Türkiye'deki yunan ve roma tiyatrolarının ms 3. yüzyıl sonrası kullanımları
The use of greek and roman theaters in Türkiye after 3RD century ad
- Tez No: 934572
- Danışmanlar: PROF. DR. NUR URFALIOĞLU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Arkeoloji, Mimarlık, Archeology, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Mimarlık Tarihi ve Kuramı Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 258
Özet
Antik Dönem boyunca kentlerin belirleyici unsurları anıtsal kamu yapıları ve planlı kentsel strüktür olmuştur. Ancak, MS 3. yy.'dan itibaren Roma İmparatorluğu'nda yaşanan yönetsel, ekonomik ve kültürel değişimler kentsel yapıda önemli dönüşümlere yol açmıştır. MS 7. yy.'a gelindiğinde, kentlerin sur içine doğru küçülmesi, kamusal alanların işgali ve altyapı hizmetlerinde gerileme gibi unsurlar belirginleşmiştir. Ekonomik krizler, savunma gereksinimleri ve Hristiyanlığın yayılmasıyla birlikte, kamusal yapıların inşası azalmış, kaynaklar savunma ve dini yapılara yönlendirilmiştir. Yerel seçkinlerin ve Kilise'nin kentsel mekân üzerindeki etkisi artarken, antik tiyatrolar gibi gösteri yapıları önemini yitirmiştir. Bu bağlamda, kent kavramındaki bu dönüşüm sürecinin gösteri yapıları, özellikle tiyatrolar üzerinden incelenmesi amaçlanmıştır. Tez kapsamında, MS 3. yy.'dan itibaren MS 15. yy.'da Bizans İmparatorluğu sonlanana kadar Türkiye'deki Yunan ve Roma tiyatrolarının dönüşümü incelenerek, antik kentleşmenin gerileme sürecinde tiyatroların yeniden işlevlendirilme biçimleri analiz edilmiştir. Türkiye sınırları içinde geç kullanım evrelerine ilişkin veriye ulaşılan 34 tiyatro üzerinden yapılan değerlendirmede, tiyatroların yapısal özellikleri ve kentsel bağlamdaki konumları ile bu yapıların özgün işlevlerini yitirmeleri sonrası ele alınışı bakımından benzerlik ve farklılıklar ortaya konmuştur. Sonuç olarak, tiyatro yapılarının dönüşümü Bizans kentlerinde işlevsel ve strüktürel değişime ışık tutmakta ve antik kentleşmenin çözülme sürecine dair önemli bulgular sunmaktadır.
Özet (Çeviri)
Throughout Antiquity, the defining elements of cities were monumental public buildings and a planned urban structure. However, from the 3rd century CE onward, administrative, economic, and cultural transformations within the Roman Empire led to significant changes in urban organization. By the 7th century CE, certain characteristics such as the contraction of cities within fortifications, the encroachment upon public spaces, and the decline of infrastructural services had become increasingly evident. Economic crises, the growing necessity for defense, and the expansion of Christianity contributed to a decline in the construction of public buildings, with resources being redirected toward fortifications and religious structures. As the influence of local elites and the Church over urban space increased, spectacle buildings such as ancient theaters gradually lost their significance. In this context, the thesis aims to examine this urban transformation process through performance structures, particularly theaters. The study investigates the transformation of the Greek and Roman theatres in Türkiye from the 3rd century AD until the end of the Byzantine Empire in the 15th century AD, analyzing the ways in which these structures were repurposed throughout the decline of ancient urbanization. Based on the assessment of 34 theaters for which evidence of later usage phases has been identified in Türkiye, the study explores the structural characteristics of these theaters, their positioning within the urban fabric, and the similarities and differences in how they were recontextualized after losing their original functions. Ultimately, the transformation of theaters provides insight into the functional and structural evolution of Byzantine cities, offering significant findings regarding the disintegration of ancient urbanization.
Benzer Tezler
- 16. ve 20. yüzyıllar arasında avrupa'da akademik düzeyde sanat eğitiminin oluşumu ve Türkiye'deki sanat eğitimine katkıları
The constitution of art education at the academic level in Europe between the 16th and 20th centuries and it?s contributions to the art education in our country
OĞUZ DİLMAÇ
Doktora
Türkçe
2009
Sanat TarihiAtatürk ÜniversitesiSanat Tarihi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AHMET ALİ BAYHAN
- Türk basınında karşılaştırmalı olarak spor haberlerinin veriliş biçimi: Cumhuriyet, Zaman ve Hürriyet örnekleri
A comparison on the presentation of sports news in the Turkish media: Examples from Cumhuri̇yet, Zaman and Hürri̇yet
ZEYNEP ERİŞ GÜNEŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Gazetecilikİstanbul ÜniversitesiGazetecilik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT ÖZGEN
- Özel sektör açısından halkla ilişkilerin önemi ve Kale Holding'e yönelik olarak halkla ilişkiler politikası ile ilgili bir uygulama
The Importance of public relations in private sector and a case study about public relations policy at Kale Holding
MUSTAFA ARDA
Yüksek Lisans
Türkçe
1999
İletişim BilimleriÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiY.DOÇ.DR. MUKADDES ÇELİK
- Fotoğraf ve resim sanatında portre; Otoportre
Portrait; Self-portrait in photography and painting
SAVAŞ BAYKAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Güzel Sanatlarİstanbul Aydın ÜniversitesiGörsel Sanatlar Ana Bilim Dalı
PROF. SEFA ÇELİKSAP
- Gezici bir kukla tiyatrosu için Avant-Garde uygulamalar
Başlık çevirisi yok
REFİKA TARCAN
Sanatta Yeterlik
Türkçe
1990
Sahne ve Görüntü SanatlarıMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiSahne Sanatları Ana Sanat Dalı
PROF. SADİ ÖZİŞ