Geri Dön

Prediyabetik bireylerin metabolik fenotiplemesi: Beta hücre fonksiyonu ve insülin direnci predominansına dayalı bir analiz

Metabolic phenotyping of prediabetic individuals: An analysis based on beta-cell function and insulin resistance predominance

PDF İndir

  1. Tez No: 935497
  2. Yazar: GIUNEL MAMEDOVA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MUSTAFA KANAT, DR. CÜNDULLAH TORUN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Prediyabet, Diyabet, Oral Glukoz Tolerans Testi (OGTT), HbA1c, Açlık Kan Glukozu, İnsulin Direnci, Beta Hücre Yetmezliği, HOMA-IR, HOMAB, Metabolik Fenotip, Prediabetes, Diabetes, Oral Glucose Tolerance Test (OGTT), HbA1c, Fasting Plasma Glucose, Insulin Resistance, Beta-Cell Dysfunction, HOMA-IR, HOMA-B, Metabolic Phenotype
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Medeniyet Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 53

Özet

Diyabet, günümüzde en yaygın kronik hastalıklardan biri olup, belirti vermeden ilerleyebilmesi nedeniyle sıklıkla“sessiz katil”olarak adlandırılmaktadır. Hastaların daha prediyabetik evrede veya daha öncesinde belirlenmesinin hastaların mortalite ve morbidite riskinde anlamlı düşüşe neden olduğu bilinmektedir. Tarama amaçlı yapılan testlerin özgüllüğü ve duyarlılığı arasında fark olması nedenli diyabet hastaları atlanabilmektedir. Bu çalışmada açlık kan glukozu ve HbA1c ölçümleriyle prediyabet tanısı alan bireyleri oral glukoz tolerans testi (OGTT) 75 g testi sonuçlarına göre değerlendirip metabolik alt gruplara ayırmayı, diyabet tanısı konulan vakaların sıklığını belirlemeyi ve bu grupların demografik, klinik ve laboratuar özellikler açısından karşılaştırılmasını hedefledik. Retrospektif, gözlemsel ve tek merkezli olarak yapılan bu çalışmaya 1ocak 2024 – 1ocak 2025 tarihleri arasında hastanemiz iç hastalıkları polikliniklerine herhangi bir şikayetle başvuran ve açlık kan glukozu ve HbA1c değerlerine göre prediyabet tanısı almış olan, sonrasında OGTT 75 gr testi yapılmış olan yetişkin hastalar dahil edildi. Diyabet tanısı olan veya antidiyabetik ilaç kullanan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Bu hastaların OGTT sonuçları, demografik ve metabolik parametreleri kayıt altına alındı. İnsülin direncinin homeostatik model ile değerlendirmesi (HOMA-IR) ve beta hücre fonksiyonunun homeostatik model ile değerlendirmesi (HOMA-B) indeksleri kullanılarak insülin direnci ve beta-hücre fonksiyonları değerlendirildi. Elde edilen verilere dayanarak hastalar metabolik özelliklerine göre alt gruplara ayrıldı. Prediyabetik olarak izlenen 93 hastanın 4'ünde (%4,3) OGTT'nin 2. saat plazma glukoz değeri ≥ 200 mg/dL bulunarak diyabet tespit edildi. Bu hastaların ortalama HbA1c düzeyi %6,15 ± 0,26 ile prediyabet aralığında olmasına rağmen, OGTT 2. saat düzeyleri diyabet tanı eşiğinin belirgin şekilde üzerinde bulundu. Kalan 89 prediyabetik hasta metabolik profillerine göre dört alt gruba ayrıldı: İnsülin direnci ön planda olan prediyabet (İD-PD) %35,5 (n=33) ile en sık görülen fenotip olurken, Normal metabolik yanıtlı prediyabet (N-PD) %30 (n=28), Karma tip prediyabet (KT-PD) %20,4 (n=19) ve Beta hücre yetmezliği ön planda olan prediyabet (BHY-PD) %9,7 (n=9) oranında saptandı. Alt gruplar arasında cinsiyet, vücut kütle indeksi ve ailede diyabet öyküsü açısından anlamlı fark izlenmedi. Buna karşın, diyabet tanısı alan hastalar ile N-PD grubundaki hastalar karşılaştırıldığında yaş ortalamaları arasında belirgin fark bulundu (diyabetik grup 67,3 ± 3,6 yıl; N-PD grup 47,8 ± 14,1 yıl; p 155 mg/dL saptanan 54 hasta) 1. saat glukoz düzeyleri yüksekti ve bu hastaların diyabete ilerleme riskinin daha yüksek olabileceği düşünüldü. Sonuç olarak, bu çalışma, prediabetin farklı alt gruplar halinde sınıflandırılabileceğini ve her bir grupta farklı patofizyolojik özelliklerin baskın olabileceğini göstererek, tip 2 diyabetin önlenmesi için hedefe yönelik, kişiselleştirilmiş tedavi stratejilerine ihtiyaç olduğunu ortaya koymuştur.

Özet (Çeviri)

Diabetes mellitus is one of the most common chronic diseases worldwide and is often referred to as the“silent killer”due to its asymptomatic progression. It is well known that early identification of patients in the prediabetic stage or even earlier can significantly reduce mortality and morbidity risks. However, due to differences in the sensitivity and specificity of screening tests, diabetic patients may be missed. In this study, we aimed to evaluate individuals diagnosed with prediabetes based on fasting plasma glucose (FPG) and HbA1c measurements using the 75 g oral glucose tolerance test (OGTT), categorize them into metabolic subgroups, determine the frequency of diabetes diagnosis within this group, and compare their demographic, clinical, and laboratory characteristics. This retrospective, observational, single-center study included adult patients who presented to the internal medicine outpatient clinics of our hospital with any complaint between January 1, 2024, and January 1, 2025, and were diagnosed with prediabetes based on FPG and HbA1c values, and subsequently underwent a 75 g OGTT. Patients with a prior diagnosis of diabetes or those using antidiabetic medications were excluded. The OGTT results and demographic and metabolic parameters of the patients were recorded. Insulin resistance and beta-cell function were evaluated using the homeostasis model assessment indices (HOMA-IR and HOMA-B). Based on the obtained data, patients were categorized into metabolic subgroups. Among the 93 patients monitored as prediabetic, 4 patients (4.3%) were diagnosed with diabetes based on a 2-hour plasma glucose level ≥ 200mg/dL during OGTT. Although the mean HbA1c level of these patients was 6.15 ± 0.26% within the prediabetic range, their 2-hour OGTT values were chearly above the diagnostic threshold for diabetes. The remainin 89 prediabetic patients were categorized into four subgroups based on metabolic profiles: Insulin Resistance Predominant Prediabetes (IR-PD) was the most common phenotype with 35.5% (n=33); Normal Metabolic Response Prediabetes (NM-PD) was 30% (n=28); Mixed Type Prediabetes (MT-PD) was 20.4% (n=19); and Beta-Cell Dysfunction Predominant Prediabetes (BCD-PD) was 9.7% (n=9). There were no significant differences among the subgroups in terms of gender, body mass index (BMI), or family history of diabetes. However, a significant difference was observed in the mean age between patients diagnosed with diabetes and those in the NM-PD group (diabetic group: 67.3 ± 3.6 years; NM-PD group: 47.8 ± 14.1 years; p155 mg/dL), suggesting that these individuals might have a higher risk of progressing to diabetes. In conclusion, this study demonstrated that prediabetes can be classified into different subgroups with dominant pathophysiological features, emphasizing the necessity of targeted, personalized treatment strategies to prevent type 2 diabetes.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    324410

    Prediyabetik bireylerin sol atriyum volüm ve fonksiyonlarının 3 boyutlu ekokardiyografi ile değerlendirilmesi ve Nt-proANP düzeyleri ile ilişkisinin araştırılması

    Assessment of left atrial volume and functions in prediabetics by using 3 dimensional echocardiography and the relationship between levels of Nt-proANP

    FERHAT EYYÜPKOCA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Kardiyolojiİnönü Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. JÜLİDE YAĞMUR

  2. Tez No

    786326

    Prediyabetik hastalarda aort topuzu genişliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of aortic knob width in prediabetic patients

    ÖMER FARUK TACAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    KardiyolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TURGUT KARABAĞ

    PROF. DR. ZUHAL AYDAN SAĞLAM

  3. Tez No

    946799

    Prediyabetik bireylerde yaşam tarzı değişiklikleri ve kan şekeri düzenlenmesinin depresyon üzerine etkileri

    Başlık çevirisi yok

    MERYEM DİDEM GÖKDAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ENES SEYDA ŞAHİNER

  4. Tez No

    266746

    Prediyabetik metabolik sendromlu erişkin hastalarda beslenme içeriğinin değişmesinin HDL kolesterol üzerine etkisi

    Adult patients with prediabetic metabolic syndrome nutrition content of the HDL cholesterol effect change

    PINAR HODA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Beslenme ve DiyetetikAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KEMAL BALCI

  5. Tez No

    815805

    Obez, prediyabetik ve diyabetik hastalarda pankreatik steatoz sıklığı ve pankreatik steatozun trimetilamin N-oksit ve kısa zincirli yağ asitleri ile olan ilişkisi

    The frequency of pancreatic steatosis in obese, prediabetic and diabetic patients and the relationship of pancreatic steatosis with trimethylamine N-oxide and short chain fatty acids

    FURKAN KIRSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıFırat Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET YALNIZ

Geri Dön