Geri Dön

Keremali Yaylası (Acari: ilkel oribatida) faunasının sistematik yönden incelenmesi

Systematic investigation of Keremali Plateau (Acari: primitive oribatida) fauna

PDF İndir

  1. Tez No: 956312
  2. Yazar: İLAYDA ORHAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ŞULE BARAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sakarya Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 65

Özet

Dünya, çok sayıda canlı türüne ev sahipliği yapmaktadır. Hem sucul hem de karasal ekosistemlerde canlı çeşitliliği oldukça fazladır. Karasal ekosistemlerin temel bileşenlerinden biri olan toprak, karmaşık yapısı ve barındırdığı zengin biyolojik çeşitlilik ile öne çıkar. Oribatid akarlar, tropikal bölgelerden Antarktika'ya kadar hemen hemen tüm karasal ortamlarda görülebilen canlılardır. Bununla birlikte, deniz kıyıları, bataklıklar ve tatlı su ekosistemleri gibi farklı yaşam alanlarında da varlık gösterebilirler. Pek çok oribatid türü, ağaçların gövdelerinde, kabuklarında ve üzerlerindeki likenlerde yaşamaya uyum sağlamıştır. Bu canlıların en yoğun olarak görüldüğü yerler, ılıman bölgelerdeki orman topraklarıdır. Özellikle humus tabakasında, metrekare başına 200.000 bireye kadar ulaşan popülasyonlara rastlanabilir. Oribatid akarlar, topraktaki ayrıştırıcı fauna içinde önemli bir role sahiptir. Besin kaynakları arasında ölü bitki kalıntıları, mantar hifleri ve sporları, algler ve bakteriler yer alır. Bu organizmalar, ölü organik maddeyi parçalayarak mikroorganizmaların gelişmesini destekler. Oribatid akarlar genel olarak iki gruba ayrılır: ilkel (alt) oribatidler ve gelişmiş (yüksek) oribatidler. İlkel olanlarda anal ve genital plaklar bitişik hâlde bulunur ve bu plaklar, gelişmiş oribatidlerin aksine vücudun alt kısmında anogenital bölgenin tamamını kaplar. Bu araştırmada, daha önce oribatid akar faunası açısından incelenmemiş olan Sakarya ilindeki Keremali Dağı'nın toprak akarları sistematik olarak değerlendirilmiştir. Çalışma kapsamında ilkel oribatid akar faunasına ait olan Synchthonius Hammen, 1952, Hypochthoniella Berlese, 1910, Perlohmannia Berlese, 1916, Epilohmannia Berlese, 1910 ve Nothrus Koch, 1835 cinslerinin varlığı tespit edilmiştir. Toprak örnekleri Keremali Yaylası'ndan 2024 yılı Nisan ayında toplanmıştır. Yaylanın çeşitli yerlerinden alınan örnekler dikkatli bir şekilde poşetlenerek laboratuvara getirilmiştir. Örnekler laboratuvarda Berlese- Tullgren hunisine yerleştirilmiş ve akar örnekleri %70' lik etil alkol çözeltisine düşürülmüştür. Akarlar ışık mikroskobunda pipet ve iğneyle ayrıştırılmış ve elektron mikroskobunda fotoğrafları çekilerek teşhis edilmiştir. Bu çalışmada, ilkel oribatidlere ait beş farklı cinse rastlanmış olup, bunlar arasında Synchthonius Hammen, 1952 cinsi Türkiye faunası için ilk kez kaydedilmiştir. Bu cinse ait yalnızca bir birey tespit edilmiştir. Synchthonius cinsi, notagastral setaların konumuyla diğer Brachychthoniidae familyasına ait türlerden ayırt edilir. Brachychthoniidae üyelerinin beslenme davranışları hakkında literatürde oldukça sınırlı bilgi bulunmaktadır. Ancak keliserlerinin boyutları ve morfolojik özelliklerine dayanarak, bu türlerin“mikrofitofaj”olduğu, yani mantarlar, bakteriler ve algler gibi mikroorganizmalarla beslendiği öne sürülmektedir. Çalışma kapsamında belirlenen ilkel oribatid cinslerden biri de Hypochthoniella Berlese, 1910 olmuştur. Bu cinse ait Hypochthoniella minutissima türünden üç birey tespit edilmiştir. Söz konusu tür, Türkiye'de daha önce yalnızca Bolu ilinden kaydedilmiştir. Belirlenen bir diğer ilkel oribatid tür ise Perlohmannia (P.) turcica (Ayyıldız, Subías & Baran, 2016) olup, endemik bir türdür. İlk olarak 2016 yılında Sakarya ilinden bildirilmiştir. Bu çalışmada ise türe ait ikinci kayıt elde edilmiştir. Tespit edilen bir diğer ilkel oribatid, Epilohmannia Berlese, 1910 cinsine ait olup, çalışmada sadece tek bir birey gözlemlenmiştir. Bu cinse ait türler daha önce Türkiye'de Erzurum, Kastamonu, Kayseri, Kocaeli, Konya ve Sakarya illerinden bildirilmiştir. Çalışmada belirlenen son ilkel oribatid, Nothrus Koch, 1835 cinsine aittir. Bu cinse ait türler, daha önce Türkiye'de Bolu, Erzurum ve Kocaeli illerinden rapor edilmiştir.

Özet (Çeviri)

Our planet is home to a vast number of living species. Just like in aquatic ecosystems, terrestrial ecosystems also exhibit high biodiversity. Soil is one of the most important components of terrestrial ecosystems, harboring a complex and rich diversity of life. Oribatid mites are found in nearly all terrestrial habitats, ranging from the tropics to Antarctica, and they have even colonized coastal areas, swamps, and freshwater environments. Many oribatid species have adapted to live on tree trunks, bark, and lichens growing on trees. The highest numbers of species and individuals are found in the soils of temperate regions, particularly in the humus layer of forest soils, where their densities can reach up to 200,000 individuals per square meter. As part of the decomposer fauna in the soil, oribatid mites are of great ecological importance. They play a key role in enhancing the biological productivity of soil. By contributing to the formation of humus, they support the metabolic activities of fungi and bacteria. They also accelerate the decomposition of organic matter and help preserve biodiversity in the soil. Moreover, by feeding on certain harmful organisms and pathogens, they serve as natural agents of biological control. In this way, soil health is maintained, and agricultural productivity is supported. Their diet consists of dead plant particles, fungal hyphae and spores, as well as algae and bacteria. By further breaking down dead plant material, they promote the growth of microfauna. Oribatid mites are roughly divided into two groups: primitive (lower) and higher oribatids. In primitive oribatids, the anal and genital plates are adjacent and, unlike those of higher oribatid mites, they extend along the entire length of the anogenital region on the ventral side. Oribatid mites are small organisms found in a wide variety of habitats. They live in soil, leaf litter, plants (especially in the shade of trees), and some species can also be found in freshwater environments. For example, within the top 10 cm of forest soil, hundreds of thousands of oribatid mites representing hundreds of species can be present. These mites generally move freely and most of them are decomposers, playing an important role in breaking down dead organic matter in nature. Their feeding habits vary; some feed on fungi, algae, or bacteria, some are omnivores that consume both plant and animal matter, and some species are predators. The majority of oribatid species reproduce sexually, but about 10% reproduce by parthenogenesis, meaning females can reproduce without fertilization. Their development time depends on the species and temperature: in warm tropical climates, it takes about one month to develop from egg to adult, in temperate climates about two months, and in the Arctic region, this process can take up to five years. Since they lack wings, oribatid mites cannot travel long distances on their own; however, they can be transported to new locations by wind, water currents, or by attaching themselves to migrating birds, insects, or other animals. This enables them to spread over wide areas. Most species reproduce sexually, but about 10% are parthenogenetic. The development time varies depending on the species and temperature; in warm tropical climates, full development from egg to adult can take one month. In temperate climates, this development takes about two months, while in the Arctic region it can last up to five years. The D100 and TEM highways, which connect two major centers of Turkey—İstanbul and Ankara—pass through Sakarya. Sakarya is located 306 km from Ankara, 148 km from İstanbul, 158 km from Bursa, and 114 km from Bolu. The plateaus in the Keremali-Elmacık Mountain region are part of the Hendek and Akyazı districts of Sakarya Province. The plateau is located at the foothills of the Keremali-Elmacık Mountains and is surrounded by forests. The natural vegetation and clean air of the area add a unique charm to the plateau. Additionally, it is ecologically important due to its rich biodiversity. A total of 10 samples were collected: 4 from the Keremali plateau camping area, 2 from the forested area surrounding the plateau, and 4 from the forested regions along the upper and lower roads of the plateau. The collected samples were brought to the Biology Department Laboratory of the Faculty of Arts and Sciences at Sakarya University. The samples brought to the laboratory were examined. While there are many studies on oribatid mites worldwide, there are not enough studies conducted in our country. These mites, which play very important ecological roles, should receive more attention in scientific research in our country. In this study, the soil mite fauna of Mount Keremali, located in Sakarya province and previously unstudied in terms of oribatid mite fauna, was systematically evaluated. The primitive oribatid mite fauna included the genera Synchthonius Hammen 1952, Hypochthoniella Berlese 1910, Perlohmannia Berlese 1916, Epilohmannia Berlese 1910, and Nothrus Koch 1835. Soil samples were collected from the Keremali Plateau in April 2024. Samples taken from various parts of the plateau were carefully bagged and brought to the laboratory. In the laboratory, the samples were placed in a Berlese-Tullgren funnel, and the mite specimens were extracted into a 70% ethyl alcohol solution. The mites were separated under a light microscope using a pipette and needle, and their photographs were taken under an electron microscope for identification. In the study, five genera belonging to primitive oribatid mites were identified, among which the genus Synchthonius Hammen, 1952 was recorded for the first time in Turkey. Only a single specimen belonging to this genus was detected. The genus Synchthonius can be distinguished from other Brachychthoniid mites by the position of the notogastral setae. There is very limited information available regarding the feeding habits of Brachychthoniidae species. Based on the size and morphology of the chelicerae, Brachychthoniidae species are reported to be“microphytophagous”, feeding on microorganisms such as fungi, bacteria, and algae. In the study, the second genus of primitive oribatid mites identified was Hypochthoniella Berlese, 1910. Three specimens of the species Hypochthoniella minutissima belonging to this genus were detected. This species had previously been recorded from Bolu province in Turkey. The other primitive oribatid species is Perlohmannia (P.) turcica Ayyildiz, Subías et Baran, 2016. It is an endemic species that was first recorded from Sakarya province in 2016. In this study, a second record of the species has been identified. The other identified primitive oribatid belongs to the genus Epilohmannia Berlese, 1910, and only a single specimen was found. Records of the genus Epilohmannia Berlese, 1910 from Turkey exist in the provinces of Erzurum, Kastamonu, Kayseri, Kocaeli, Konya, and Sakarya. The last identified primitive oribatid belongs to the genus Nothrus Koch, 1835. Records of this genus have previously been reported from the provinces of Bolu, Erzurum, and Kocaeli.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    253479

    Keremali ? Elmacık Dağı'nda yaylacılık faaliyeti ve yayla turizm potansiyelinin belirlenmesi

    Plataun activity and determination to potential of plateu touresim at the Keremali-Elmacık mountain

    ÇİĞDEM DEMİR TONGUÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    CoğrafyaSakarya Üniversitesi

    Coğrafya Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MERYEM HAYIR

  2. Tez No

    35296

    Keremali Dağı (Akyazı) flora ve vejetasyonu

    Başlık çevirisi yok

    BÜLENT DİNAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    BiyolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SÜLEYMAN TOKUR

  3. Tez No

    296138

    Elmacık Dağı (batı kesimi)'nın vejetasyon coğrafyası özelliklerinin CBS temelli incelenmesi

    Analaysing vegetation geography featurs of Elmacık Mountain (west part) based on GIS

    DERYA EVRİM KILIÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    CoğrafyaSakarya Üniversitesi

    Coğrafya Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. CERCİS İKİEL

  4. Tez No

    66652

    Düzce'deki Kuzey Kafkas (Çerkeş) evleri

    Notrhern Caucasian houses in Düzce

    FERDA AKSAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Bina Bilgisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FERHAN YÜREKLİ

  5. Tez No

    412563

    Sıçanlarda prenatal dönemde 900 MHz elektromanyetik alana maruz kalmanın karaciğere etkisi

    Effects of prenatal exposure to 900 MHZ electromagneti̇c fi̇eld on li̇ver rats

    KERİMALİ AKYILDIZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    BiyokimyaRecep Tayyip Erdoğan Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ADNAN YILMAZ

Geri Dön