Diyabetik ve sağlıklı ratlarda oluşturulan mukozal defektlerde iki farklı yara örtücü materyalin yara iyileşmesi üzerine etkilerinin karşılaştırılması
Comparison of the effects of two different wound covering materials on wound healing in mucosal defects created in diabetic and healthy rats
- Tez No: 945925
- Danışmanlar: PROF. DR. VİLDAN BOSTANCI
- Tez Türü: Diş Hekimliği Uzmanlık
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi
- Enstitü: Diş Hekimliği Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Periodontoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 107
Özet
Amaç: Wistar albino ratların palatinal damak mukozasında punch ile tam kat eksizyonel mukozal yara oluşturulan modelde iki farklı yara örtücü materyalin iyileşme üzerine etkisi karşılaştırıldı. Topikal olarak uygulanan Siyanoakrilat ve ora-Aid yara örtücülerin mukozal defektlerdeki yara iyileşmesine etkisini immünohistokimyasal olarak TNF-α, IL-10, FGF ve VEGF seviyeleriyle değerlendirmek amaçlandı. Materyal Metod: Çalışma, yaşları ortalama 4 aylık, ağırlıkları ortalama 230-250 gr. olan 146 adet erkek Wistar albino rat üzerinde gerçekleştirildi. Deney hayvanları 6 gruba ayrılarak, 0. gün kontrol grubu 2 adet deney hayvanından oluşturuldu. Her grup kendi içlerinde 7.gün, 14.gün ve 21.günde sakrifiye edilmek üzere 3 alt gruba ayrıldı. Her grupta 8 deney hayvanı bulunmaktaydı. Deney hayvanlarının palatal mukozasında 4 mm çapında punch ile eksizyonel yara oluşturuldu. Eksizyonel yara oluşturulacak hayvanlara sadece intraperitoneal genel anestezik enjekte edildi. Yara oluşturulmasını takiben bölgeye yara örtücü materyaller lokal olarak tek sefer uygulandı. Deney hayvanlarında, kontrol grubuna ait bireyler yara oluşturulmasının hemen ardından, diğer gruplardaki bireyler ise sırasıyla 7., 14. ve 21. günlerde sakrifiye edildi. Sakrifikasyonun ardından yara bölgeleri mikroskop altında görüntülendi ve elde edilen fotoğraflar, yara alanının boyutunu belirlemek amacıyla ImageJ yazılımı (versiyon 1.54g, Wayne Rasband ve çalışma arkadaşları, National Institutes of Health, ABD) kullanılarak analiz edildi. Fotoğraf analizi sonrasında ise yara dokuları immünohistokimyasal yöntemlerle değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızın sonucunda yara alanları açısından; Diyabet(D) grubuna kıyasla 14. Ve 21. günlerde Diyabet + Siyanoakrilat(D+S) grubunda daha küçük değerler bulundu. 7. Ve 14. Günlerde Diyabet + Ora Aid(D+OA) grubundaki değerler diyabet grubuna göre daha küçüktü. 7. Günde D+OA grubundaki değerlerin D+S grubuna göre daha küçük olduğu görüldü. VEGF değerleri açısından; OA grubundaki immünpozitifliklerin 7. 14. Ve 21. Günlerde C grubuna kıyasla daha yüksek olduğu, S grubunda ise 7 ve 14. günlerde C grubuna kıyasla daha yüksek olduğu görüldü. OA grubundaki değerler S grubuna göre daha yüksekti. 21. Günde D+S grubundaki değerlerin D ve D+OA gruplarına göre yüksek olduğu tespit edildi. FGF değerlerini incelediğimizde; 14. Ve 21. Günlerde C grubundaki değerler D grubuna göre daha yüksekti. 7. Günde S grubundaki seviyeler C grubuna kıyasla daha yüksekti. D+OA grubunda tüm zamanlarda D grubuna göre daha yüksek değerler izlendi. D+S grubunda 21. Günde FGF seviyeleri D grubuna göre daha yüksekti. D+OA grubundaki değerler tüm zamanlarda D+S grubuna göre daha yüksek bulundu. TNF-A değerleri açısından; D+S grubundaki seviyeler D grubuna göre 7. Ve 14. Günlerde daha düşüktü. D+OA grubundaki seviyeler D grubundan düşük bulundu. D+S grubundaki değerler 7. Ve 14. Günlerde D+OA grubuna göre daha düşükken 21. Günde daha yüksekti. IL-10 ekspresyonların değerlendirildiğinde; 7. günde D grubunda C grubuna kıyasla daha yüksek değerler görülürken 14. ve 21. günlerde daha düşüktü. 7. Günde OA grubunda C ve S grubuna göre daha düşük değerler saptandı. 21.günde D+S grubunda D ve D+OA gruplarına kıyasla daha yüksek IL-10 seviyeleri tespit edildi. Sonuç: Çalışmamızdan elde ettiğimiz bulgularla her iki yara örtücünün hem yangısal hem de yara iyileşmesi açısından olumlu etkileri olduğu tedavi gruplarında kontrol ve diyabet gruplarına göre yangısal prosesi yavaşlattığı, doku iyileşmesi yönünden Ora Aid grubunun en etkili grup olduğu görüldü. Bahsedilen iki madde diyabetli gruplarda tedavi maksatlı kullanıldığında da yara iyileşmesini hızlandırıcı etkilerinin olduğu belirlendi.
Özet (Çeviri)
Background and Objectives: This study investigated the efficacy of topical cyanoacrylate and Ora-aid wound dressings on full-thickness excisional palatal mucosal wound healing in Wistar albino rats. The aim was to immunohistochemically assess their impact on healing by evaluating TNF-α, IL-10, FGF, and VEGF levels in the mucosal defects. Materials and Methods: One hundred forty-six male Wistar albino rats (approx. 4 months old, 230-250 g) were divided into six groups, including a Day 0 control (n=2). Each main group had three subgroups (n=8) for sacrifice on Days 7, 14, and 21. A 4-mm full-thickness excisional wound was created in the palatal mucosa under intraperitoneal general anesthesia. Dressings were applied locally as a single dose post-wound creation. Animals were sacrificed on Days 0, 7, 14, and 21. Wound areas were analyzed using ImageJ software, followed by immunohistochemical evaluation of wound tissues. Results: Wound Area: The Diabetes + Cyanoacrylate (D+S) group exhibited smaller wound areas than the Diabetes (D) group on Days 14 and 21. The Diabetes + Ora-aid (D+OA) group showed smaller values than the D group on Days 7 and 14, and notably, smaller areas than the D+S group on Day 7. VEGF Levels: Ora-aid (OA) group displayed higher immunopositivity than the Control (C) group on Days 7, 14, and 21. The Cyanoacrylate (S) group also showed higher VEGF than the C group on Days 7 and 14, with OA consistently higher than S. In diabetic models, D+S presented higher VEGF on Day 21 compared to D and D+OA groups. FGF Levels: The C group had higher FGF than the D group on Days 14 and 21. The S group showed higher FGF than the C group on Day 7. The D+OA group consistently exhibited higher FGF than the D group at all time points. In diabetic models, D+S showed higher FGF than D on Day 21. D+OA consistently displayed higher values than D+S at all time points. TNF-α Levels: D+S group had lower TNF-α than the D group on Days 7 and 14. D+OA also showed lower levels than the D group. D+S was lower than D+OA on Days 7 and 14, but higher on Day 21. IL-10 Expression: The D group showed higher IL-10 than the C group on Day 7 but lower on Days 14 and 21. On Day 7, the OA group exhibited lower IL-10 than both C and S groups. On Day 21, the D+S group had higher IL-10 than D and D+OA groups. Conclusion: Both wound dressings positively influenced inflammatory resolution and tissue regeneration. Treatment groups exhibited decelerated inflammatory processes compared to control and diabetic groups. Ora-aid proved most effective for tissue healing. Both materials accelerated wound healing therapeutically in diabetic models.
Benzer Tezler
- Diabetik ve diabetik olmayan ratlarda propolisin aktif bileşenlerinden kafeik asit fenetil ester ve tıbbi bitki ekstresi olan ankaferd blood stopper uygulamasının sekonder yara iyileşmesi üzerine etkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of the effect of caffeic acid phenethyl ester, which is an active component of propolis and medical plant extract ankaferd blood stopper on secondary wound healing in diabetic and non-diabetic rats
MEHMET GÜL
Doktora
Türkçe
2017
Diş HekimliğiDicle ÜniversitesiPeriodontoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AHMET GÜNAY
- Sağlıklı ve tip 2 diyabet modeli oluşturulan ratlarda verapamilin saksagliptinin farmakokinetiği üzerine etkisi
The effect of verapamil on the pharmacokinetics of saxagliptin in healthy and type 2 diabetes modeled rats
ORKUN ATİK
Doktora
Türkçe
2023
Veteriner HekimliğiAfyon Kocatepe ÜniversitesiFarmakoloji ve Toksikoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YAVUZ OSMAN BİRDANE
- Sağlıklı ve deneysel diyabetik ratlarda midkin'in yara iyileşmesi üzerine etkinliğinin değerlendirilmesi
Determination of effects of midkine on wound healing of experimental diabetic and healthy rats
BURAK DİK
Doktora
Türkçe
2015
DermatolojiSelçuk ÜniversitesiFarmakoloji ve Toksikoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET LEVENT BAŞ
- Stobadin ve E vitamininin diyabetik retinopatiye olan etkilerinin deneysel olarak değerlendirilmesi
Experimental evaluation of effects of stobadin and vitamin E on diabetic retinopathy
FATMA TURGUT YÜLEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
Göz HastalıklarıGazi ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MERAL OR
- Deneysel diyabetik nefropatide irbesartan, antioksidan ve kombinasyon tedavilerinin karşılaştırılması
Comparison of combination therapies including irbesartan and antioxidants in experimental diabetic nephropathy
HANDE PEYNİRCİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
NefrolojiTrakya Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SANİYE ŞEN