Prediyabetik bireylerde yaşam tarzı değişiklikleri ve kan şekeri düzenlenmesinin depresyon üzerine etkileri
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 946799
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ENES SEYDA ŞAHİNER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, İç Hastalıkları, Psychiatry, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Prediyabet, Depresyon, Yaşam Tarzı Değişiklikleri, Beck Depresyon Envanteri (BDE), Glisemik Kontrol, Diyet, Egzersiz, Prediabetes, Depression, Lifestyle Changes, Beck Depression Inventory (BDI), Glycemic Control, Diet, Exercise
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Ankara Bilkent Şehir Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı, prediyabetik düzeyde tespit edilen bireylerde tanı anında ruhsal durum değerlendirmesi yaparak, planlanan diyet ve egzersiz programlarının farmakolojik tedaviye başvurulmaksızın, düşük maliyetli ve ulaşılabilir bir yaklaşımla diyabet gelişiminin önüne geçme ve prediyabet tablosundaki düzelme ile ruhsal durumdaki iyileşmeye katkıda bulunma potansiyelini incelemektir. Ayrıca bu çalışmanın, sağlık hizmeti sağlayıcılarının depresyon ve prediyabetin bir arada var olabileceği ve bu iki patolojik durumun klinik sonuçlarına dair farkındalık kazanmalarına katkı sağlaması amaçlanmaktadır. Bu bağlamda,hem sağlık hizmeti sunucuları hem de hastalar üzerinde farkındalık yaratmak ve prediyabetik hasta grubuna yönelik literatüre değerli veriler sunmak hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Araştırma, Ankara Şehir Hastanesi İç Hastalıkları Polikliniği'nde prospektif, tek merkezli bir kohort çalışması olarak yürütülmüştür. Çalışmaya, 05/12/2023-07/11/2024 tarihleri arasında prediyabet tanısı alan toplam 91 gönüllü katılmıştır (49 hasta, 42 kontrol grubu). Prediyabet tanısı, Amerikan Diyabet Birliği (ADA) kılavuzlarına göre HbA1c düzeyi %5,8–6,4 arasında olan bireylere konulmuştur. Hasta grubundaki bireylere 3 aylık diyet ve egzersiz programı uygulanırken, kontrol grubunda bu müdahaleler yapılmamıştır. Hasta ve kontrol gruplarına ait biyokimyasal analizler (HbA1c, APG, insülin, lipit profili), antropometrik ölçümler (VKİ, VYO) ve Beck Depresyon Envanteri (BDE) skorları değerlendirilmiştir. Diyet ve egzersiz programları bireyselleştirilmiş olup, diyetisyen ve çalışmayı yürüten hekim tarafından planlanmıştır. İstatistiksel analizler SPSS 24,0 yazılımı ile yapılmıştır. Verilerin dağılımı Kolmogorov-Smirnov testi ile incelenmiş, bağımsız gruplarda Mann-Whitney U testi, bağımlı gruplarda Wilcoxon testi kullanılmıştır. Parametreler arasındaki ilişki, lineer regresyon analizi ile değerlendirilmiş ve p 0,05). Ayrıca, hasta grubunda depresyon skorları ile HbA1c değişimleri arasında güçlü bir pozitif korelasyon olduğu görüldü (p < 0,001). HOMA-IR değerleri ve BDE skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunurken (p = 0,004), antropometrik verilerde de (vücut kitle indeksi, vücut yağ oranı ve bel-kalça oranı) iyileşmeler kaydedildi. Bel-kalça oranı ile depresyon skorları arasında pozitif bir korelasyon saptandı (p < 0,01). Bu bulgular, literatürle uyumlu olarak, depresyon ile glisemik kontrol arasındaki çift yönlü ilişkiyi doğrulamış ve yaşam tarzı değişikliklerinin bu ilişkiyi iyileştirmede önemli bir rol oynadığını göstermiştir. . Sonuç: Çalışmamız, prediyabetin tedavisinin depresyon yönetiminde önemli bir strateji olabileceğini ortaya koymaktadır. Prediyabetik bireylerde depresyon semptomlarının birlikte izlenmesi, hem glisemik kontrolün sağlanması hem de psikolojik iyileşme açısından klinik pratikte dikkate alınması gereken bir yaklaşımdır. Bu bulgular, prediyabet ve depresyon arasındaki pozitif ilişkileri ve çift yönlü nedensel etkileşimleri vurgulamaktadır. Depresyon tedavisinde yalnızca psikoterapi veya antidepresan tedavinin değil, aynı zamanda metabolik parametrelerin de yönetilmesi gerektiği görülmektedir. Prediyabetik bireylerin bütünsel bir yaklaşımla ele alınması, tedavi protokollerine depresyon semptomlarının yönetiminin dahil edilmesini gerektirmektedir. Gelecekte yapılacak çalışmalarda, multidisipliner bir yaklaşım benimsenerek psikiyatri, iç hastalıkları ve endokrinoloji uzmanlıkları arasındaki iş birliğinin artırılması önerilmektedir. Bu bağlamda, çalışmamız literatüre önemli bir katkı sağlamaktadır.
Özet (Çeviri)
Aim: This study aims to evaluate the psychological state at the time of diagnosis in individuals identified at the prediabetic stage and to investigate the potential of planned diet and exercise programs, without resorting to pharmacological treatment, to prevent the progression to diabetes in a cost-effective and accessible manner. Furthermore, the study seeks to explore the potential contribution of improvements in prediabetic status to psychological well-being. Another goal of this study is to raise awareness among healthcare providers about the coexistence of depression and prediabetes, as well as their clinical implications. In this context, the study aims to create awareness among both healthcare providers and patients while contributing valuable data to the literature on the prediabetic patient population. Materials and Methods: This prospective, single-center cohort study was conducted at the Internal Medicine Outpatient Clinic of Ankara City Hospital. A total of 91 volunteers (49 patients, 42 controls) diagnosed with prediabetes between December 5, 2023, and November 7, 2024, were included. Prediabetes was diagnosed according to the American Diabetes Association (ADA) guidelines, with HbA1c levels ranging between 5,8% and 6,4%. A 3-month diet and exercise program was implemented for the patient group, whereas no such interventions were applied to the control group. Biochemical analyses (HbA1c, fasting plasma glucose, insulin, lipid profile), anthropometric measurements (BMI, body fat percentage), and Beck Depression Inventory (BDI) scores were evaluated for both groups. The diet and exercise programs were individualized and planned by a dietitian and the primary investigator. Statistical analyses were performed using SPSS 24,0 software. The Kolmogorov-Smirnov test was used to assess data distribution, and the Mann-Whitney U test was used for independent groups, while the Wilcoxon test was employed for dependent groups. Relationships between parameters were evaluated using linear regression analysis, with a significance level set at p 0.05). Furthermore, a strong positive correlation was found between depression scores and HbA1c changes in the patient group (p < 0.001). A significant relationship was also identified between HOMA-IR values and BDI scores (p = 0.004), and improvements were recorded in anthropometric parameters such as body mass index (BMI), body fat percentage, and waist-to-hip ratio. A positive correlation was detected between waist-to-hip ratio and depression scores (p < 0.01). These findings, consistent with the literature, confirm the bidirectional relationship between depression and glycemic control and demonstrate the significant role of lifestyle modifications in improving this relationship. Conclusion: Our findings suggest that managing prediabetes can serve as a valuable strategy for addressing depression. Monitoring depression symptoms in prediabetic individuals is essential for achieving both glycemic control and psychological improvement. These results highlight the positive associations and potential bidirectional causal relationships between prediabetes and depression. The study emphasizes the need for a holistic approach in the management of prediabetic individuals, integrating the management of depression symptoms into treatment protocols. Future studies should adopt a multidisciplinary approach involving collaboration among psychiatry, internal medicine, and endocrinology specialists. In this regard, our study contributes significantly to the existing literature.
Benzer Tezler
- Prediyabetik bireylerde tip 2 diyabet gelişiminin engellenmesi için verilen yaşam tarzı değişikliklerine hasta uyumunu etkileyen faktörlerin saptanması
Factors that effects the adherence to the lifestyle changes which prevents type 2 diabetes progression in prediabetic patients
DENİZ BESLER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
Aile HekimliğiDokuz Eylül ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF.DR. DİLEK GÜLDAL
PROF.DR. SENA YEŞİL
- Prediyabetik bireylerde roziglitazon kullanımının etkinliğinin değerlendirilmesi
Assesment of using rosiglitazone in patients wityh pre-diabetes
MİNE ÖZDUMAN CİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAnkara ÜniversitesiEndokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEVİM GÜLLÜ
- Antalya ili merkez Konyaaltı ilçesi'nde tip 2 diyabet ve hipertansiyon prevalansının araştırılması ve erken tanı ve tarama programlarının etkinliğinin değerlendirilmesi
Evaluation of type 2 diabetes and hypertension prevalance and effectiveness of early detection and screening programme in Konyaalti district, Antalya
İLKNUR SÜLEMİŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Halk SağlığıAkdeniz ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. LEVENT DÖNMEZ
- Prediyabetik bireylerde yaşam tarzı değişimi ile klinik diyabetin önlenmesi: İnflamatuvar belirteçlerin (CRP, ADMA, visfatin) prediktif değeri ve önemi
Diabetes prevention with lifestyle intervention: predictive value of proinflammatory markers (hs-CRP, ADMA, visfatin). istanbul university, department of internal medicine. graduate thesis
FATMA KURAL AYDIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLHAN SATMAN
- Fibromiyaljisi olan prediyabetik hastalarda yaşam tarzı değişikliği sonrası kan şekeri regülasyonunun fibromiyalji kliniğine etkileri
Başlık çevirisi yok
FATMA ŞEYDA SEVİMLİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ENES SEYDA ŞAHİNER