Geri Dön

Türk siyasal hayatında Yeni Türkiye Partisi (2002-2004)

Yeni Türkiye Partisi (2002-2004) in Turkish political life

  1. Tez No: 955466
  2. Yazar: CİHAN ÇALIK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. DİLŞEN İNCE ERDOĞAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Tarih, History
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 234

Özet

Bu tez, 2002-2004 yılları arasında faaliyet göstermiş olan Yeni Türkiye Partisi'nin (YTP) Türk siyasal hayatındaki gelişim sürecini, ideolojik duruşunu ve seçim performansını mercek altına almıştır. Çalışma kapsamında, özellikle Demokratik Sol Parti (DSP) içindeki ayrışmalardan doğan siyasi ayrılıkların YTP'nin kuruluşunu nasıl şekillendirdiği üzerinde durulmuştur. Bu ayrışmanın temelinde, dönemin Başbakanı Bülent Ecevit'in sağlık sorunları ve“veliaht”arayışı gibi faktörlerin hem DSP içindeki otorite boşluğunu hem de siyasal kamplaşmayı hızlandırdığı vurgulanmıştır. YTP'nin kuruluş bildirgesi, parti tüzüğü ve kamuoyuna açıklanan model belgeleri, partinin kendisini“sosyal demokrasi”odağına yerleştirmek istediğini ortaya koysa da tezde, söz konusu çabanın örgütsel ve siyasal açıdan tam anlamıyla karşılık bulamadığı gösterilmektedir. Parti kurucularının kamuoyuna sundukları“yenilikçi sol”anlayış, hem Türkiye'deki sol geleneğin bütünlüğünü sağlayamadığı hem de hızla değişen siyasal konjonktürde beklenen seçmen desteğini göremediği için partinin kısa sürede etkisini yitirmesine yol açmıştır. Bu süreçte, 3 Kasım 2002 seçimleriyle birlikte ülke siyasetinin yeni aktörlerle güç dengesinin ciddi biçimde değişmesi de YTP'nin daha geniş kitlelere ulaşması önünde engel oluşturmuştur. Tez, YTP'nin kısa soluklu hikâyesini, Türkiye'de 1945 sonrası çok partili rejimin sol partiler üzerindeki etkileri ve sol hareketin süreğen birlik sağlama güçlüğü perspektifinden ele almaktadır. YTP örneği, sol partilerin çoğunda görülen örgüt içi çekişmeler, adaylaşma süreçlerinden kaynaklanan liderlik v problemleri ve seçmenin ekonomik-sosyolojik beklentilerini karşılamakta yaşanan zorlukları somut biçimde yansıtmaktadır. Partinin kamuoyuna açıkladığı“Sosyal Demokrasinin Yeniden Doğuşu”başlıklı model, teorik düzeyde sol söylemi yenileme arzusuna işaret etmekle birlikte, pratikte bu söylemin tabanda yeterli karşılık bulamaması dikkat çekicidir. Sonuç olarak, YTP deneyimi, Türkiye'de siyasal partilerin varlık alanını ve seçmen eğilimlerini anlamak adına önemli bir örnek sunmaktadır. Hem DSP gibi köklü bir partinin içinden kopan yeni bir oluşumun örgütlenme ve tanınırlık problemleri, hem de Türkiye siyasetinde o dönemde yaşanan köklü değişimlerin, bir partinin kalıcı başarı elde etmesi için ne denli kapsamlı stratejiler ve istikrarlı bir performans gerektirdiğini göstermektedir. Bu çalışma, YTP'nin örgütsel yapısından seçim dönemlerindeki stratejilerine kadar tüm unsurlarını bütüncül bir bakışla değerlendirerek, Türk siyasal hayatındaki başarısız sol birlik girişimleriyle ilgili çeşitli dersler çıkarmayı hedeflemiştir.

Özet (Çeviri)

This thesis examines the developmental trajectory, ideological stance, and electoral performance of the New Turkey Party (YTP), which was active in Turkish politics between 2002 and 2004. In particular, it focuses on how the political rifts that emerged within the Democratic Left Party (DSP) led to the establishment of the YTP. Central to these divisions were the health issues of thenPrime Minister Bülent Ecevit and the ensuing“heir-apparent”quest, both of which accelerated the authority vacuum within the DSP and heightened political polarization. Although the YTP's founding declaration, party statutes, and publicly shared model documents demonstrate that the party aspired to position itself around the idea of“social democracy,”this thesis reveals that the party's efforts did not receive the organizational and political support needed. The“innovative left”approach introduced by the party's founders failed to maintain influence partly because it could not unify the broader left tradition in Turkey and could not attract the desired level of voter support in a rapidly shifting political environment. Moreover, the entry of new actors into the political arena following the November 3, 2002 elections substantially altered the balance of power and created additional obstacles for the YTP in its attempt to reach a wider voter base. By examining YTP's brief history through the lens of how Turkey's multiparty system since 1945 affected left-wing parties and how difficult it has been for the left to achieve unity, this thesis highlights the intra-party conflicts widespread among leftist parties, leadership challenges brought on by vii nomination processes, and the difficulties encountered in meeting voters' economic and sociological expectations. Of particular note is the party's“Rebirth of Social Democracy”model, which indicated theoretical ambitions to renew the left discourse but ultimately failed to find enough support at the grassroots level. In conclusion, the YTP experience provides a significant example for understanding the scope of political parties and voter preferences in Turkey. Both the organizational and recognition challenges faced by a new formation that branched off from a well-established party like the DSP, as well as the sweeping changes then taking place in Turkish politics, underscore the comprehensive strategies and sustained performance required for a party to achieve lasting success. By evaluating all aspects of the YTP—from its organizational structure to its strategies during election periods—this study aims to draw lessons from the unsuccessful attempts at unity on the Turkish left.

Benzer Tezler

  1. Türkiye'de iktidar muhalefet ilişkileri (2002-2010)

    Relations between the government and the opposition in Turkey (2002-2010)

    AYSU SEZER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Siyasal BilimlerZonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HÜSEYİN ÇAVUŞOĞLU

  2. Türk siyasal hayatında muhafazakâr demokrasi söylemi

    The discourse of conservative democracy in Türkish political life

    ERCAN UMUL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Siyasal BilimlerSakarya Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEL ABİDİN KILINÇ

  3. Prens Sabahaddin'in sosyolojik fikirleri bağlamında AK Parti'nin 'Yeni Türkiye' yaklaşımı

    AK Party's 'New Turkey' approach within the context of the sociological views of Prince Sabahaddin

    MUAMMER SALİM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    SosyolojiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NAZMİ AVCI

  4. AKP hükümetlerinin dış politika söylem ve pratiği: İnşacı perspektiften bir analiz

    Foreing policy discourse and practice of AKP governments: Analysis from the perspective of constructivism

    BURCU AKPINAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Siyasal BilimlerYıldız Teknik Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FUAT AKSU

  5. Siyasal iletişimde şarkı kullanımı: 2019 yerel seçimlerinde AK Parti örneği

    The use of songs in political communication: The case of AK Parti in 2019 local elections

    HAKAN SİPAHİOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    İletişim BilimleriGalatasaray Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜLSÜN GÜVENLİ