İdiopatik parkinson hastalığında serum IGF-1 ve IGF-2 seviyeleri ve bu değerlerin hastalık evreleriyle karşılaştırılması
Serum IGF-1 and IGF-2 levels in idiopathic parkinson's disease and their comparison with disease stages
- Tez No: 941017
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞEGÜL ÖZYILMAZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: IGF-1, IGF-2, Parkinson, BPHDÖ, Hoehn&Yahr, IGF-1, IGF-2, Parkinson, UPDRS, Hoehn&Yahr
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Düzce Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nörobilim Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 139
Özet
Giriş: İdiopatik Parkinson hastalığı, bazal ganglionların dejenerasyonuna bağlı olarak ortaya çıkan ve tremor, rijidite, akinezi, postural instabiliteden oluşan dört temel karakteristik özelliğin değişik kombinasyonlarda bir arada bulunmasıyla, genellikle klinik muayeneye göre tanı konulan, kronik, ilerleyici, nörodejeneratif bir hastalıktır. Parkinson hastalığının patogenezi henüz tam olarak bilinmemekle beraber, nigral dopaminerjik hücre ölümüne neden olduğu düşünülen temel mekanizmalar ortaya konulmuştur. Bunlar arasında hücre içi proteinlerin yıkım mekanizmalarından sorumlu lizozomal otofaji sistemini nöroinflamasyon üzerinden etkileyen birçok protein olduğu görülmüştür. Daha önce yapılan az sayıda çalışmada IGF-1(insülin benzeri büyüme faktörü 1) ve IGF-2 (insülin benzeri büyüme faktörü 2) nin de bu proteinler arasında olabileceği düşünülmüştür. Parkinson hastalığı tanısı için klinisyene fikir verecek ve ön tanısını destekleyecek biyobelirteç henüz yoktur. Biz de bu çalışmayla, İdiopatik Parkinson hastalığında IGF-1 ve IGF-2'nin kandaki seviyelerini ve var ise hastalığın evreleriyle ilişkisini tanımlamayı, biyomarker potansiyeli taşıyıp taşımadığını; klinik takip ve tanı koymaya yardımcı yöntemleri arttırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Düzce Üniversitesi Araştırma Hastanesi Nöroloji Anabilim Dalı Parkinson ve Hareket Hastalıkları polikliniğinde takip ve tedavi altında olan ve Birleşik Krallık Beyin Bankası Kriterlerine göre İdiopatik Parkinson Hastalığı tanısı almış, katılım için yazılı onam veren, Hoehn&Yahr skalası 1-3 arasında olan, 18 yaşından büyük olan 80 yaşından küçük, demans tanısı olmayan hastalar ve sağlıklı kontroller dahil toplam 84 birey (43 hasta, 41 kontrol) dahil edilmiştir. Hastalık evreleri Hoehn&Yahr skoru, Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği motor ve non-motor bölümleri ile kaydedilmiştir. Hasta ve kontrollerin açlık serum IGF-1 ve IGF-2 düzeyleri ticari IGF-1 ve IGF-2 kiti kullanılarak ELİSA yöntemiyle ölçüm yapılmıştır. Bulgular: Parkinson ve Hareket Hastalıkları polikliniğimizce takipli 43 Parkinson hastası ve sosyodemografik olarak benzer dağılıma sahip 41 sağlıklı birey dahil edildi. Hastalarımızın %62,8'i erkek, %37,2 si kadın olup hastaların yaş ortalaması 65,14'tü. Çalışmada hastalar Modifiye Hoehn ve Yahr Skalası ve Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeğinin motor ve non-motor kısımları kullanılarak hastalar evre ve skorlarına göre gruplarına ayrıldı. İdiopatik Parkinson hastalığına sahip hastaların hastalık süresi ortalama 6 yıl, Hoehn&Yahr evreleme sistemine göre evre 1 hasta %39,5; evre 2 %37,2 ve evre 3 %23,3 olarak bulunmuştur. Hasta ve sağlıklı gönüllülerin ELISA yöntemi kullanılarak serum açlık IGF-1 ve IGF-2 düzeyleri ölçüldü. Çalışmamızda hasta ve kontrol grubunun serum IGF-2 değerleri arasında anlamlı bir farklılık görüldü (p =0,006). Hasta grubunda Hoehn&Yahr evrelerine göre serum IGF-1 ve serum IGF-2 oranları karşılaştırıldığında evreler arasında anlamlı fark izlenmedi (p=0,140 ve p=0,089). Başlangıç semptomlarına göre karşılaştırıldığında Serum IGF-1 ve IGF-2 düzeyleri arasında anlamlı fark bulunmamış olup semptomları sağ taraftan başlayan hastalarda (n=23) IGF-2 değeri görece anlamlı bulunmuştur (p=0,008). Hastalık süresi ve serum IGF-1 ve IGF-2 ortanca değerleri arasında anlamlı ilişki bulunmuş olup (sırasıyla p=0,044 ve p=0,008) aralarında ters, zayıf korelasyon saptanmıştır. Hastaların BPHDÖ Motor ve Non-motor Skorları ve serum IGF-1 ve IGF-2 ortanca değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunamadı (sırasıyla motor p=0,149 ve p=0,254; sırasıyla non-motor p=0,108 ve p=0,526). Aralarında korelasyon saptanmadı. Sonuç: Bu çalışma, İdiopatik Parkinson Hastalığını erken evrede tanınması sağlayabilecek, prognozuyla ilişkilendirilebilir biyobelirteç geliştirme çabalarına katkı sunar niteliktedir. Hafif-orta evredeki Parkinson hastalarında ölçülen açlık serum IGF-1 ve IGF-2 seviyeleriyle; hastaların Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği motor ve non-motor skorları, evreleri, hastalık süreleri ve levodopa-dopamin agonisti tedavisiyle olan ilişkilerini karşılaştırdığımızda, serum IGF-1 ve IGF-2 düzeylerinin H&Y ölçeğine göre evre 2'de özellikle arttığı ancak anlamlı bir farklılık olmadığı; IGF-1 ve IGF-2 seviyelerinin Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği motor ve non-motor skalalarıyla negatif korelasyon gösterdiği ama istatistiksel olarak anlamlı olmadığı; hasta ve sağlıklı bireylerin serum IGF-1 düzeyleri karşılaştırıldığında anlamlı farklılık saptanmadığı ancak serum IGF-2 düzeylerinin hasta grupta anlamlı olarak arttığı gösterilmiştir. IGF-1 ve IGF-2'nin IPH'nda yeri, nöroinflamasyondaki rolü halen belirsizdir, daha çok çalışma yapılmasına ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Introduction: Idiopathic Parkinson's disease is a chronic, progressive, neurodegenerative disease diagnosed typically based on clinical examination. It arises due to diseases of the basal ganglia and is characterized by four main features: tremor, rigidity, akinesia, and postural instability, appearing in various combinations. The pathogenesis of Parkinson's disease is not yet fully understood, but the fundamental mechanisms causing nigral dopaminergic cell death have been identified. Among these mechanisms, many proteins affecting the lysosomal autophagy system, responsible for the degradation of intracellular proteins, have been shown to influence neuroinflammation. Previous limited studies have suggested that IGF-1 (insulin-like growth factor-1) and IGF-2 (insulin-like growth factor-2) might be among these proteins. There is currently no biomarker to assist clinicians in diagnosing Parkinson's disease or supporting the preliminary diagnosis. With this study, we aimed to identify the levels of IGF-1 and IGF-2 in the blood of patients with idiopathic Parkinson's disease and their relationship with disease stages, if any, to determine their potential as biomarkers and enhance methods for clinical monitoring and diagnosis. Materials and Methods: The study included 84 individuals (43 patients and 41 controls) followed and treated at the Duzce University Research Hospital Neurology Department Parkinson and Movement Disorders clinic, who were diagnosed with Idiopathic Parkinson's Disease according to the United Kingdom Brain Bank Criteria, gave written consent for participation, were aged 18-79, had a Hoehn & Yahr scale between 1-3, and did not have a diagnosis of dementia. Disease stages were recorded using the Hoehn & Yahr score and the motor and non-motor sections of the Unified Parkinson's Disease Rating Scale . Fasting serum IGF-1 and IGF-2 levels of patients and controls were measured using commercial IGF-1 and IGF-2 kits with the ELISA method. Results: The study included 43 Parkinson's patients under follow-up in our Parkinson and Movement Disorders clinic and 41 healthy individuals with similar sociodemographic distribution. Of our patients, 62.8% were male, and 37.2% were female, with an average age of 65.14 years. Patients were grouped according to their stages and scores using the Hoehn and Yahr Scale and the motor and non-motor parts of the Unified Parkinson's Disease Rating Scale . The average disease duration for Idiopathic Parkinson's disease patients was 6 years, with 39.5% at stage 1, 37.2% at stage 2, and 23.3% at stage 3 according to the Hoehn and Yahr Scale system. Fasting serum IGF-1 and IGF-2 levels were measured using the ELISA method in patients and healthy volunteers. A significant difference was observed between the serum IGF-2 values of the patient and control groups (p = 0.006). When comparing serum IGF-1 and serum IGF-2 ratios according to Hoehn & Yahr scale stages in the patient group, no significant difference was observed between the stages (p = 0.140 and p = 0.089). When compared according to initial symptoms, no significant difference was found between serum IGF-1 and IGF-2 levels, but the IGF-2 value was relatively significant in patients whose symptoms started on the right side (n = 23) (p = 0.008). A significant relationship was found between disease duration and median serum IGF-1 and IGF-2 values (p = 0.044 and p = 0.008, respectively), and a weak inverse correlation was detected between them. No statistically significant relationship was found between the patients' Unified Parkinson's Disease Rating Scale motor and non-motor scores and median serum IGF-1 and IGF-2 values (motor p = 0.149 and p = 0.254; non-motor p = 0.108 and p = 0.526). No correlation was found between them. Conclusion: This study contributes to efforts to develop biomarkers that can aid in the early recognition of Idiopathic Parkinson's Disease and relate to its prognosis. When comparing the fasting serum levels of IGF-1 and IGF-2 in patients with mild-to-moderate stage Parkinson's disease with their Unified Parkinson's Disease Rating Scale motor and non-motor scores, stages, disease durations, and levodopa-dopamine agonist treatment, it was observed that serum IGF-1 and IGF-2 levels increased especially in stage 2 according to the Hoehn & Yahr scale scale, but the difference was not significant. It was also found that IGF-1 and IGF-2 levels negatively correlated with Unified Parkinson's Disease Rating Scale motor and non-motor scales, though this was not statistically significant. Comparing serum IGF-1 levels of patients and healthy individuals, no significant difference was detected; however, serum IGF-2 levels were significantly increased in the patient group. The roles of IGF-1 and IGF-2 in Idiopathic Parkinson's disease and their involvement in neuroinflammation remain unclear, indicating a need for further studies.
Benzer Tezler
- İdiopatik parkinson hastalığında motor olmayan semptomların plazma ürik asit seviyesi ile ilişkisi
Associated between serum uric acit and non motor symptomps of parkinson's disease
AHMET KOÇER
- İdiyopatik parkinson hastalarında vestibuler uyarılmış miyojenik potansiyeller
Vestibuler evoked myogenic potential responses in idiopatic parkinson patients
ESEN ÇİÇEKLİ
- Multipl skleroz ve Parkinson hastalarında neopterin düzeyi ve kinürenin yolağını inflamasyon ve nörodejenerasyon üzerine etkisi
The effects of neopterin levels and the kynurenine pathway on inflammatory and neurodegeneration in Multiple sclerosis and Parkinson's disease
İRFAN YAVAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
NörolojiHacettepe ÜniversitesiKlinik Nörolojik Bilimler ve Psikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MERYEM ASLI TUNCER
- Parkinson hastalığında serum total ve lipide bağlı sialik asit düzeylerinin araştırılması
Determination of serum total and lipid bound sialic acid levels in parkinson's disease
RAHŞAN ADVİYE ŞAHİN ÇİFTÇİ
- İdiyopatik parkinson hastalığında görülen uyku bozukluklarının uyku değerlendirme ölçekleri ve serum melatonin düzeyleri ile ilişkisi
Serum levels of melatonin and sleep evaluation scales in the diagnosis of sleep disorders in patients with idiopathic parkinson's disease
HASAN ARMAĞAN UYSAL