Geri Dön

Üç-altı yaş grubundaki çocukların, baba yoksunluğunda ve yokluğunda gösterdikleri davranış bozukluklarının incelenmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 11374
  2. Yazar: FATMA ATİLLA ÇAĞLAYAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. NERGİS GÜVEN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1989
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 103

Özet

ÖZET Bu araştırmanın amacı üç ile altı yaş grubu çocuklarında, baba yoksunluğuna ve yokluğuna bağlı olarak görülen davranış bozukluklarını incelemektir. Ankara İl merkezindeki random yöntemiyle seçilen yirmidört anaokuluna devam eden babası ölmüş olan, anne-babası boşanmış olan babası evi terketmiş olan ve babaları sık sık uzun süreli iş gezilerine giden 123 çocuk araştırma kapsamına alınmıştır. Araştırmadaki veriler, anket formu uygulanmasıyla elde edilmiştir. Anket formları 8 Şubat - 5 Mayıs I989 tarihleri arasında uygulanmış, verilen anketleri annelerin doldurması istenmiştir. Anket formunun son bölümünde listelenen davranışlardan yoğunluk kazananlar gözönüne alınarak mutlak ve yüzde değerleri gösteren tablolar düzenlenmiştir. Baba yoksunluğu ve yokluğu olan üç yaşındaki kız çocukların oranı % 9.43, erkek çocukların oranı % 7.I4, altı yaş grubundaki kız çocukların oranı % 4I. 5I, erkek çocukların oranı % 44.29 olarak bulunmuştur. Örnekleme alınan çocukların babaların çoğunluğu 33 - 38 yaşlar, annelerinin ise 29 - 34 yaşlar arasında aynı zamanda da anne ve babaların büyük bölümünün yüksekokul mezunu olduğu saptanmıştır.- 8o Baba yoksunluğunun ve yokluğunun nedenlerinden olan anne- babanın boşanmış olmasının birinci sırayı, babanın işi nedeniyle sık sık uzun süreli ayrılığının ise ikinci sırayı aldığı görülmüş tür. Baba yokluğu ve yoksunluğu olan erkek çocukların yaş dikkate alınmaksızın aşırı hareketli olduğu, kız çocukların ise gece yalnız kalmaktan korktuğu bulunmuştur. Baba yoksunluğu ve yokluğu olan çocukların cinsiyet dikkate alınmaksızın tüm yaş gruplarında aşırı hareketli olduğu bulunmuş tur. Ayrıca üç yaş grubunun gece sık sık anne-baba ya da bir büyüğünün yatağına gittiği, karşı geldiği, ters ve inatçı olduğu, öfke nöbetlerinin olduğu, dört yaş grubunun yemek seçtiği, beş yaş grubunun aşırı hassas ve içli olduğu, karanlıktan korktuğu, altı yaş grubunun aşırı hassas ve içli olduğu ve gece yalnız kalmaktan korktuğu belirlenmiştir. Babanın ölümünde kız çocuklar, erkek çocuklara göre daha fazla tepki vermektedir. Anne-babanın boşanması durumunda erkek çocukların yemek seçtiği, kız çocukların ise gece yalnız kalmaktan korktuğu, gece sık sık anne-baba ya da bir büyüğünün yatağına gittiği, karşı geldiği, ters ve inatçı olduğu, öfke nöbetlerinin olduğu, babanın işi nedeniyle ayrıldığında ise erkek çocukların aşırı hareketli, aşırı hassas ve içli olduğu, kız çocukların ise gece yalnız kalmaktan ve karanlıktan korktuğu, yemek seçtiği gece sık sık anne-baba ya da bir büyüğünün yatağına gittiği, karşı geldiği ters ve inatçı olduğu öfke nöbetlerinin olduğu bulunmuştur.81 Babanın ölümüne anne babanın boşanmış olmasına ve babanın işi nedeniyle ayrı olmasına bağlı baba yoksunluğunda ve yokluğunda genel olarak tüm yaş gruplarındaki kız çocukların erkek çocuklara göre daha fazla etkilendiği bulunmuştur. Babanın ölümü üzerinden geçen zaman arttıkça çocukların karanlıktan korkma oranının düştüğü belirlenmiştir. Boşanmış aile çocuklarının cinsiyet ayırımı yapılmaksızın üç yaş grubunun çoğunluğunun aşırı hareketli, aşırı hassas ve içli olduğu, gece sık sık anne-baba ya da bir büyüğünün yatağına gittiği, dört yaş grubunun çoğunluğunun aşırı hareketli olduğu, beş yaş grubunun yarıdan fazlasının aşırı hassas ve içli olduğu gece yalnız kalmaktan korktuğu, karşı geldiği, ters ve inatçı olduğu, altı yaş grubunun yarıdan fazlasının aşırı hassas ve içli olduğu bulunmuştur. Babanın iş gezisine gitme sıklığı ve gezide kalma süresine göre çocukların gösterdikleri davranışlar benzer bulunmuştur. Aşırı hareketlilik, aşırı hassas ve içli olma en çok görülen davranışlardır. Baba yoksunluğu ve yokluğu olan çocukların, içinde bulunduk ları aile ortamında gösterdikleri davranışları birbirine benzer bulunmuştur. Baba yoksunluğunda ve yokluğunda tek olan kız çocukların erkek çocuklara göre daha fazla gece yalnız kalmaktan korktuğu ve gece sık sık anne-baba ya da bir büyüğünün yatağına gittiği, tek olan erkek çocukların daha hareketli olduğu görülmüştür.82 - Baba yokluğunda ve yoksunluğunda kardeşi olan erkek çocukla rın daha hareketli olduğu, daha sık anne-baba ya da bir büyüğünün yatağına gittiği, kız çocukların ise öfke nöbetlerinin olduğu ve yemek seçtiği, gece yalnız kalmaktan korktuğu bulunmuştur. Cinsiyet ayırımı yapılmaksızın kardeşi olan veya olmayan tüm yaş gruplarındaki çocukların çoğunluğunun aşırı hareketli olduğu görülmüştür. Aşırı hareketliliğin doğum sırasıyla, kendi cinsinden büyük kardeşi olup olmama durumu ile ilgili olmadığı sanılmaktadır. Baba yoksunluğu ve yokluğunun çocuk üzerindeki bu etkileri dikkate alınarak anne ve babaların basın-yayın araçları ile eğitilmesi yoluya gidilmeli, bu konuda çeşitli kurslar, seminerler düzenlenmeli, anne-babalara yardımcı olması amacı ile aile danışma merkezleri kurulmalıdır. Okul öncesi eğitim veren anaokullarında okul-aile işbirliği ne önem verilmeli. Anne-baba ile öğretmen sürekli işbirliği içinde olmalıdır. Ayrıca anaokullarında çocuk sağlığı ve eğitimi uzmanlarına ve özellikle erkek eğitimcilere yer verilmelidir. Hazırlanan eğitim programlarında çocukların duygularını daha rahat bir şekilde ifade etmelerine yardımcı olacak drama çalışmalarına ve enerilerini boşaltabilecekleri sportif etkinlikle re de yer verilmelidir.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Ana-baba eğitimi destekli beslenme eğitiminin 3-6 yaş grubu çocukların beslenme bilgisi ve davranışlarına etkisi

    The Effects of parent assisted nutritional education on the behavior and nutritional knowledge of 3-6 years old children

    MEHTAP KAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Eğitim ve ÖğretimGazi Üniversitesi

    Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MİNE ARLI

  2. Okul öncesi dönem çocuklarının öz düzenleme becerileri ile anne-baba tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi

    İnvestigate the relation between self regulation skills of pre-school students and their relations with their parents

    MERYEM ESRA ÖZTABAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Eğitim ve ÖğretimKarabük Üniversitesi

    Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ARZU ÖZYÜREK

  3. 12-36 aylar arasında çocukları olan annelere verilen grup eğitiminin annelerin anne babalık görevlerinde özyeterliliklerine yönelik katkısının incelenmesi

    An İnvestigation over the impact of a group training for mothers of childreen between 12-36 months old on their maternal self efficacy regarding parenthing tasks

    FATMA ELİBOL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Eğitim ve ÖğretimHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DUYAN MAĞDEN

    PROF. REHA ALPAR

  4. Okul öncesi çocukların duygu ifade etme becerilerinde mizaç özellikleri ve ebeveyn tutumlarının rolü

    The role of tempemental characteristics and parental attitudes in preschool children's emotion expression skills

    NAZLICAN KILIÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikolojiAltınbaş Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ DUYGU TAŞFİLİZ

  5. Davranış sorunları olan 3-6 yaş çocuğa sahip anababalar için geliştirilen 'Anababalık destek programının' etkililiği

    The efficay of 'Parenting support program' developed for parents of 3-6 ages children with behavior problems

    MUSTAFA EŞKİSU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Eğitim ve ÖğretimAnkara Üniversitesi

    Eğitimde Psikolojik Hizmetler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE GÜL KAPÇI SEYİTOĞLU