Geri Dön

Türkiye'deki yunan ve roma tiyatrolarının ms 3. yüzyıl sonrası kullanımları

The use of greek and roman theaters in Türkiye after 3RD century ad

  1. Tez No: 934572
  2. Yazar: BAŞAK AĞABEYOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NUR URFALIOĞLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Arkeoloji, Mimarlık, Archeology, Architecture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Mimarlık Tarihi ve Kuramı Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 258

Özet

Antik Dönem boyunca kentlerin belirleyici unsurları anıtsal kamu yapıları ve planlı kentsel strüktür olmuştur. Ancak, MS 3. yy.'dan itibaren Roma İmparatorluğu'nda yaşanan yönetsel, ekonomik ve kültürel değişimler kentsel yapıda önemli dönüşümlere yol açmıştır. MS 7. yy.'a gelindiğinde, kentlerin sur içine doğru küçülmesi, kamusal alanların işgali ve altyapı hizmetlerinde gerileme gibi unsurlar belirginleşmiştir. Ekonomik krizler, savunma gereksinimleri ve Hristiyanlığın yayılmasıyla birlikte, kamusal yapıların inşası azalmış, kaynaklar savunma ve dini yapılara yönlendirilmiştir. Yerel seçkinlerin ve Kilise'nin kentsel mekân üzerindeki etkisi artarken, antik tiyatrolar gibi gösteri yapıları önemini yitirmiştir. Bu bağlamda, kent kavramındaki bu dönüşüm sürecinin gösteri yapıları, özellikle tiyatrolar üzerinden incelenmesi amaçlanmıştır. Tez kapsamında, MS 3. yy.'dan itibaren MS 15. yy.'da Bizans İmparatorluğu sonlanana kadar Türkiye'deki Yunan ve Roma tiyatrolarının dönüşümü incelenerek, antik kentleşmenin gerileme sürecinde tiyatroların yeniden işlevlendirilme biçimleri analiz edilmiştir. Türkiye sınırları içinde geç kullanım evrelerine ilişkin veriye ulaşılan 34 tiyatro üzerinden yapılan değerlendirmede, tiyatroların yapısal özellikleri ve kentsel bağlamdaki konumları ile bu yapıların özgün işlevlerini yitirmeleri sonrası ele alınışı bakımından benzerlik ve farklılıklar ortaya konmuştur. Sonuç olarak, tiyatro yapılarının dönüşümü Bizans kentlerinde işlevsel ve strüktürel değişime ışık tutmakta ve antik kentleşmenin çözülme sürecine dair önemli bulgular sunmaktadır.

Özet (Çeviri)

Throughout Antiquity, the defining elements of cities were monumental public buildings and a planned urban structure. However, from the 3rd century CE onward, administrative, economic, and cultural transformations within the Roman Empire led to significant changes in urban organization. By the 7th century CE, certain characteristics such as the contraction of cities within fortifications, the encroachment upon public spaces, and the decline of infrastructural services had become increasingly evident. Economic crises, the growing necessity for defense, and the expansion of Christianity contributed to a decline in the construction of public buildings, with resources being redirected toward fortifications and religious structures. As the influence of local elites and the Church over urban space increased, spectacle buildings such as ancient theaters gradually lost their significance. In this context, the thesis aims to examine this urban transformation process through performance structures, particularly theaters. The study investigates the transformation of the Greek and Roman theatres in Türkiye from the 3rd century AD until the end of the Byzantine Empire in the 15th century AD, analyzing the ways in which these structures were repurposed throughout the decline of ancient urbanization. Based on the assessment of 34 theaters for which evidence of later usage phases has been identified in Türkiye, the study explores the structural characteristics of these theaters, their positioning within the urban fabric, and the similarities and differences in how they were recontextualized after losing their original functions. Ultimately, the transformation of theaters provides insight into the functional and structural evolution of Byzantine cities, offering significant findings regarding the disintegration of ancient urbanization.

Benzer Tezler

  1. 16. ve 20. yüzyıllar arasında avrupa'da akademik düzeyde sanat eğitiminin oluşumu ve Türkiye'deki sanat eğitimine katkıları

    The constitution of art education at the academic level in Europe between the 16th and 20th centuries and it?s contributions to the art education in our country

    OĞUZ DİLMAÇ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Sanat TarihiAtatürk Üniversitesi

    Sanat Tarihi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET ALİ BAYHAN

  2. Türk basınında karşılaştırmalı olarak spor haberlerinin veriliş biçimi: Cumhuriyet, Zaman ve Hürriyet örnekleri

    A comparison on the presentation of sports news in the Turkish media: Examples from Cumhuri̇yet, Zaman and Hürri̇yet

    ZEYNEP ERİŞ GÜNEŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Gazetecilikİstanbul Üniversitesi

    Gazetecilik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT ÖZGEN

  3. Özel sektör açısından halkla ilişkilerin önemi ve Kale Holding'e yönelik olarak halkla ilişkiler politikası ile ilgili bir uygulama

    The Importance of public relations in private sector and a case study about public relations policy at Kale Holding

    MUSTAFA ARDA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    İletişim BilimleriÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Y.DOÇ.DR. MUKADDES ÇELİK

  4. Fotoğraf ve resim sanatında portre; Otoportre

    Portrait; Self-portrait in photography and painting

    SAVAŞ BAYKAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Güzel Sanatlarİstanbul Aydın Üniversitesi

    Görsel Sanatlar Ana Bilim Dalı

    PROF. SEFA ÇELİKSAP

  5. Gezici bir kukla tiyatrosu için Avant-Garde uygulamalar

    Başlık çevirisi yok

    REFİKA TARCAN

    Sanatta Yeterlik

    Türkçe

    Türkçe

    1990

    Sahne ve Görüntü SanatlarıMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Sahne Sanatları Ana Sanat Dalı

    PROF. SADİ ÖZİŞ