Transformation from the epic to low and high burlesque: Dismantling the idea of heroism in Low Burlesque Drama of Henry Fielding and High Burlesque Poetry of John Gay
Destandan yüksek ve düşük burleske dönüşüm: Henry Fielding'in Düşük Burlesk Tiyatrosunda ve John Gay'in Yüksek Burlesk şiirlerinde kahramanlık fikrinin yıkılması
- Tez No: 948105
- Danışmanlar: PROF. DR. SILA ŞENLEN GÜVENÇ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İngiliz Dili ve Edebiyatı, English Language and Literature
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Batı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İngiliz Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 150
Özet
Burlesk, üstün olan bir şey ile aşağıda veya bayağı olarak görülen bir şeyi bilinçli olarak karşı karşıya getiren, parodi ve hiciv kullanarak yerleşik değerleri sorgulayan bir anlatı biçimidir. İlk bakışta yalnızca bir mizah unsuru gibi görünse de burlesk tarihsel olarak edebi gelenekleri etkileyen ve egemen ideolojilere karşı eleştirel bir duruş sergileyen bir tür olarak karşımıza çıkmaktadır. Destan, Batı edebiyatında kahramanlık, erdem, ulusal kimlik ve kutsal düzen gibi 'ulvi' değerlerin taşıyıcısı ve aktarıcısı olmuştur. Ancak, Aydınlanma Çağı ile birlikte akılcılık, bireycilik ve kuşkuculuk gibi yeni kavramların önem kazanmasıyla destan ile ilintilendirilen değerler ve dolayısıyla, kahramanlık anlatıları gücünü yitirmiştir. Böyle bir ortamda burlesk, 'düşük' ve 'yüksek' türleriyle, destan geleneğinin öne çıkardığı değerlere karşı hem estetik hem de ideolojik bir eleştiri yöneltmiştir. On sekizinci yüzyılda gelişen yüksek ve düşük burlesk, destan ile ilişkilendirilen kahramanlık gibi anlatıların önemini yitirmesi ile ortaya çıkar. Böylece, destan anlatılarını hiciv ve parodi eden burlesk, destanı dönüştürür ve on sekizinci yüzyılda klasik bir destanın yazılamacağını ortaya koyar. Bu bağlamda, ilk bölümde yüksek ve düşük burleskin on sekizinci yüzyılda kazandığı eleştirel işlev, tarihsel ve düşünsel bağlamıyla birlikte ele alınır. Düşük burlesk tiyatrosunun kahramanlık övgüsü barındıran trajedilere yönelik saldırısını ele alan İkinci bölüm, The Rehearsal, The Critic, Bombastes Furioso, Chrononhotonthologos ve Fatal Constancy gibi örneklerle düşük burlesk tiyatrosunun gelişimi anlatmakta ve düşük burleskin başlıca örneklerinden Henry Fielding'in Tom Thumb the Great adlı oyununu incelemektedir. Eserde asilzadeler, basit bir dille konuşturulur; savaş, cesaret ve kahramanlık gibi ciddi meseleler uyumsuz biçimde sunularak destan türünün kahramanlık övgüsü gibi değerleri alaya alınır. Bu değerler, halk diline indirgenen söylemler ve anlamsız eylemlerle tamamen alaya alınır. Böylelikle, destan türünün on sekizinci yüzyıl İngiliz tiyatrosundaki izdüşümü olan kahramanlık trajedilerine düşük burlesk tiyatrosunca bir son verilir. Üçüncü bölümde ise yüksek burlesk şiiri ele alınmaktadır. John Gay'in“The Fan”ve“The Trivia”adlı eserleri, destanın tüm ihtişamını koruyarak bu biçimi önemsiz ve sıradan konulara uygular. Destanlara özgü unsurlar ve ifadeler; bir yelpazenin icadı ya da ayakkabı tabanlarının özellikleri gibi gündelik konular için kullanılır. Böylece biçem ve konu arasında bilinçli bir uyumsuzluk yaratılır. Yüksek burlesk şiiri de on sekizinci yüzyılda gerçek bir destan şiirinin yazılamayacağını çünkü artık kahramanlık, mertlik gibi konuların yerini daha sıradan ve 'modern' meselelere bıraktığını göz önüne sermektedir. Sonuç olarak, düşük ve yüksek burlesk türleri, yalnızca edebi gelenekle bir hesaplaşma değil; aynı zamanda ahlaki, politik ve toplumsal değerlerle bir yüzleşmedir. Fielding ve Gay, mizahı yalnızca güldürmek için değil; toplumsal ikiyüzlülükleri ve yozlaşmayı ifşa etmek için de kullanır. Burlesk, böylece sadece bir alay biçimi olmaktan çıkar; dönemin değişen dünyasına uyarlanmış yeni bir eleştiri aracına dönüşür. Destan anlatısında sıkça karşılaşılan kahramanlık gibi değerlerin çöküşüyle ortaya çıkan bu tür, aynı zamanda edebiyatın çağının değerlerini sorgulama gücüne sahip olduğunu da gösterir. On sekizinci yüzyıl İngiliz edebiyatında, toplumsal değerlerin değişimi sebebiyle destan geleneğinin uğradığı dönüşümler sonucunda türeyen burlesk, kahramanlık anlatısını ve övgüsünü yıkarak, onların yerine çağın gerçekliğiyle yüzleşen yeni bir anlatı dili kurmuştur. Bu yönüyle burlesk, yalnızca destan geleneğinin bir parodisi değil; aynı zamanda onun mirasını değiştirerek sürdüren ve eleştirel ruhunu farklı bir biçimde yaşatan bir türdür.
Özet (Çeviri)
Although 'burlesque' is viewed as 'light' entertainment by contemporary audiences, it is, in fact, a transformative and critical literary form that flourished in the eighteenthcentury. Epic values such as heroism, chivalry and courage lost their power with the emergence of rationalism, individualism, and empirical thought that dominated the Age of Enlightenment. Within this shifting intellectual landscape, burlesque deconstructs the epic form to critique the heroic ideals it once celebrated. The high and low burlesque that developed in the eighteenth century emerged as narratives associated with heroism and the epic lost their significance. Thus, burlesque, by satirizing and parodying epic narratives, transforms the epic and reveals that a classical epic cannot be written in the eighteenth century. In this context, chapter I situates low and high burlesque within eighteenth century English literature showing how epic ideals become obsolete under the weight of satire and parody. The second chapter focuses on Henry Fielding's Tom Thumb the Great (1731), where low burlesque drama reduces the grandeur of heroic tragedies to absurdity. The third chapter turns to John Gay's“The Fan”(1714) and“The Trivia”(1716), where high burlesque retains the epic structure but displaces its subject matter. While respectively applying low and high burlesque, Fielding and Gay reaches the consensus that eighteenth century English society ceases to believe in epic heroes. Therefore, the epic, as a genre, is subverted with a sense of incongruity between the subject matter and the manner. Thus, the epic transforms into low and high burlesque.
Benzer Tezler
- Odysseia ve Anna Karenina eserleri bağlamında destandan romana kahramanın dönüşümü
Transformation of the hero from epic to the novel in the context of Odysseia and Anna Karenina works
FIRAT SÖZERİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Batı Dilleri ve EdebiyatıAnkara ÜniversitesiRus Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZLEM PARER
- Gazavâtnâme türünün romans-epikten biyografiye dönüşümü
The transformation of the gazavâtnâme genre from romance-epic to biography
MERİÇ KURTULUŞ
Doktora
Türkçe
2015
Türk Dili ve Edebiyatıİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiTürk Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEMİH TEZCAN
- Kültürden ekrana yansıyanlar: Destan dizisindeki kültürel unsurlar
Reflected on the screen from culture: Cultural elements in the epic series
ŞEYMA KAYAALP
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Türk Dili ve EdebiyatıSivas Cumhuriyet ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ŞULE GÜMÜŞ
- Özneden nesneye: Söylem analizi üzerinden hayvanın değişen statüsü hakkında bir inceleme
From subject to object: An analysis of the changing status of the animal through discourse analysis
SEZEN ERGİN ZENGİN
- Tuva-Türk destanlarında şekil değiştirmeler
Shape changing epics of Tuva Turk
GÖKSAL METİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Halk Bilimi (Folklor)Kırşehir Ahi Evran ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SALAHADDİN BEKKİ