminal B, triple negatif subtiplerde sırasıyla; 1,28, 1,13, 1,37 olarak tespit edildi. Her üç grup karşılaştırıldığında aksiyal difüzyon değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu(p=0,024). Moleküler subtiplerin diğer DTI ölçümleri olan izometrik ADC, radiyal difüzyon, fraksiyonel ve radiyal anizotroipi değerleri ile ayırımının yapılamayacağı sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

Performing biopsies on all multifocal and multicentric lesions, or on those that radiologically exhibit benign criteria other than malignant masses, is often costly, challenging, time-consuming, anxiety-inducing, and sometimes unnecessary. Therefore, utilizing other unbiopsied masses in radiological subtyping becomes crucial. In this study, we aimed to evaluate the potential role of Diffusion Tensor Imaging (DTI) measurements in the subtyping of breast cancer. A total of 168 patients, who had undergone DTI sequences on a 3.0 T MRI device between January 2018 and December 2022, and had a histopathological diagnosis of breast cancer at our institution, were included. Molecular classification was performed based on pathology reports. Subsequently, DTI maps were generated. Contrast-enhanced images and DTI maps were evaluated together. Measurements were taken from the most hypointense and contrast-enhanced area of the lesion on the ADC map. The placement of the Region of Interest (ROI) and measurements on other DTI maps were automatically performed by the computer. In our study, the mean axial diffusion values for luminal A, luminal B, and triple-negative subtypes were found to be 1,28, 1,13, and 1,37, respectively. A statistically significant difference was observed between the axial diffusion values of the three groups (p=0,024). It was concluded that molecular subtyping cannot be achieved using other DTI measurements such as isometric ADC, radial diffusion, fractional anisotropy, and radial anisotropy values

Benzer Tezler

  1. Neoadjuvan kemoterapi alan meme kanserlerinde tümör biyolojisinin tedavi sonrası meme ve aksilla yanıtıyla ilişkisi

    Relationship of tumor biology with post-treatment breast and axilla response in breast cancers receiving neoadjuvant chemotherapy

    OĞUZHAN DENİZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Genel CerrahiZonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLDENİZ KARADENİZ ÇAKMAK

  2. Neoadjuvan kemoterapi almayan erken evre meme kanseri hastalarında operasyon sonrası histopatolojik boyutlarla operasyon öncesi mamografi, ultrasonografi ve manyetik rezonans görüntülemede tümör boyutlarının moleküler subtiplere ve in situ varlığına göre karşılaştırılması

    Comparison of postoperative histopathological dimensions with preoperative mammography, ultrasonography and magnetic resonance imaging tumour dimensions according to molecular subtypes and presence of in situ in early stage breast cancer patients who did not receive neoadjuvant chemotherapy

    DENİZ ESİN TEKCAN ŞANLI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Radyoloji ve Nükleer TıpAcıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi

    Meme Görüntüleme Teknikleri ve Teknolojileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜL ESEN

  3. Meme kanserinde erken tanı, tedavi, prognoz ve aksiller metastazda lncRNA ve miRNA rolü

    The role of lncRNA and miRNA in early diagnosis, treatment, prognosis and axillary metastasis in breast cancer

    TAHA YASİN BARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Genel CerrahiPamukkale Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEVDA YILMAZ

  4. Meme kanseri nedeniyle neoadjuvan kemoterapi almiş ve aksiller lenf nodu değerlendirilen hastalarda aksiller metastaz ve tümöral yanıt durumunun memenin moleküler subtipleriyle ilişkisi

    The relationship between axillary metastasis and tumoral response status and molecular subtypes of the breast in patients who received neoadjuvant chemotherapy for breast cancer and whose axillary lymph node was evaluated

    UĞRAŞ DABAN

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    OnkolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALPER PARLAKGÜMÜŞ