Geri Dön

Law, architecture and city: Courthouses of Ankara in 2000s

Hukuk, mimarlık ve kent: 2000lerde Ankara adliyeleri

  1. Tez No: 968286
  2. Yazar: GÖKÇENUR YAZAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. İNCİ BASA
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Hukuk, Mimarlık, Law, Architecture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mimarlık Tarihi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Mimarlık Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 187

Özet

Siyasi iktidarla sıkı bir biçimde iç içe geçmiş normatif bir alan olarak hukuk, uzun zamandır kurumsallaşmış ve yargı erkini özerk biçimde işletebilmek amacıyla adliye yapıları aracılığıyla mekânsallaşmıştır. Adliye, tarihsel olarak kentsel merkeziyeti, yargı gücünün anıtsal temsiliyetini ve yargısal gerekliliklere göre biçimlendirilmiş özgün mekânsal kurguları bünyesinde barındırmıştır. Günümüzde ise adliyelere dair değişen kavrayışlar, hukuk, mimarlık ve kent arasındaki ilişkileri yeniden şekillendirmektedir. Bu dönüşüm, yargı mekânlarının plansız biçimde parçalanması, yer değiştirmesi ve taşınmasıyla kritik bir eşiğe ulaşmıştır. Bu çalışma, adliye ile kent arasındaki dönüşen ilişkinin sosyo-politik boyutunu mimari bir araştırma nesnesi olarak konumlandırmakta ve Ankara'daki adliyelerin özensiz mekansallaşma süreçlerini sorunlaştırmaktadır. 2000'li yılların ortalarından itibaren uygulanan mekan tahsis politikaları, yargı mekânlarını parçalamış ve Ankara Adalet Sarayı'ndan türeyen ek hizmet binalarına dağıtmış; böylece mimari, işlevsel ve temsili açıdan tutarsız bir yargı mekânları ağı ortaya çıkarmıştır. Amaca uygun tasarlanmamış bu ek hizmet binalarının çoğalması, bir zamanlar ana adliye yapısının bünyesinde cisimleşen kurumsal ve mekânsal birliği zayıflatmıştır. Bu çalışma, söz konusu mekânsal parçalanmanın sürecini ve sonuçlarını analiz ederek, Ankara ilçelerindeki adliye birimlerinin plansız ve tutarsız mekânsallaşmasının, yargı sisteminin kentsel varlığını nasıl zayıflattığını, kamusal algısını nasıl bozduğunu ve kurumsal bütünlüğünün korunmasını nasıl tehdit ettiğini ortaya koymaktadır. Bağımsız yargının bağımlı mekânsallığı, hukuki, mimari, kentsel, toplumsal ve politik tartışmalarla ele alınarak hem Ankara özelinde hem de genel olarak yargı mekânlarının geleceğine ilişkin bir sorgulama alanı açmalıdır.

Özet (Çeviri)

As a normative field tightly interwoven with political power, law has long been institutionalized and spatialized through the courthouse, enabling judicial power to operate autonomously. The courthouse has historically embodied urban centrality, monumental representation of judicial authority, and purpose-built spatial configurations tailored to judicial requirements. Today, shifting conceptions of courthouses are reshaping the relationships between law, architecture, and the city. This transformation has reached a critical point with the unplanned fragmentation, displacement, and relocation of judicial spaces. This study positions the socio-political dimension of the evolving relationship between the courthouse and the city as an object of architectural inquiry, problematizing the haphazard relocations of Ankara's courthouses. Since the mid-2000s, allocation policies have fragmented and relocated judicial spaces to additional service buildings, spawned from the Ankara Palace of Justice, and have generated a network of judicial spaces that are architecturally, functionally, and representationally incoherent. The proliferation of non-purpose-built service buildings has weakened the institutional and spatial unity once embodied by the main courthouse. By analyzing the process and consequences of this spatial fragmentation, this study highlights how the unplanned and inconsistent spatialization of courthouse units across Ankara's districts undermines the judicial system's urban presence, disrupts its public perception, and challenges the preservation of its institutional unity. Independent judiciary's dependent spatiality should be problematized through legal, architectural, urban, social, and political discussions to reflect on the future projections for judicial spaces in general, and in Ankara.

Benzer Tezler

  1. İstanbul adalet yapılarının mekânsal analizi

    Space analysis of the courthouse buildings in Istanbul area

    ÖNDER DİNLER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İPEK AKPINAR

  2. Mimari tasarımda süreklilik kavramı ve Galata örneği

    The concept of continuity in architecture: Galata region

    RIFAT GÖKHAN KOÇYİĞİT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    MimarlıkMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Bina Bilgisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURSEL ONAT

  3. Şehir planlamanın kurumsallaşmasında bir kamu mimarı: Mithat Yenen (1908-1987)

    A public architect in the institutionalization process of urban planning: Mithat Yenen (1908-1987)

    AYŞE BİLGE KEÇEBAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. VESİLE GÜL CEPHANECİGİL

  4. Karakter alanlarının morfolojik değişiminin niteliksel etkileri: Şenesenevler, levent ve koşuyolu bahçeli konut yerleşimleri

    Qualitative effects of morphological change of character areas: Senesenevler, levent and kosuyolu single-family housing settlements

    MAKBULE AYDINSOY

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    MimarlıkMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ARBİL ÖTKÜNÇ

  5. Kırsal mirasın korunmasının kırılganlığı üzerine: Dikili-Yahşibey Köyü örneği

    On the fragility of rural heritage conservation: The case of Dikili-Yahşibey Village

    TUĞÇE ÖZTÜRK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SAKİNE YILDIZ SALMAN