Algal treatment of textile dyehouse wastewater
Tekstil endüstrisinden kaynaklanan boyar maddelerin algler yardımıyla arıtımı
- Tez No: 116074
- Danışmanlar: PROF. DR. FİLİZ BENGÜ DİLEK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Çevre Mühendisliği, Environmental Engineering
- Anahtar Kelimeler: Tek ve iki azo bağ içeren boyar madde, alg kültürp, arıtım ve adaptasyon. vu, mono and di-azo dye, Chlorella vulgaris, treatment, acclimation IV
- Yıl: 2001
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 120
Özet
öz TEKSTİL ENDÜSTRİSİNDEN KAYNAKLANAN BOYAR MADDELERİN ALGLER YARDIMIYLA ARITIMI Acuner, Ebru Yüksek Lisans Tezi, Çevre Mühendisliği Bölümü Tez Danışmanı: Prof. Dr. Filiz B. Dilek Eylül 2001, 102 sayfa Bu çalışmada, azo boyar maddelerden yapısında tek azo bağ içeren Tectilon Yellow 2G (TY2G) ve iki azo bağ içeren Erionyl Navy R (ENR) boyar maddelerinin alg türlerinden C. vulgaris yardımıyla arıtımı çalışılmıştır.TY2G boyar maddesi ile yapılan arıtma çalışmaları sonucunda bu boyar maddenin C. Vulgaris yardımıyla arıtılabildiği saptanmıştır. Kimyasal oksijen ihytiyaci giderimi, (KOİ) 50, 200 ve 400 mg/L TY2G konsantrasyonları için 69,1, 65,8 ve 63% olarak hesaplanmıştır. Mikrobiyel alıştırma (adaptasyon) sonucunda KOİ giderimlerinin aynı TY2G konsantrasyonları için 88, 86,6 ve 80% olarak arttığı saptanmıştır. Bu giderimde temel mekanizmanın degredasyon olduğu ve TY2G'nin yapısındaki azo bağın parçalanmasıyla oluşan ürünün aniline olduğu görülmüş ve bu sonuç HPLC ölçümleriyle doğrulanmıştır. Bununla beraber, üretilen anilin maddesinin C. Vulgaris tarafından TY2G boyar maddesinin arıtma işleminden sonra belli bir süre devam edilerek arıtılabildiği saptanmıştır.Başlangıçtaki alg konsantrasyonu hem KOİ gideriminde hem de arıtma jçin geçen zaman ihtiyacının tayininde önemli bir faktör olarak belirlenmiştir.. Başlangıçtaki alg konsantrasyonu ne kadar fazla olursa KOİ giderimi veriminin kısa bir süre içinde daha fazla olacağı görülmüştür. Arıtıma tabii tutulmuş boya atıksuyunun toksisitesinin tayini ve TY2G boyar maddesinin toksisitesi ile karşılaştırılması için, aktif çamur biyokütlesi kullanılarak toksite çalışması yapılmıştır. Bu çalışma sonucunda arıtılmış boya atıksuyunun boyar maddeden daha az toksik olduğu saptanmıştır. Büyüme kinetiği deneyi sonucunda ise, C vulgaris'in değişik konsantrasyonlarda TY2G boyar maddesi içeren ortamlarda mixotrophic büyüme gösterdiği saptanmıştır. ENR boyar maddesi için yapılan arıtma çalışmaları sonucunda yapısında sülfat grubu içeren ENR boyar maddesinin C. vulgaris tarafından arıtılamadığı saptanmıştır.Bunun nedeni sülfat grubunun alg hücresi zarından geçirgenliğinin az olmasıdır.C vulgaris'in ENR boyar maddesine adaptasyonu işleminin hem KOİ hem de renk bazında giderim verimlerini arttımadığı saptanmıştır.ENR boyar maddesinin yapısı belirlenememiş bir başka maddeye dönüştüğü ve bu oluşan maddenin C. vulgaris ile arıtılamadığı belirlenmiştir. Buna ek olarak, iki boyar maddenin birbirine olan etkisini araştırmak için, TY2G ve ENR boyar maddeleri değişik konsantrasyonlarda karıştırılarak birlikte arıtılabilirliklerine bakılmıştır. Bu çalışma neticesinde, ENR ve TY2G boyar maddeleri karıştırıldığı zaman elde edilen KOİ giderim verimlerinin, sadece TY2G arıtım çalışmasında elde edilen KOİ giderim verimlerine çok yakın olduğu saptanmış ve bunun sonucunda TY2G boyar maddesinin ENR üzerine baskın olduğu belirlenmiştir.Diğer yandan, ENR boyar maddesinin varlığı ile deney sonucunda elde edilen KOİ gideriminin yalnızca TY2G boyar maddesi arıtımına kıyasla yavaşladığı saptanmıştır. Buna ek olarak, TY2G ve ENR arasında bir etkileşim olduğu ve bunun sonucunda, arıtım işleminin başında,ikisinin ayrı ayrı arıtımı çalışmalarında rastlanmayan yeni ve farklı ürünlerin oluştuğu görülmüştür. Birlikte arıtılabilirlik çalışması sonucunda oluşan ürünün ENR boyar maddesinin arıtımı sonucunda oluşan ürünle aynı olduğu saptanmıştır. vı
Özet (Çeviri)
ABSTRACT ALGAL TREATMENT OF TEXTILE DYEHOUSE WASTEWATER Acuner, Ebru M.S., Department of Environmental Engineering Supervisor: Prof. Dr. Filiz B. Dilek September 2001, 102 pages In this study, treatment of mono-azo dye, Tectilon Yellow 2G (TY2G), and di-azo dye, Erionyl Navy R (ENR), using an algal species, Chlorella vulgaris, was investigated. Treatment studies with TY2G revealed that C. vulgaris could treat TY2G quite effectively. The COD removal efficiencies were determined as 69.1, 65.8 and 63% for the initial TY2G concentrations of 50, 200 and 400 mg/L, respectively. Acclimation of C. vulgaris to TY2G caused these removal efficiencies to increase to 88, 86 and 80% for ascending dye concentration. The main mechanism of the removal was determined to be degradation and an end product, aniline, formation was observed as confirmed by HPLC analysis. However, aniline produced was further degraded by C. vulgaris after an extended time of period. Initial algae concentration was found to be important both in terms of COD removal achievement and contact time requirement. The higher the initial algae concentration is the higher the COD removal efficiency in a shorter time can mbe achieved. In an attempt to test toxicity of the treated dye effluent; as compared to dye itself, toxicity experiments using activated sludge biomass were performed. It was observed that treated dye effluent is less toxic than the dye itself. Mixotrophic growth of C. vulgaris on the medium containing different concentrations of TY2G was apparent from the results of the growth kinetic experiment. Treatment studies for di-azo dye, ENR revealed that ENR containing sulfo group in its chemical structure could not be treated by C. vulgaris. This was attributed to the poor permeability of dye with sulfo group through the algal cell membrane. Acclimation of C. vulgaris to ENR did not improve the removal efficiencies both in terms of COD and color. ENR was found to be converted to an unknown end product, which could not be degraded further by C. vulgaris. In order to observe the effect of dyes on each other, treatment of dye mixtures at different initial concentrations was performed as well. The results of dye mixtures treatment revealed that when ENR and TY2G were mixed, COD removal efficiencies attained were almost equal to those obtained for individual TY2G concentrations; hence TY2G is superior over ENR. However, presence of ENR together with TY2G slows down the overall COD removal as compared to individual TY2G cases. Furthermore, an interaction between TY2G and ENR was observed, when they are mixed, yielding different compounds than those for individual dyes at the beginning of the algal treatment. End product arising at the end of the treatment of dye mixtures was same as for individual ENR case.
Benzer Tezler
- Remazol Brillant Blue R arıtımında kullanılmak üzere Chlorella vulgaris üretiminde gıda atıklarının değerlendirilmesi
Evaluation of food wastes in Chlorella vulgaris cultivation for Remazol Brillant Blue R removal
SAFİYE BÜŞRA NAZLI
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
BiyolojiAnkara ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEVGİ ERTUĞRUL KARATAY
- Trametes versicolor ile tekstil boyar maddelerinin renginin giderimi
Decolorization of textile dyes by trametes versicolor
ÖZGECAN ERDEM
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
BiyolojiHacettepe ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİLÜFER CİHANGİR
- Nanopartiküllerin çevreye olan toksisiteleri
Environmental toxicity of nanoparticules
NEFİSE ERDİNÇMER
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Bilim ve TeknolojiDokuz Eylül ÜniversitesiÇevresel Yerbilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DELİA TERESA SPONZA
- Fe(III) çapraz bağlı aljinat-karboksimetil selüloz kompozit jel küreler ile malahit yeşili boyar maddesinin fotodegradasyonu
Photodegradation of malachite green dye with Fe(III) crosslinked alginate-carboxymethyl cellulose composite gel beads
DUYGU KARADENİZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Kimyaİstanbul Teknik ÜniversitesiKimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA BEDİA BERKER
- Reactıve yellow 145 ve dırect blue 86 boya karışımının inaktif ulocladıum chartarum küfü ile biyosorpsiyonu
Biosorption of reactive yellow 145 and direct blue 86 dye mixture by inactive ulocladium chartarum mold
GAMZE EYLÜL TÜZÜNER