Geri Dön

Dispepsilerin trimetilamin N-oksit ve kısa zincirli yağ asitleri ile olan ilişkisi

The relationship between dyspepsia and trimethylamine N-oxide and short-chain fatty acids

PDF İndir

  1. Tez No: 936427
  2. Yazar: FURKAN KARABULUT
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET YALNIZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: dispepsi, bağırsak mikrobiyotası, trimetilamin N-oksit, kısa zincirli yağ asitleri, inflamasyon, sitokinler, dyspepsia, gut microbiota, trimethylamine N-oxide, short-chain fatty acids, inflammation, cytokines
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Fırat Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İç Hastalıkları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 72

Özet

Dispepsi, organik ve fonksiyonel nedenlerle ortaya çıkan ve gastrointestinal sistemde sık karşılaşılan bir rahatsızlıktır. Çalışmamızda, dispepsi gruplarında kısa zincirli yağ asitleri (KZYA: bütirat ve kaproat) ve trimetilamin N-oksit (TMAO) düzeylerinin yanı sıra inflamasyon göstergeleri olan interlökin-6 (IL-6), interlökin-10 (IL-10) ve interlökin-1 beta (IL-1β) düzeylerinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu parametrelerin, dispepsi patofizyolojisindeki rolünü anlamaya yönelik olarak gruplar arası karşılaştırmalar yapılmıştır Çalışmamıza 20 organik dispepsi (OD), 20 postprandial distress sendromu (PDS), 20 epigastrik ağrı sendromu (EAS) tanılı hasta ve 40 sağlıklı birey olmak üzere toplam 100 birey dahil edilmiştir. Tüm katılımcılardan demografik ve antropometrik veriler alınmış, kan örneklerinde TMAO, bütirat, kaproat ve sitokin düzeyleri çalışılmıştır. Çalışmaya dahil edilen bireylerin 63'ü kadın ve 37'si erkekti. Yaş ortalaması 37.91 ± 11.92 yıl idi. Çalışmamızda bütirat düzeyleri dispepsi gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı şekilde düşük bulunmuştur, organik dispepsi ve fonksiyonel dispepsi alt grupları arasında anlamlı fark gözlenmemiştir. Kaproat düzeylerinde ise gruplar arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. TMAO düzeyleri açısından da anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. İnflamasyon göstergeleri arasında yalnızca IL-10 dispepsi gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı şekilde düşük bulunmuştur, organik dispepsi ve fonksiyonel dispepsi alt grupları arasında anlamlı fark gözlenmemiştir. IL-6 ve IL-1β düzeylerinde ise gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmemiştir. Bütirat eksikliği ve IL-10 düzeylerindeki azalma, dispepsinin mikrobiyal ve inflamatuvar mekanizmalarıyla ilişkili olabilir. Elde edilen bulgular, dispepsinin yönetiminde mikrobiyota ve inflamasyon odaklı yaklaşımların önemini vurgulamaktadır.

Özet (Çeviri)

Dyspepsia is a common gastrointestinal disorder caused by organic and functional factors. This study aimed to investigate the levels of short-chain fatty acids (SCFAs: butyrate and caproate), trimethylamine N-oxide (TMAO), and inflammatory markers including interleukin-6 (IL-6), interleukin-10 (IL-10), and interleukin-1 beta (IL-1β) in dyspepsia groups. Comparisons were made between groups to better understand the roles of these parameters in the pathophysiology of dyspepsia. A total of 100 individuals were included in the study, consisting of 20 patients with organic dyspepsia (OD), 20 with postprandial distress syndrome (PDS), 20 with epigastric pain syndrome (EPS), and 40 healthy controls. Demographic and anthropometric data were collected from all participants, and blood samples were analyzed for TMAO, butyrate, caproate, and cytokine levels. Of the participants, 63 were female and 37 were male, with a mean age of 37.91 ± 11.92 years. Butyrate levels were found to be significantly lower in dyspepsia groups compared to the control group; however, no significant difference was observed between the organic and functional dyspepsia subgroups. No significant differences were found in caproate or TMAO levels among the groups. Among the inflammatory markers, only IL-10 levels were significantly lower in dyspepsia groups compared to the control group, with no significant difference between the organic and functional dyspepsia subgroups. Similarly, no statistically significant differences were observed in IL-6 and IL-1β levels among the groups. The decrease in butyrate and IL-10 levels may be associated with microbial and inflammatory mechanisms underlying dyspepsia. The findings emphasize the importance of microbiota- and inflammation-focused approaches in the management of dyspepsia.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    428782

    Türk toplumunda organık ve fonksiyonel dispepsili hastalarda etyolojiye yönelik analiz

    Başlık çevirisi yok

    SENEM KARABULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    GastroenterolojiSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEMA BASAT

  2. Tez No

    174650

    Süt çocuğu dispepsilerinde oral elektrolit tedavisinin yeri

    Başlık çevirisi yok

    CELAL BURSALIGİL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1983

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ZEKİ ERDOĞMUŞ

  3. Tez No

    370444

    Disleksili bireylerde erken tanı konmasının önemi ve disleksi eğitimlerinde yurt içi ve yurt dışı uygulamaların incelenmesi ve karşılaştırılması

    The importance of early identification of dyslectic individuals&studying and comparison on applications in the country and abroad on dyslexia education.

    GÜRKAN GÜR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Eğitim ve ÖğretimÇukurova Üniversitesi

    İlköğretim Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BÜLENT ÇUKUROVA

Geri Dön