Çocuklarda saldırganlık ile olumsuz niyet yükleme eğilimleri arasındaki ilişkiler
Relationship between aggression and hostile attribution bieses in children
- Tez No: 100323
- Danışmanlar: DOÇ. DR. DENİZ ŞAHİN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Psikoloji, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2001
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 110
Özet
ÖZET Bu çalışma olumsuz niyet yükleme eğiliminin çocukların sosyal ilişkilerinde saldırgan olup olmamalarına ve cinsiyetlerine göre değişip değişmediğini incelemek amacıyla düzenlenmiştir. Ayrıca, bu çalışmada, saldırgan çocukların seçiminde kullanılan ölçütler göz önünde bulundurularak, literatürde sistematik olarak araştırılmamış olan fiziksel, pasif ve sözel olmak üzere farklı saldırganlık türlerinde düşmanca yüklemede bulunma açısından saldırganlık düzeyi ve cinsiyete göre bir farklılık gözlenip gözlenmeyeceğini de belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaçla, araştırmada 529 (236 kız, 293 erkek) denekten oluşan ilköğretim 5. sınıf öğrencilerine sosyometrik bir saldırganlık ölçeği ve 11 resimden oluşan bir resim anketi uygulanmıştır. Belirsizliğin söz konusu olduğu durumlarda düşmanca niyet yüklemesinde bulunma eğilimiyle ilgili veriler, 2 (saldırganlık düzeyi: saldırgan-saldırgan değil) x 2 (cinsiyet: kız-erkek) faktörlü araştırma desenine uygun olarak ANOVA kullanılarak analiz edilmiştir. Saldırganlığın alt boyutlarını belirleyebilmek amacıyla da saldırganlık ölçeği uygulanması sonucunda elde edilen verilere Küme Analizi uygulanmıştır. Bulgular, sosyal ilişkileri açısından saldırgan olarak tanınan çocukların olumsuz tepkileri içeren davranış seçeneklerini (kişisel nedenlere ve olumsuz niyete yapılan yüklemeler) saldırgan olmayan çocuklara kıyasla daha fazla seçtiklerini göstermiştir. Bu bulgu daha önce yapılan çalışmalardan elde edilen bulgularla da uyuşmaktadır. Saldırganlığın alt boyutları açısından bakıldığında sadece fiziksel saldırganlık gösteren çocuklar, fiziksel saldırganlık göstermeyen çocuklara kıyasla daha fazla olumsuz yüklemelerde bulunmuşlardır. Dolayısıyla bu çalışmada aktif yönelimli saldırganlığın da tepkisel saldırganlık gibi düşmanca yükleme yanlılığıyla ilişkili olabileceği yönünde bir bulgu elde edilmiştir.Ill Araştırmada düşmanca niyet yükleme eğiliminde cinsiyet temel etkisi de gözlenmiştir. Sosyal ilişkileri açısından genel olarak saldırgan tanınan erkekler, saldırgan tanınan kızlardan daha fazla düşmanca niyet yüklemesinde bulunma eğilimi göstermişlerdir. Saldırganlığın alt boyutları açısından ele alındığında da hem olumlu-olumsuz niyet yükleme hem de genel olarak düşmanca yüklemede bulunma eğilimi fiziksel, pasif ve sözel saldırganlık durumlarının her üçünde de erkelerde kızlara kıyasla daha fazla gözlenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular literatürdeki bulgularla karşılaştırılmış, değerlendirilmiş ve gelecek çalışmalar için önerilerde bulunulmuştur.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT The purpose of the present study was to examine the hostile attributional biases of aggressive and nonaggressive boys and girls among primary school children. The status of aggressiveness was assessed with a peer nomination instrument for a sample of 529 (230 girls and 293 boys) fifth grade children. Participants were presented with 1 1 ambiguous pictures with negative outcomes. For each picture a questionnaire with multiple choice answers was administered to measure the child's tendency to attribute personal/impersonal causality, positive/negative intentions and hostile attributional bias. A 2 (aggressive/nonaggressive) x 2 (sex) ANOVA was used to analyse the data. Results indicated that aggressive children attributed more personal causality, negative intentions to the ambiguous negative outcomes represented in the pictures than to the nonaggressive children. In relation to different forms of aggression such as physical, passive and verbal, the findings showed some variability. Physically aggressive children displayed more hostile attribution than the nonaggressive ones. On the other hand, the form of passive aggressiveness was not significant in relation to the aggressiveness/nonaggressiveness status. On verbal aggression form, aggressive children indicated a propensity toward hostile attribution when compared to the nonaggressive types. A main effect of sex was obtained; boys attributed more personal causality, more negative intention and hostile attributional bias when compared to girls. All of the results were in line with literature.
Benzer Tezler
- Anababa tutumları ile gençlerdeki duygusal ve davranışsal bozukluklar arasındaki ilişki
The Relationship between parental attitudes and emotional and behavioral disorders in youths
ŞEYMA SİPAHİOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
Eğitim ve ÖğretimAnkara ÜniversitesiÖzel Eğitim Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SEMA KANER
- Medya çocuk ilişkisi bağlamında mevcut duruma ilişkin çalışma sonuçlarının incelenmesi
Investigation of the results of the study on the current situation in the context of media and child relations
RIDVAN GENÇER
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Eğitim ve ÖğretimSakarya ÜniversitesiTürkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HÜLYA ÇELİK
- Hikâye kitaplarında dilin şiddet aracı olarak kullanımı: Ömer Seyfettin örneği
The use of language as a tool of violence in story books: Ömer Seyfettin example
SİBEL KAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Eğitim ve ÖğretimMuğla Sıtkı Koçman ÜniversitesiTürkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HATİÇE FIRAT
- Okul öncesi (3-6 yaş) çocuklarda dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve bağlanma ilişkisi
Başlık çevirisi yok
TUĞBA DİDEM KUŞCU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
PsikiyatriMarmara ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN TALAT SABUNCUOĞLU
- Ebeveynlerin duygu sosyalleştirme becerileri ile okul öncesi çocukların duygu düzenleme ve sosyal yetkinlik becerileri arasındaki ilişki
The relationship between parents' emotion socialization skills and emotional regulation and social competence of preschool children
ZERRİN KÖSE
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Eğitim ve ÖğretimBolu Abant İzzet Baysal ÜniversitesiEğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEYNEP DENİZ YÖNDEM