Geri Dön

Sinemada ışığın temel bileşenleri ve Roger Deakins sinematografisinde ışık kullanımı

The fundamental components of light in cinema and the use of light in Roger Deakins cinematography

  1. Tez No: 947120
  2. Yazar: HATİP KARABUDAK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NALAN BÜKER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Radyo-Televizyon, Radio and Television
  6. Anahtar Kelimeler: Roger Deakins, sinematografi, minimalizm, Roger Deakins, cinematography, minimalism
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Işık Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sinema Televizyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Sinema ve Televizyon Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 97

Özet

Bu tez çalışması, sinematografide ışığın yalnızca teknik bir araç olmanın ötesinde anlatısal, duygusal ve sembolik bir güce sahip olduğunu, çağdaş sinemanın önde gelen isimlerinden Roger Deakins'in filmografisi üzerinden incelemektedir. Çalışmada, ışığın temel fiziksel özelliklerinden yola çıkılarak sinematografideki işlevleri, tarihsel gelişimi ve klasik aydınlatma yöntemleri (üç nokta aydınlatma, chiaroscuro, high/low key) ele alınmıştır. Ayrıca pratik ışık kullanımı ve doğal ışıkla çalışma gibi modern yaklaşımlar detaylandırılmıştır. Tezin temel amacı, Roger Deakins'in ışık kullanımındaki özgün sanatsal ve teknik yaklaşımını analiz etmektir. Bu bağlamda Deakins'in kariyeri, filmografisi ve sinematografik felsefesi incelenmiştir. Sanatçının stilistik yaklaşımı; minimalist ve gerçekçi estetiği, doğal ışık tercihi, renk paletini tematik sembolizm amacıyla kullanma becerisi ve LED gibi teknolojik yeniliklere adaptasyonu kapsamaktadır. Çalışmanın analitik bölümünde, Deakins'in dört filmi – No Country for Old Men (2007), Blade Runner 2049 (2017), *1917* (2019) ve Skyfall (2012) – ışık kullanımı açısından derinlemesine incelenmiştir. No Country for Old Men'deki low key aydınlatma ve Anton Chigurh karakterinin tek taraflı ışıklandırmasının gerilim yaratmadaki rolü; Blade Runner 2049'daki turuncu kum fırtınası ve neon ışıkların renk sembolizmiyle duygusal derinlik kazandırması; *1917*'de sürekli gün ışığı akışıyla oluşturulan zaman illüzyonu ve Skyfall'daki kontrastın Bond'un içsel çatışmalarını yansıtması, Deakins'in ustalığını ortaya koymaktadır. Son olarak, Deakins'in aydınlatma tarzı Emmanuel Lubezki gibi diğer usta sinematograflarla karşılaştırılmış; geleneksel Hollywood aydınlatma kurallarına getirdiği yenilikçi bakış açısıyla bu kuralları nasıl yeniden tanımladığı tartışılmıştır. Bu tez, Roger Deakins'in ışığı yalnızca bir teknik araç değil, aynı zamanda hikâyeyi, atmosferi ve duyguyu biçimlendiren güçlü bir sanatsal ifade aracı olarak kullanmasının sinematografi sanatına özgün katkısını vurgulamaktadır.

Özet (Çeviri)

This thesis examines how light in cinematography transcends its technical function to become a narrative, emotional, and symbolic force, through the filmography of contemporary master Roger Deakins. Beginning with light's fundamental physical properties, the study explores its roles in cinematography, historical evolution, and classical lighting techniques (three-point system, chiaroscuro, high/low key), while also detailing modern approaches like practical lighting and natural light utilization. The primary objective is to analyze Deakins' unique artistic and technical approach to lighting. Within this framework, the study investigates Deakins' career, filmography, and cinematographic philosophy. His stylistic approach encompasses a minimalist and realist aesthetic, preference for natural light, mastery of color palettes for thematic symbolism, and adaptation to technological innovations like LED lighting. In the analytical section, four Deakins films – No Country for Old Men (2007), Blade Runner 2049 (2017), *1917* (2019), and Skyfall (2012) – are examined in depth regarding their lighting techniques. Key analyses include: the role of low-key lighting and unilateral illumination of Anton Chigurh in creating tension in No Country for Old Men; how orange dust storms and neon lights employ color symbolism to achieve emotional depth in Blade Runner 2049; the real-time illusion created through continuous daylight flow in *1917*; and how contrast reflects Bond's inner conflicts in Skyfall – all demonstrating Deakins' mastery. Finally, Deakins' lighting style is compared with other master cinematographers like Emmanuel Lubezki, discussing how his innovative perspective redefined traditional Hollywood lighting conventions. This thesis emphasizes Deakins' distinctive contribution to cinematography by treating light not merely as a technical tool, but as a powerful artistic medium that shapes story, atmosphere, and emotion.

Benzer Tezler

  1. Mimari imgelerin sinema filmlerinde yarattığı etkiler: Semih Kaplanoğlu'nun yusuf üçlemesi üzerinden inceleme

    Architectural image effects on cinema movies: Examination of Semih Kaplanoglu's Yusuf triology

    SÜLEYMAN ÖZGÜR DAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    MimarlıkSüleyman Demirel Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SIDIKA ÇETİN

  2. The effect of visual narrative language of color codes in Youssef Chahine's cinema

    Youssef Chahine sinemasında renk kodlarının görsel anlatı diline etkisi

    MARİAM MAHROUS

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Radyo-TelevizyonEge Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALEV FATOŞ PARSA

    Assist. Prof. Dr. ELÇİN AS

  3. Narkisos filmi bağlamında ışığı kullanan sanat aracılığıyla illüzyonu kırmak

    To break down the illusion by the help of art which uses light in the context of the film Narkisos

    TUNA YAZICI

    Sanatta Yeterlik

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Sahne ve Görüntü SanatlarıMaltepe Üniversitesi

    Güzel Sanatlar Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HAKAN AYTEKİN

  4. Selçuk Baran'ın romanlarına göstergebilimsel bir yaklaşım

    A semiotic approach to Selçuk Baran's novels

    NESLİHAN KÖSEDAĞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Türk Dili ve EdebiyatıÇukurova Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA APAYDIN