Epidermal büyüme faktörü içeren jelatin örtülerin normal ve diabetik sıçanlarda yara iyileşmesi üzerine etkileri
The effect of EGF-eontaining wound dressing on wound healing in diabetic and non diabetic rats
- Tez No: 124343
- Danışmanlar: PROF.DR. NEZİH ERVERDİ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Genel Cerrahi, General Surgery
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 60
Özet
ÖZET Deri yaralandıktan sonra deride, bireyi, zarar görebileceği çevresel etkenlere karşı korumada fonksiyonlarını yerine getirmesi için bir takım onarım mekanizmaları harekete geçer. İyileşme süreci içerisinde bir dizi spesifik ve geçici olarak koordine edilmiş hadise yer alır. Bu aşamaları birtakım büyüme faktörleri, sitokinler, bunların reseptörleri ve matriks molekülleri kontrollü, fakat tamamı henüz anlaşılamamış bir tarzda yönetirler. Kronik yaralar normal yara iyileşmesi paternini takip etmezler. Bu tür yaralar enfeksiyon, nutrisyonel statüde bozulma, ileri yaş, doku hipoksisi veya immünsüpresif ilaç kullanımı gibi normal iyileşme sürecini bozabilecek altta yatan başka bir patolojinin varlığı ile sorunlu hale gelmiştir. Bu etkenlerin yara iyileşme sürecini hangi mekanizmalar ile bozduğu ile ilgili değişik düzeyde bilgi birikimine sahipsek de bu tür yaralarda doku içeriğindeki büyüme faktörü konsantrasyonları azalmıştır ve kronik yaralarda yüksek konsantrasyonlarda proteaz varlığının, büyüme faktörlerinin yıkımına ve dolayısıyla da iyileşmede bozulmaya katkıda bulunduğu düşünülmektedir. Kronik yaraların tedavisinde büyüme faktörlerinin topikal kullanımı yeni bir strateji olarak karşımıza çıkmaktadır. Diabetes Mellitus yara iyileşmesinin bozulduğu kronik hastalıklardan biridir ve bu hastalıkta rastlanan alt ekstremite ülserleri ciddi sorunlar oluşturabilir. Diabetik ve diabetik olmayan sıçanların sırtlarında punch biopsi kullanarak tam kat standart yara oluşturduk(n=96). Yaralar gazlı bez, jelatin sünger veya Epidermal Büyüme Faktörü (EGF) içeren jelatin sünger ile kapatıldı. Yara boyutlarındaki küçülmeyi ölçtük. Sıçanlar 7. ve 14. günlerde öldürüldü; deri örnekleri çıkarıldı ve Lloyd mekanik testi ile mekanik kuvvet ölçümleri yapıldı. Mekanik test sonrasında yara kesitleri histolojik olarak incelendi ve hidroksiprolin düzeyleri ölçüldü. Normal sıçanlarda son ölçüm değerlerinin tamamı normal deridekinden daha düşük olsa da, EGF içeren jel uygulaması yalnızca gazlı bez ve yalnızca boş jel uygulamalarına kıyasla istatistik! açıdan anlamlı ölçüde daha iyi sonuçlar vermiştir. Buna karşın diabetik sıçanlarda 3 farklı tedavi grubu arasında birinci haftanın sonunda anlamlı bir fark gösterilememeiştir (EGF grubu daha iyi skorlara sahip gibi gözükse de). İkinci haftanın sonunda EGF uygulamasının daha iyi sonuçlar verdiği gözlenmiş ve fark istatistiki açıdan anlamlı bulunmuştur. Normal sıçanlardaki yara kapanma oranlan dikkate alındığında EGF grubu birinci haftanın sonunda istatistiki açıdan anlamlı fark göstermişse de, ikinci haftanın sonuna gelindiğinde gruplar arasında anlamlı fark gözlenmemiştir.\ Birinci haftanın sonunda hidroksiprolin ölçümleri gruplar arasında anlamlı fark olmadığım göstermiştir. Fakat ikinci haftanın sonunda diabetik sıçanlarda jel grubundaki konsantrasyonlar EGF ve SF gruplarına kıyasla daha yüksek bulunmuştur. Yara dudaklarının histolojik incelemeleri hem normal, hem de diabetik sıçanlarda EGF gruplarındaki iyileşmenin daha olumlu olduğunu ortaya koymuştur.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT Injury of the skin induces repair mechanisms that restore its functions in protecting the individual against environmental factors that might be harmful. The healing process involves a series of specific and temporarily coordinated events such as imflammation, granulation, migration and epithelization. All these steps are orchestrated in a controlled, but yet fully understood manner by a variety of growth factors, cytokines, their receptors and matrix molecules. Chronic wounds do not follow the pattern of normal wound healing. Such wounds are complicated by the presence of an underlying pathology, which may often be accompanied by other factors that can interfere with proper healing, such as infection, compromised nutritional status, advanced age, tissue hipoxia, diabetes mellitus or immunosuppressive drug use. Although the mechanisms by which these influences inhibit healing are understood to varying degrees, reduced concentrations of growth factors have been found in chronic wounds. High concentrations of proteases measured in such wounds are thought to contribute to growth factor degradation and poor healing. Topical application of growth factors represents a new strategic approach in the treatment of chronic wounds. Diabetes Mellitus is one of the chronic disease states where the wound healing is impaired and the lower extremity ulcers encountered in this condition may cause serious problems. We created full-thickness standard wounds using punch biopsy in diabetic and non- diabetic rats (n=96). The wounds were dressed with gauze, gelatin sponge or EGF-containing gelatin sponge (EGF-Epidermal Growth Factor). Wound closure rates were recorded. The rats were sacrificed on the 7th and 14th postoperative days, the skin samples were collected and the mechanical strengths were measured by using Lloyd's mechanical tester. After the mechanical test, the wound areas were examined histologically and hydroxyproline measurements were performed. Though the final scores were all lower than the normal skin we observed in the normal rats that, compared to the gauze-only and gel-only treatments, the EGF-containing gel application gave better results and the difference was statistically significant. However, in the diabetic rats, no statistically significant differences were observed among the 3 different treatment groups by the end of the 1st week (though EGF group seemed to have better scores). By the end of the 2nd week, EGF containing gel application was shown to be better and the difference was statistically significant. As far as the wound closure rates in the normal rats were concerned, the EGF group showed statistically significant differences by the end of the 1st week, yet no statistically significant differences were found by the end of the 2nd week. At the end of the 1st week hydroxyproline measurements showed no differences among the groups. But by the end of the 2nd week, diabetic rats in the gel group were shown to have higher concentrations compared to the EGF and saline groups. Histological examination of the wound areas revealed that both in the normal and the diabetic rats the healing process was better in the EGF groups. #^j
Benzer Tezler
- Lokal epidermal büyüme faktörünün kolondaki yara iyileşmesine etkileri
Effects of local epidermal growth factor on colonic wound healing
AYŞE EBRU SAKALLIOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
Çocuk CerrahisiAnkara ÜniversitesiÇocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. HÜSEYİN DİNDAR
- Antimikrobiyal peptitlerin immobilizasyonu ile enfeksiyona dirençli malzemelerin geliştirilmesi
Antimikrobiyal peptitlerin immobilizasyonu ile enfeksiyona dirençli malzemelerin geliştirilmesi
EMRE YÜKSEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Kimya MühendisliğiAnkara ÜniversitesiKimya Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE GÖNEN KARAKEÇİLİ
- Epidermal büyüme faktörü içeren farklı jel formülasyonlarının hazırlanması ve özelliklerinin incelenmesi
Preparation of different gel formulations containing epidermal growth factor and investigation of their properties
MURAT DOĞAN
Doktora
Türkçe
2020
BiyoteknolojiMarmara ÜniversitesiFarmasötik Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ DEMİR SEZER
- İnsan aspartil asparaginil hidroksilazının (HAAH) safra yollarında habis transformasyonun ardından spesifik ekspresyonu
The Specific expression of human aspartyl asparaginyl hydroxylase (HAAH) in bile ducts after malignant transformation
NEDİM İNCE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1997
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ATİLLA ÖKTEN
- Köpek mezenkimal kök hücrelerinin in-vitro nörojenik farklılaştırılması ve özelliklerinin incelenmesi
In-vitro neurogenic differentiation of canne mesenchymal stem cells and evaluation of properties
ZEYNEP KURT