Geri Dön

Deneysel subaraknoid kanama modelinde lakozamidin iskemik doku hasarına etkilerinin araştırılması

Investigation of the effects of lacosamide on ischaemic tissue injury in an experimental subarachnoi̇d haemorrhage model

  1. Tez No: 967072
  2. Yazar: MUSA CANAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NİLGÜN ŞENOL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroşirürji, Neurosurgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Süleyman Demirel Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 83

Özet

Subaraknoid kanamayı (SAK) izleyen erken beyin hasarı hipoksi-iskemi, oksidatif stres, inflamasyon ve kaspaz aracılı apoptoz basamaklarının eş zamanlı etkinleşmesiyle ortaya çıkar ve sekellerin temelini oluşturur. Bu tezde, antiepileptik ilaç lakozamidin (LCM) deneysel SAK modelinde nöron-glia-vasküler birimde oluşturduğu koruyucu etkiler incelenmiştir. Bunun için 46 Wistar-Albino erkek rat Kontrol, SHAM, SAK, SAK + LCM ve LCM gruplarına ayrılmıştır. SAK, cisterna magnaya 0,3 mL otolog arter kanı verilerek oluşturulmuş; SHAM grubuna eşit hacimde serum fizyolojik uygulanmıştır. LCM tedavisi ilk saat içinde başlatılıp dört gün boyunca günde tek doz sürdürülmüştür. Dördüncü gün ratlar sakrifiye edilerek beyin korteks-hipokampüs blokları histopatolojik olarak Genişletilmiş Subaraknoid Değerlendirme Skoru (ESAS) ile derecelendirildi; ayrıca beyin kaynaklı nörotrofik faktör(BDNF), miyelin bazik protein(MBP), sinaptofizin(SNF), vasküler endotelyal büyüme faktörü(VEGF) ve kaspaz-3(CAS-3) için immün boyama yapıldı. Toplam antioksidan durumu (TAS) ve toplam oksidan durumu (TOS) spektrofotometrik olarak ölçüldü ve oksidatif stres indeksi (OSI) hesaplandı. Son olarak interlökin-6 (IL-6), sinyal aktarıcı ve transkripsiyon aktivatörü-3 (STAT-3) ile hipoksiye indüklenebilir faktör-1α (HIF-1α) transkriptleri RT-qPCR ile kantifiye edildi. Histopatolojik değerlendirmede SAK grubunda yaygın ödem, hemoraji ve nöronal kayıp gözlenirken, LCM skorları yarıya düşürmüş ve morfolojiyi korumuştur. İmmünohistokimyada SAK, BDNF ile MBP'de belirgin azalma, SNF'de %75 kayıp ve yüksek CAS-3/VEGF pozitifliği oluşturmuş; LCM tüm bu değişiklikleri tersine çevirmiş ve kan-beyin bariyeri hasarını sınırlamıştır. Biyokimyasal olarak SAK, toplam oksidan durumu (TOS) ve oksidatif stres indeksini (OSI) iki kat artırıp toplam antioksidan durumu (TAS) düşürmüştür; LCM TOS-OSI'yi %58 azaltıp TAS'ı normalleştirmiştir. RT-qPCR verileri IL-6/STAT-3/HIF-1α ekseninin SAK'ta aşırı aktive olduğunu, LCM'nin bu yanıtı ≥%60 bastırdığını göstermiştir. Çalışma, LCM'nin erken dönemde inflamatuvar, hipoksik, oksidatif ve apoptoz sinyallerini eş zamanlı baskılayarak nöronal, glial ve vasküler bütünlüğü koruduğunu ortaya koymuştur. Kısa yarı-ömürüne karşın günlük tek doz uygulama erken beyin hasarı evresini kapsamış; ancak doz-zaman optimizasyonu ile uzun dönem nörodavranışsal kazanımların belirlenmesi, ilacın anevrizmal SAK'ta klinik kullanımı için gereklidir.

Özet (Çeviri)

Early brain injury (EBI) after subarachnoid haemorrhage (SAH) arises from the simultaneous activation of hypoxia–ischaemia, oxidative stress, inflammation and caspase-mediated apoptosis, thereby laying the foundation for long-term neurological sequelae. The present thesis evaluates the neuroprotective actions of the antiepileptic drug lacosamide (LCM) on the neuron–glia–vascular unit in an experimental SAH model. Forty-six male Wistar-Albino rats were assigned to Control, Sham, SAH, SAH + LCM (20 mg kg⁻¹ i.p.) and LCM groups. SAH was induced by injecting 0.3 mL autologous arterial blood into the cisterna magna; the Sham group received an equal volume of sterile physiological saline. LCM therapy was initiated within the first hour and continued as a single daily dose for four days. On day four the rats were sacrificed; cortico-hippocampal blocks were graded histopathologically with the Extended Subarachnoid Assessment Score (ESAS) and immunostained for brain-derived neurotrophic factor (BDNF), myelin basic protein (MBP), synaptophysin (SYP), vascular endothelial growth factor (VEGF) and caspase-3 (CAS-3). Total antioxidant status (TAS) and total oxidant status (TOS) were determined spectrophotometrically and the oxidative stress index (OSI) calculated. Finally, transcripts for interleukin-6 (IL-6), signal transducer and activator of transcription-3 (STAT-3) and hypoxia-inducible factor-1α (HIF-1α) were quantified by RT-qPCR. Histology revealed diffuse oedema, haemorrhage and neuronal loss in the SAH group, whereas LCM halved ESAS values and preserved morphology. Immunohistochemically, SAH produced marked reductions in BDNF and MBP, a 75 % loss of SYP and strong CAS-3/VEGF positivity; LCM reversed all changes and limited blood–brain-barrier injury. Biochemically, SAH doubled TOS and OSI while lowering TAS; LCM reduced TOS-OSI by 58 % and restored TAS. RT-qPCR showed excessive activation of the IL-6/STAT-3/HIF-1α axis after SAH, which LCM suppressed by ≥ 60 %. These findings demonstrate that LCM preserves neuronal, glial and vascular integrity by simultaneously dampening inflammatory, hypoxic, oxidative and apoptotic signalling during the early phase of SAH. Despite its short half-life, once-daily dosing effectively covered the early brain injury window; nevertheless, optimisation of dose–timing and assessment of long-term neurobehavioural outcomes are required before clinical application in aneurysmal SAH.

Benzer Tezler

  1. Deneysel subaraknoid kanama modelinde intraperitoneal timokinon uygulamasının serebral vazospazma etkisinin histopatolojik ve stereolojik değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    CENGİZ ATIŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    NöroşirürjiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ABDULLAH HİLMİ MARANGOZ

  2. Deneysel subaraknoid kanama modelinde vazospazm sonrası gelişen gecikmiş serebral iskemiye rilmenidin'in etkisinin incelenmesi

    Investigation of the effect of rilmenidine on delayed cerebral ischemia after vasospasm in experimental subarachnoid hemorrhage model

    MEHMET SAPANCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    NöroşirürjiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET EROĞLU

  3. Deneysel subaraknoid kanama modelinde Moksonidin'in serebral vazospazm üzerine etkisi

    Effects of Moxonidine on cerebral vasospasm in experimental subarachnoid haemorrhage

    MUSTAFA KEMAL İLİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    NöroşirürjiSelçuk Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YALÇIN KOCAOĞULLAR

  4. Deneysel subaraknoid kanama modelinde vigabatrin'in tavşan baziler arter üzerine makroskopik ve ince yapı düzeyinde etkisinin incelenmesi

    Amelioration of cerebral vasospasm and secondary injury by vigabatrin after experimental subarachnoid hemorrhage in the rabbit

    RAMAZAN FESLİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    NöroşirürjiSağlık Bakanlığı

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    UZMAN HÜSEYİN HAYRI KERTMEN

  5. Deneysel subaraknoid kanama modelinde asiatik asit'in serebral vazospazm üzerine etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of asiatic acid's effect on cerebral vasospazm after experimental subarachnoid hemorrhage model

    MEHMET EMİN AKYÜZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    NöroşirürjiAtatürk Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAKAN HADİ KADIOĞLU