Geri Dön

Kemik dokusunda DNA çekitleme ve tipleme yöntemleri

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 107899
  2. Yazar: HAVVA ALTUNÇUL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ERSİ KALFOĞLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Adli Tıp, Forensic Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2001
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Adli Tıp Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Fen Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 150

Özet

1 ÖZET İnsan kalıntılarından kimlik tespiti adli bilimlerin ana konularından biridir. Bu amaçla uzun yıllar antropolojik metotlar kullanılmış ise de, bu şekilde her zaman kimliklendirme yapmak mümkün olamamaktadır. Günümüzde aşırı derecede çürümüş, yanmış, iskelet haline gelmiş cesetlerin, kemik dokusundan DNA çekitleme ve tiplendirme teknikleri kullanılarak kimlik veya nesep tayini yapılmaktadır. Bundan dolayı, gerek kimliği meçhul iskeletlerin kimliklendirilmesinde gerekse nesep tayinlerinde söz konusu çekitleme ve tiplendirme tekniklerinin Türkiye'de de kullanılması adli bilimler açısından bir zorunluluk oluşturmaktadır. Bu tez çalışmasında söz konusu tekniklerin Türk adalet sistemine hizmet vermek üzere, kazandırılması amaçlandı. Araştırmanın esasını Türkiye'nin çeşitli yörelerinden başsavcılıklar veya mahkemeler tarafından Adli Tıp Enstitüsü'ne (ATE) gönderilen ve çoğu fethi-kabir sonucu elde edilmiş 18 olguya ait 19 kemikten DNA çekitleme ve tiplendirme teknikleri oluşturdu. Bu çalışmada kemikten kimlik tesbiti ve nesep tayini incelemelerinin beraberinde getirdiği tüm zorluklar incelendi. Bu amaçla; kemikten DNA çekitleme yöntemleri karşılaştırılarak en uygununun seçimi, kontaminasyon ve inhibitor testlerinin uygulanması, değişik bulunma koşullarının karşılaştırması, nesep tayininde kullanırlılık ile ilgili deneyler gerçekleştirildi. Yapılan deneyler kemikten DNA'nın çekitlenebilmesi için dekalsifıkasyon yapılmasının şart olmadığını, fenol-kloroform-isoamil alkolün NaOH ile satlaşırma yöntemi ile beraber kullanıldığında ve son yıllarda kullanımı giderek artan silika yönteminin oldukça başarılı olduğu saptandı. Chelex ve sodyum asetat yönteminin ise kemikten DNA çekitlemesi için uygun olmadığı sonucuna varıldı. Degrade olmuş ve miktarı azalmış DNA kaynakları ile çalışırken, PCR'a dayalı yöntemlerden ters nokta emdirimi kullanılarak HLADQA1, LDLR, GYPA, HBGG, D7S8, GC ve dikey denature poliakrilamid jel elekroforezini takiben gümüş boyama yöntemi ile STR lokuslarından TH01, CSFİPO ve TPOX lokuslarında tiplemeye gidildi. Çalışılan 1 8 olgunun 1 6'sında genotip tayini başarılı olduğundan gerek idantifıkasyon gerekse nesep tayini için yukarıda bahsedilen çekitleme ve tiplendirme yöntemlerinin uygun olduğu sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

SUMMARY The identification of human remains is one of the principal areas of investigation in forensic sciences. Although anthropological methods are widely used for this purpose, they are often incapable in answering questions of genetic relationships and paternity. The development in biotechnology has been successfully applied on the identification of that kind. Currently, DNA technology is solving numerous cases of forensic identification. The application of this technology to bone analysis is highly informative, but requires skill and standardization in the laboratories. The purpose of this study was to establish and standardize a protocol for a complete analysis of human remains. Topics, like the most suitable method of extraction, reliable method of identification, inhibitors and contamination control, reliable and reproducible data analysis were investigated. Being aware of the fact, that DNA extraction is the basic starting point for a successful identification, 10 different extraction methods and their modifications were applied and their efficiency was tested. For the laboratory application the most suitable one was selected. Exhumation material of 1 8 cases were examined on 9 different DNA loci and their validity were reported. A large number of cases are paternity investigation; therefore the efficiency of the technique in the estimation of paternity was studied.

Benzer Tezler

  1. Otopsi kemik dokusu örneklerinde toksik metal ve iz element düzeylerinin belirlenmesi ve metallotiyonein gen polimorfizmi ile ilişkisinin araştırılması

    Determination of trace element and toxic metal levels in bone tissue samples of autopsy cases and investigation of its relation between metallothionein gene polymorphisms

    GÖRKEM MERGEN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Adli TıpAnkara Üniversitesi

    Disiplinlerarası Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜLİN SÖYLEMEZOĞLU

  2. Farklı kirlilik potansiyellerine sahip lokalitelerde yaşayan Microtus Guentheri örneklerindeki ağır metal birikim seviyelerinin saptanması ve genetik hasarın araştırılması

    Determination of heavy metal accumulation levels and genetic damage in Microtus Guentheri samples living in localities with different pollution potentials

    FATMA TURNA DEMİR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    BiyolojiAkdeniz Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA YAVUZ

  3. İndüklenmiş toksisiteye karşı kuersetinin koruyucu özelliğinin moleküler doking destekli araştırılması

    Investigation of the protective effects of quercetin against induced toxicity with molecular docking

    MUHAMMED ONUR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    BiyokimyaGiresun Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE YALÇIN

  4. Düşük doz lazer terapisinin kemik defektlerinin iyileşmesi üzerine etkisi: deneysel çalışma

    Histological evaluation of the effect of low level laser therapy on bone repair: experimental study

    UĞUR HAVLUCU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Diş Hekimliğiİstanbul Üniversitesi

    Oral İmplantoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TAYFUN ÖZDEMİR

  5. LncRNA part1 SNP (RS8176070) polimorfizminin Türkiye'deki diz osteoartritli hasta popülasyonunda DNA sekans analizi ile araştırılması

    Investigation of LncRNA part1 SNP (RS8176070) polymorphism in Turkey knee osteoartritis patient population by DNA sequence analysis

    İLKAY PİŞKİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Histoloji ve EmbriyolojiAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET ÇEVİK TUFAN