Geri Dön

Peri-implantitis tedavisinde konvansiyonel ve elektrolitik yüzey temizliği yöntemlerinin erken dönem yara iyileşmesinde klinik parametreler ve biyokimyasal belirteçler üzerine etkileri

The effects of conventional and electrolytic surface decontamination methods on early wound healing in terms of clinical parameters and biochemical markers in the treatment of peri-implantitis

  1. Tez No: 946500
  2. Yazar: YUSUF CAN KAMANİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NİLGÜN ÖZLEM ALPTEKİN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Başkent Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Periodontoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Periodontoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 168

Özet

Amaç: Peri-implantitis implant etrafındaki destekleyici dokularının enflamatuvar durumuyla birlikte destekleyici kemiğin ilerleyici kaybını içeren bir hastalıktır. Peri- implantitiste, implant çevresi alveoler kemiğin enflamatuvar yıkımıyla birlikte klinik olarak 6 mm'den daha derin sondlanabilir cep derinliği, sondlamada kanama ve/veya süpürasyonun eşlik ettiği klinik tablodur. Peri-implantitis günümüzde implant tedavisi görmüş hastaların büyük çoğunluğunu etkileyen bir hastalıktır. Son zamanlarda, yapılan klinik çalışmalar ve tedavi yöntemleri peri-implantitisi tam olarak tedavi etmekte yetersiz kalmaktadır. Yapılan çalışmalar, implant yüzeyinin çeşitli tedavi yöntemleriyle dekontaminasyonunun hiçbir tedavi yöntemi ile tam olarak elde edilemediğini göstermiştir. Ancak yakın zamanda yapılan çalışmalar elektrolik yüzey temizliği ile implant yüzey dekontaminasyonunun tam olarak sağlanabildiğini göstermiştir. Elektrolitik yüzey temizliği peri-implantitis tedavisinde erken dönemde tam bir yüzey dekontaminasyonu sağladığı için yara iyileşmesini hızlandıracağı ve erken dönem rekolonizasyonunun daha uzun süreceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, elektrolitik yüzey temizliği ile peri-implantitis tedavisinin erken dönem yara iyileşmesinde klinik parametreler ve biyokimyasal belirteçler (uPA ve PAİ-1) üzerine etkisini araştırmak ve, günümüzde peri-implantitis tedavisinde rutin kullanılan implant yüzeyinin mekanik dekontaminasyonu ve yüzey dekontaminasyon işlemleri ile kıyaslamaktır. Gereç ve Yöntem: Peri-implantitis teşhisi konulmuş ve cerrahisiz tedavisi tamamlanmış hastalardan başlangıç klinik parametreleriyle birlikte panoramik görüntüler ve periapikal radyograflar alınmıştır. Ayrıca, hastalardan klinik parametreler ölçülecek ve peri-implant sulkuler sıvı (PİSS) örnekleri alınmıştır. Daha sonra flep cerrahisi yapılarak kontrol grubuna konvansiyonel cerrahi işlemdeki ultrasonik aletlerle implant yüzey temizliği işlemi yapılmış, deney grubuna flep cerrahisi ile birlikte elektrolit yüzey temizliği işlemi uygulanmıştır. Yara bölgesi 5/0 prolen sütur ile kapatılmıştır. Daha sonra, cerrahiden sonraki 6. gün, 9. gün, 30. gün ve 90. gün PİSS örnekleri toplanmıştır. Klinik ölçümler 30. ve 90. günde tekrarlanmıştır. Toplanan PİSS örneklerindeki plazminojen aktivatör (uPA) ve plazminajen aktivatör inhibitör (PİA-1) düzeyleri ELISA yöntemi ile analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların ortalama yaşı 48,3'tür. Katılımcıların %50'si kadın (s=10), %50'si erkektir (s=10). 20 hastadan 10'u, kontrol 10'u test grubuna dahil edilmiştir. Toplam 32 adet implant 16 kontrol ve 16 test grubu olmak üzere tedavi edilmiştir. Cerrahi tedaviler sonrasında elde edilen klinik parametrelerde ve biyokimyasal belirteçlerde gruplar arası anlamlı farklılık gözlemlenmemiştir (p>0,05). Kontrol grubunda sondlanabilir cep derinliği (SCD) 6,7 mm'den 3,0 mm'e, test grubunda ise 6,7 mm'den 3,3 mm'ye gerilemiştir. SCD için gruplar arası istatistiksel anlamlı farklılık gözlemlenmemesine rağmen grupların kendi içinde başlangıç zamanına göre anlamlı farklılık gözlemlenmiştir (p

Özet (Çeviri)

Objective: Peri-implantitis is a disease that involves the progressive loss of supporting bone together with an inflammatory condition of the supporting tissues around the implant. Clinically, peri-implantitis is characterized by a probing pocket depth greater than 6 mm, accompanied by bleeding on probing and/or suppuration, along with inflammatory destruction of the surrounding alveolar bone. Peri-implantitis currently affects the majority of patients who have received implant therapy. In recent times, clinical studies and treatment approaches have remained insufficient in fully treating peri-implantitis. Studies have shown that decontamination of the implant surface using various treatment methods cannot be achieved completely with any single method. However, recent studies have demonstrated that complete implant surface decontamination can be achieved through electrolytic surface cleaning. Since electrolytic surface cleaning provides complete surface decontamination in the early stages of peri-implantitis treatment, it is thought to accelerate wound healing and prolong early recolonization. The aim of this study is to investigate the effects of peri- implantitis treatment using electrolytic surface cleaning on early wound healing in terms of clinical parameters and biochemical markers (uPA and PAI-1), and to compare it with conventional mechanical decontamination methods currently used in peri-implantitis treatment. Materials and Methods: Panoramic and periapical radiographs were taken along with baseline clinical parameters from patients diagnosed with peri-implantitis and who had completed non-surgical treatment. In addition, clinical parameters were measured and peri- implant sulcular fluid (PISS) samples were collected from the patients. Subsequently, flap surgery was performed. In the control group, implant surface decontamination was carried out using ultrasonic instruments during the conventional surgical procedure, whereas in the test group, electrolytic surface cleaning was performed in combination with flap surgery. The surgical site was closed using 5/0 prolene sutures. PISS samples were then collected on postoperative days 6, 9, 30, and 90. Clinical measurements were repeated on days 30 and 90. The levels of plasminogen activator (uPA) and plasminogen activator inhibitor (PAI-1) in the collected PISS samples were analyzed using the ELISA method. Results: The mean age of the participants was 48.3 years. Fifty percent of the participants were female (n=10), and fifty percent were male (n=10). Among the 20 patients included in the study, 10 were allocated to the control group and 10 to the test group. A total of 32 implants were treated, 16 in the control group and 16 in the test group. No statistically significant differences were observed between groups regarding clinical parameters and biochemical markers obtained following surgical treatments (p>0,05). In the control group, v the SCD value decreased from 6.7 mm to 3.0 mm, and in the test group, it decreased from 6.7 mm to 3.3 mm. Although no statistically significant intergroup differences were observed for SCD, there were significant intragroup differences compared to baseline (p

Benzer Tezler

  1. Peri-implantitis tedavisinde diyod lazer kullanımının etkinliğinin konvansiyonel yöntemle karşılaştırılması

    Comparison of effectiveness of diode laser and conventional treatment methods in non- surgical treatment of peri-implantitis: a randomized controlled clinical study.

    SELAHATTİN VOLKAN ARICI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Diş Hekimliğiİstanbul Üniversitesi

    Oral İmplantoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZİHNİ CÜNEYT KARABUDA

  2. Peri-implantitis tedavisinde uygulanan farklı debridman yöntemlerinin implant yüzey temizleme potansiyeline olan etkisinin in vitro olarak değerlendirilmesi

    The evaluation of the effect of different debridement methods applied in the treatment of peri-implantitis on surface cleaning potential. in vitro study

    İCER CANSU IŞIKOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Diş Hekimliğiİstanbul Aydın Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CENKER ZEKİ KOYUNCUOĞLU

  3. Peri-implantitis tedavisinde farklı yüzey dekontaminasyon yöntemlerinin in vitro olarak karşılaştırılması

    İn vitro evaluation of different decontamination method for treatment of peri-implantitis

    KEREM ÇAĞLAR GÜMÜŞ

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Diş HekimliğiAbant İzzet Baysal Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜLBAHAR USTAOĞLU

  4. Peri-implantitis tedavisinde uygulanan lazerlerin termodinamik etkilerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the thermodynamic effects of lasers used in the treatmeant of peri-implantitis

    FATMA ÇELİK

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Diş HekimliğiGaziantep Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HASAN GÜNDOĞAR

  5. Peri-implantitis tedavisinde cerrahi olmayan tedavi yaklaşımların etkinliğinin klinik ve biyokimyasal olarak değerlendirilmesi

    Clinical and biochemical evaluation of the efficacy of non-surgicaltreatment approaches in the treatment of peri-implantitis

    NAZAN ECE ERDURAN

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Diş HekimliğiHacettepe Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLİZ NİGAR GÜNCÜ