Changing character of war and its influence on combined arms operations in the context of Russo-Ukrainian war
Rusya-Ukrayna savaşı bağlamında savaşın değişen karakteri ve combined arms operasyonları üzerindeki etkisi
- Tez No: 961728
- Danışmanlar: DOÇ. DR. EMRAH ÖZDEMİR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Sosyoloji, Tarih, Uluslararası İlişkiler, Sociology, History, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Milli Savunma Üniversitesi
- Enstitü: Atatürk Stratejik Araştırmalar ve Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Savaş Araştırmaları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 123
Özet
Bu tez, 21. yüzyılın“değişen savaş karakterinin”combined arms uygulamalarını nasıl yeniden şekillendirdiğini, Adaptive Combined Arms Synergy (ACAS) çerçevesini geliştirerek ve test ederek incelemektedir. ACAS, operasyonel verimliliğin tarihsel gelişimini iki önemli dönüm noktası üzerinden konumlandırmaktadır: İlki, 17. yüzyılda Gustavus Adolphus'un modüler ateş ve manevra gruplarını kurumsallaştırdığı İsveç askeri reformlarıdır; ikincisi ise sinerjinin çökerek siper savaşını doğurduğu ve Combined Arms Devrimini tetiklediği Birinci Dünya Savaşı'dır. Niteliksel yapısal vaka yöntemiyle oluşturulan bu tarihsel arka plan üzerinden ACAS, Rusya-Ukrayna Savaşı'na (Şubat 2022-Şubat 2024) doktrinsel metinler, operasyonel raporlar ve ikincil literatür analiziyle uygulanmaktadır. ISR–Fires–Maneuver üçlüsünün karşılaştırmalı değerlendirmesi, Rusya'nın savaş öncesindeki doktrinsel belirsizliğinin ve lojistik eksikliklerinin düşük ACAS kapasitesi oluşturduğunu, bunun da stratejik katılığa ve Hostomel gibi maliyetli başarısızlıklara yol açtığını göstermektedir. Rusya'nın savaş sırasındaki adaptasyonu ancak kısmi bir sinerji sağlamış, yerleşmiş yapısal zaaflar nedeniyle birbirini takip eden yıpratma taarruzlarına yönelmek zorunda kalmıştır. Buna karşın Ukrayna'nın 2014 sonrası reformları, merkezi olmayan C2 yapısı ve yenilikçi İHA kullanımı daha yüksek ACAS kapasitesi üretmiş; bu da stratejik kaynaklardaki asimetriye rağmen esnek savunma, seçici karşı taarruzlar ve üstün operasyonel verim sağlamıştır. Bu bulgular geniş bir askerî tarih taraması ve harekât sonrası raporlar ile düşünce kuruluşu analizlerinin çapraz karşılaştırmasına dayandırılarak, ACAS değerlendirme sürecine ampirik derinlik kazandırılmıştır. Çalışma, yüksek ACAS kapasitesinin ne zafer garantisi ne de lüks bir seçenek olmadığını; aksine güncel konvansiyonel savaşta operasyonel verimlilik ve stratejik esneklik için zorunlu bir ön koşul olduğunu ortaya koymaktadır. Yapısal sinerjiyi analiz etmeye yönelik sezgisel bir çerçeve sunan ACAS, gelecekteki çok alanlı çatışmalarda savaş etkinliğini öngörmek için akademisyen ve uygulayıcılara yardımcı olacaktır.
Özet (Çeviri)
This thesis investigates how the 21th century“changing character of war”reshapes combined arms practice by introducing and testing the Adaptive Combined Arms Synergy (ACAS) framework. Situating ACAS within two historical pivot points—the seventeenth-century Swedish reforms of Gustavus Adolphus, which first institutionalized modular fire-and-maneuver groupings, and the First World War, where the breakdown of synergy produced trench stalemate and catalyzed a Combined Arms Revolution, that traces the cumulative evolution of operational effectiveness. A qualitative structural-case methodology distils this trajectory and then applies ACAS to the Russo-Ukrainian War (February 2022-February 2024) through analysis of doctrinal texts, operational reporting, and secondary literature. Comparative assessment of the ISR–Fires–Maneuver triad reveals that Russia's pre-war doctrinal ambiguity and logistical shortcomings generated low initial ACAS, causing strategic rigidity and costly failures such as Hostomel; wartime adaptation restored only partial synergy, and entrenched structural shortcomings compelled reliance on successive attrition-based assaults. Conversely, Ukraine's post-2014 reforms, decentralized C2, and innovative UAV employment produced higher ACAS capacity, enabling agile defense, selective counter-offensives, and superior operational effectiveness despite the asymmetry in context of strategic resources. These findings rest on a broad survey of military historiography and triangulation with after-action reports and think tank analyses, lending empirical depth to the ACAS evaluating process. The study concludes that high ACAS is neither a guarantee of victory nor a luxury; it is a necessary prerequisite for operational efficiency and strategic flexibility in contemporary conventional warfare. By providing a heuristic for mapping structural synergy, the ACAS framework assists scholars and practitioners in anticipating combat effectiveness across future multi-domain conflicts.
Benzer Tezler
- 'Vatan için ölmek': Türkiye'de şehit asker kültünün sosyo-politik inşası ve şehit aileleri dernekleri
'Dying for the motherland': The socio-political construction of martyr soldier cult and martyr family associations in Turkey
ŞAFAK AYKAÇ
- The dilemma of U.S. foreign policy during the Arab Spring: From moralpolitik to realpolitik
Arap Baharı süresince Amerikan dış politikasının ikilemi: 'Moralpolitik'ten 'realpolitik'e
CAN DONDURAN
Doktora
İngilizce
2021
Uluslararası İlişkilerGalatasaray ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. A. FÜSUN TÜRKMEN
- Şehirsel yerleşmelerde açık ortak kullanım alanlarının değişimi Bahçeşehir-Kuzguncuk örnekleri üzerine bir araştırma
Başlık çevirisi yok
ŞEBNEM YÜKSEL
Yüksek Lisans
Türkçe
1995
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiPROF.DR. CENGİZ GİRİTLİOĞLU
- Soğuk savaş sonrası Türkiye'nin Bosna Hersek ve Kosova politikası
Turkey's policy of Bosnia and Herzegovina and Kosovo after cold war
MEHMET AKİF CAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Siyasal BilimlerKırıkkale ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CEMAL FEDAYİ