Çocuk hastalarda tele-diş hekimliğinin konvansiyonel yöntem ile karşılaştırılması ve dental anksiyete üzerine etkisi
Comparison of teledentistry and conventional methods in pediatric patients and its impact on dental anxiety
- Tez No: 963237
- Danışmanlar: PROF. DR. ASLI TOPALOĞLU
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Aydın Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Pedodonti Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Pedodonti Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 162
Özet
Amaç: Tele-diş hekimliği, telekomünikasyon teknolojileri ile diş hekimliğini birleştirerek uzak mesafelerde tanı, konsültasyon ve tedavi planlaması yapılmasını sağlayan yenilikçi bir uygulamadır. COVID-19 pandemisi sürecinde enfeksiyon riskini azaltması ve sağlık hizmetlerine erişimi kolaylaştırmasıyla önem kazanmıştır. Bu çalışmada, tele-diş hekimliği uygulamasının pedodontide konvansiyonel yöntemle karşılaştırılarak tanısal güvenilirliği, çocuk hastalarda anksiyete düzeyine etkisi, hekimin deneyim düzeyine bağlı değişkenliği ve ebeveyn memnuniyetine etkisi değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Daha önce dental tedavi öyküsü bulunmayan ve rutin kontrol amacıyla İstanbul Aydın Üniversitesi Pedodonti Kliniği'ne başvuran, 7–11 yaş aralığında 200 çocuk çalışmaya dahil edilmiştir. Katılımcılar randomizasyonla tele-diş hekimliği (n=100) ve konvansiyonel yöntem (n=100) gruplarına ayrılmıştır. Her iki grupta DMFT/dmft indeksleri, dental maloklüzyon, periodontal hastalık bulguları, büyük azı– keser hipomineralizasyonu (BAKH), diş renklenmeleri, dental travmalar ve bireysel çürük riski değerlendirilmiştir. Anksiyete düzeyleri; Görsel Yüz Skalası (FIS) ile öznel, kalp atım sayısı ve oksijen satürasyonu ile fizyolojik olarak ölçülmüştür. Hekim deneyiminin (doktora öğrencisi/stajyer) tanısal doğruluğa etkisi analiz edilmiş, ebeveyn memnuniyeti anketlerle değerlendirilmiştir. Bulgular: Tele-diş hekimliği grubunda daimi dişlere ait DMFT skorları, konvansiyonel muayeneye kıyasla anlamlı düzeyde düşük bulunmuştur. Bu durum, posterior dişlerin fotoğraflarda net görüntülenememesiyle ilişkilendirilmiştir. Süt dişlerine ait dmft skorları benzer bulunmuş; bu, dişlerin belirgin anatomik yapıları ve konumlarıyla açıklanmıştır. Travma, erozyon, BAKH, renklenme ve diş eti bulguları gibi diğer parametrelerde iki yöntem arasında yüksek tanısal uyum gözlenmiştir. Anksiyete değerlendirmesinde tele-diş grubundaki çocukların FIS skorları ve kalp atım hızları anlamlı düzeyde daha düşük bulunmuş; ön görüşmenin, özellikle ilk dental deneyimlerde kaygıyı azaltabileceği belirlenmiştir. Deneyimli hekimlerin tele-diş değerlendirmeleri konvansiyonel muayene ile daha yüksek uyum göstermiş, deneyimsizlerde bu uyum düşük kalmıştır. Ebeveynlerin tamamı tele-diş hizmetinden memnun olduklarını belirtmiştir. Sonuç: Tele-diş hekimliği, çocuk hastalarda ön değerlendirme ve anksiyete yönetiminde etkili, erişim kısıtlı bölgelerde tamamlayıcı bir sağlık hizmeti modelidir. Klinik muayeneye hazırlık sürecini kolaylaştırır, hekim deneyimi arttıkça tanısal doğruluğu yükselir ve yüksek ebeveyn memnuniyeti yöntemin kabul edilebilirliğini destekler.
Özet (Çeviri)
Aim: Teledentistry is an innovative approach that integrates telecommunications technologies with dentistry, enabling remote diagnosis, consultation, and treatment planning. It gained significant importance during the COVID-19 pandemic by reducing the risk of infection transmission and enhancing access to oral healthcare services. This study aimed to evaluate the diagnostic reliability of teledentistry in pediatric dentistry by comparing it with conventional methods, assess its effect on children's anxiety levels, examine the influence of practitioner experience on diagnostic accuracy, and evaluate parental satisfaction. Materials and Methods: This study included 200 children aged 7 to 11 years, all of whom had no prior dental treatment experience and presented to the Department of Pediatric Dentistry at Istanbul Aydın University for routine examination. Participants were randomly assigned into two equal groups: one evaluated via teledentistry (n=100) and the other via conventional clinical examination (n=100). The following parameters were assessed in both groups: individual caries risk, DMFT/dmft indices, malocclusion, periodontal findings, molar-incisor hypomineralization (MIH), dental discoloration, and dental trauma. Anxiety levels were evaluated subjectively using the Facial Image Scale (FIS) and objectively via heart rate and oxygen saturation measurements. Additionally, the influence of examiner experience (PhD student vs. intern) on diagnostic accuracy and parental satisfaction were analyzed using structured questionnaires. Results: DMFT scores were significantly lower in the teledentistry group compared to the conventional group, which was attributed to limited visibility of posterior teeth in photographic images. However, similar dmft scores across both groups suggest that the anatomical features of primary teeth allowed for more accurate visual assessment. Considering that the majority of carious lesions were in early stages and located in posterior regions, limited visibility in these areas may have negatively affected diagnostic reliability in permanent teeth. High inter-method agreement was observed for trauma, erosion, MIH, discoloration, and gingival findings. Anxiety levels, based on both FIS scores and physiological measurements, were significantly lower in the teledentistry group—likely due to prior virtual interaction with the dentist. Diagnostic agreement was higher among experienced practitioners, with greater consistency compared to interns. Parental satisfaction was notably high, with all respondents providing positive feedback regarding the teledentistry experience. Conclusion: Teledentistry appears to be an effective and practical tool for preliminary evaluation and anxiety management in pediatric patients. It functions as a complementary model of care, particularly valuable in regions with limited access to dental services. Diagnostic accuracy improves when assessments are performed by experienced practitioners, and high parental satisfaction supports its broader acceptance in pediatric dental practice.
Benzer Tezler
- Tele-diş hekimliğinin pedodontide kullanımı ve geleneksel diş hekimliği uygulamaları ile karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi
The use of teledentistry in paediatric dentistry and its comparison with traditional dentistry practices
MÜGE ERBAY MOLA
- Çarpıntı ve/veya göğüs ağrısı ile başvuran hastalarda ileri tetkik yapılması ile anksiyete ilişkisi
The relationship between advanced examination and anxiety in patients applied with palpitation and/OR chest pain
GÜLNİHAL GEDİKLİ SAVAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
KardiyolojiOndokuz Mayıs ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ İRFAN OĞUZ ŞAHİN
- Göğüs ağrısı yakınması ile başvuran çocuk ve adölesanların demografik, klinik ve laboratuvar özelliklerinin değerlendirilmesi
Evaluation of demographic, clinical and laboratory features of children andadolescents applying with chest pain
GÜLDEN ÜNVER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSelçuk ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET SERT
- 2021 yılında Çocuk Kardiyoloji Polikliniği'ne başvuran hastalarda telegrafi değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
CANSU MÜFTÜOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıOndokuz Mayıs ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ İRFAN OĞUZ ŞAHİN
- Kanserli hastalarda kemoterapiye bağlı kardiyak etkilenme
Başlık çevirisi yok
SERMET ŞENREÇPER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1993
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MÜFİT ARCASOY