Endotoksemide tedavi araştırmaları: Marbofloksasin, fluniksin meglumin, pentoksifilin ve metotreksat etkinliğinin karşılaştırılması
Treatment research in endotoxemia: Comparison of the efficacy of marbofloxacin, flunixin meglumine, pentoxifylline and methotrexate
- Tez No: 945273
- Danışmanlar: PROF. DR. ÖZGÜR YAŞAR ÇELİK, DOÇ. DR. DEVRAN COŞKUN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Siirt Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 128
Özet
Endotoksemi, çiftlik hayvanlarında yüksek morbidite ve mortalite ile seyreden, ciddi ekonomik kayıplara yol açan önemli bir klinik tablodur. Rutin tedavide sıvı-elektrolit desteği, antimikrobiyal ve antiinflamatuvar ajanların birlikte kullanımının başarıyı artırdığı belirtilmiş olmasına rağmen, hâlâ standart bir tedavi protokolü bulunmamaktadır. Bu araştırmada, koyunlarda LPS ile oluşturulan endotoksemi modelinde, sıvı-elektrolit ve marbofloksasin tedavisine ek olarak fluniksin meglumin (FM), pentoksifilin (PTX) ve metotreksatın (METO) tedavi etkinliğine etkileri değerlendirildi. Aynı zamanda, farklı tedavi protokollerine bağlı hematolojik, biyokimyasal, akut faz, oksidatif stres ve kan gazı parametrelerindeki değişimler araştırıldı, marbofloksasinin farmakokinetik (PK) ve farmakodinamik (PD) parametreleri ölçülerek kombinasyonların etkisi karşılaştırıldı. Çalışmada 2-4 yaş aralığında Romanov ırkı 30 baş koyun beş eşit gruba (n=6) ayrıldı: endotoksemi kontrol, marbofloksasin, fluniksin, pentoksifilin ve metotreksat grupları. Tüm gruplara 20 µg/kg dozda LPS damar içi infüzyon şekilde uygulandı, ardından marbofloksasin (10 mg/kg), FM (2,2 mg/kg), PTX (40 mg/kg), METO (5 mg/kg) ile 20 mL/kg dozunda sıvı-elektrolit tedavi damar içi yolla yapıldı. Tedavi şeçeneklerinin etkinliğinin değerlendirilmesi için klinik semptomlar, hematolojik, biyokimyasal, oksidatif stres, akut faz proteinleri, sitokinler ve kan gazı parametreleri ayrıntılı olarak değerlendirildi. Farklı tedavi şeçeneklerin marbofloksasinin farmakokinetiği üzerine oluşturduğu değişimler HPLC ile analiz edildi. Sonuçlar, FM ve PTX uygulamaları ile total antioksidan kapasitenin anlamlı derecede arttığını ve proinflamatuvar belirteçlerin azaldığını görüldü. METO ise erken inflamatuvar yanıtı baskılamış, ancak antioksidan sistem üzerinde olumsuz etkilere yol açabileceği saptandı. Buna ek olarak bu ajanların marbofloksasinin PK ve PK/PD ilişkileri üzerinde anlamlı değişikliklere neden olduğu tespit edildi. Marbofloksasinin yüksek oranda plazma proteinlerine bağlandığı, serbest ilaç fraksiyonunun düşük olduğu ve bu nedenle etkinliğin eğri altında kalan alan/minimum inhibitör konsantrasyon (EAA/MİK) ve Maksimum konsatrasyon/minimum inhibitör konsantrasyon (Cdoruk/MİK) oranlarına göre değerlendirilmesi kullanılmaktadır. Monte Carlo simülasyonlarına göre, MARBO grubu 0,125 µg/mL MİK'e kadar etkili bulunurken, FM, PTX ve METO gruplarında etkinlik 0,0625 µg/mL MİK'e etkili bulundu. Bu durum, 10 mg/kg dozun her durumda yeterli olmayabileceğini ve dozun artırılması gerekebilir. Ancak elde edilen bulguların klinik geçerliliği ve güvenilirliği için daha büyük popülasyonlarla yapılacak klinik araştırmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Özet (Çeviri)
Endotoxemia is a significant clinical condition in farm animals, characterized by high morbidity and mortality, leading to substantial economic losses. Although the combined use of fluid-electrolyte support, antimicrobial, and anti-inflammatory agents has been reported to enhance treatment success in routine practice, a standardized treatment protocol has yet to be established. In this study, the effects of flunixin meglumine (FM), pentoxifylline (PTX), and methotrexate (METO) on the therapeutic efficacy were evaluated in a lipopolysaccharide (LPS)-induced endotoxemia model in sheep, in addition to fluid-electrolyte and marbofloxacin therapy. Furthermore, changes in hematological, biochemical, acute phase, oxidative stress, and blood gas parameters in response to different treatment protocols were investigated, and the pharmacokinetic (PK) and pharmacodynamic (PD) parameters of marbofloxacin were measured to compare the effects of these combinations. In the study, thirty Romanov breed sheep aged between 2 and 4 years were randomly assigned to five equal groups (n=6): endotoxemia control, marbofloxacin, flunixin, pentoxifylline, and methotrexate groups. All groups received an intravenous infusion of LPS at a dose of 20 µg/kg, followed by intravenous administration of marbofloxacin (10 mg/kg), FM (2,2 mg/kg), PTX (40 mg/kg), METO (5 mg/kg), and fluid-electrolyte therapy at a dose of 20 mL/kg. To evaluate the efficacy of the treatment options, clinical symptoms, hematological and biochemical parameters, oxidative stress markers, acute phase proteins, cytokines, and blood gas parameters were thoroughly assessed. The alterations in the pharmacokinetics of marbofloxacin caused by different treatment regimens were analyzed using high-performance liquid chromatography (HPLC). The results demonstrated that FM and PTX administration significantly increased total antioxidant capacity and reduced proinflammatory markers. METO, on the other hand, suppressed the early inflammatory response but appeared to adversely affect the antioxidant system. Moreover, these agents were found to induce significant changes in the PK and PK/PD relationships of marbofloxacin. Marbofloxacin was shown to have a high plasma protein binding rate, resulting in a low free drug fraction; hence, its efficacy is evaluated based on the area under the curve/minimum inhibitory concentration (AUC/MIC) and maximum concentration/minimum inhibitory concentration (Cmax/MIC) ratios. According to Monte Carlo simulations, while the MARBO group was found to be effective up to an MIC of 0,125 µg/mL, the FM, PTX, and METO groups were effective at MIC values as low as 0,0625 µg/mL. This finding suggests that a 10 mg/kg dose may not always be sufficient and dose escalation might be necessary. However, to confirm the clinical relevance and reliability of these findings, further clinical trials involving larger populations are warranted.
Benzer Tezler
- Deneysel endotoksemide nitrik oksit sentaz inhibisyonunun ve N-asetilsistein uygulamasının karaciğerdeki etkileri
Başlık çevirisi yok
SEMRA TAMER TOPTANİ
- Deneysel endotoksemide nitrik oksit sentaz inhibisyonunun karaciğer ve böbrek fonksiyonlarına etkileri
The Effects of nitric oxide synthase inhibition on liver and kidney functions in experimental endotoxemia
MEHMET ÖZEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Eczacılık ve Farmakolojiİstanbul ÜniversitesiFarmakoloji ve Klinik Farmokoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET GÜNGÖR
- Sıçan endotoksemi modelinde n-asetilsistein'in damar yanıtları ve organ hasarı üzerine etkisi
Effect of n-acetylcystein treatment on vascular responses and organ injury in rat endotoxemia model
BİROL SÖNMEZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
FizyopatolojiEge ÜniversitesiTıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE EROL
- Pentoksifilin ve siklooksijenaz inhibitörlerinin deneysel sepsis modelinde sağkalım üzerine etkisi
Affect of pentoxifylline and cyclooxygenase inhibitors to prolonge survival in experimental sepsis model
KAMİL BÜLENT ELVERDİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1997
Genel CerrahiDokuz Eylül ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEYMEN BORA
- Tıkanma sarılığı olan ratlarda Pentoksifilin'in barsak anastomoz iyileşmesi üzerine etkileri
Başlık çevirisi yok
MUSTAFA CÖMERT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Genel CerrahiGazi ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERHAN ONUK