Vahiy geleneğinde 'Kara' e' kökünün semantik açıdan incelenmesi
Study of 'kara' e ' root in revalation tradition from semantic point of view
- Tez No: 126420
- Danışmanlar: PROF. DR. SALİH AKDEMİR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Din, Religion
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Tefsir Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 128
Özet
Çipiloğlu, Fatma Betül, Vahiy Geleneğinde“kara' e”Kökünün Semantik Açıdan İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Danışman: Prof. Dr. Salih Akdemir, 128 s. TEZ ÖZETİ Kur'an'ın doğru olarak anlaşılabilmesi için öncelikle Kur' an sözcüklerinin Kur' an' in nazil olduğu dönemde hangi anlamları taşıdığının tespit edilmesi zorunludur. Mevcut lügatler yeterli olmadığı için öncelikle Kur'an sözcüklerini art-süremli bir yaklaşımla ve bir bütün olarak vahiy geleneğinde ele almak gerekmektedir. Kur'an' dan önceki vahiy sürecini oluşturan Eski Ahid ve Yeni Ahid dili, Arapçanın da dahil olduğu Sami dilleri ailesindendir. Arapça, bu dillerin en eskisi ve prototipe en yakın olanıdır. Bu nokta, Kur'an'ı anlamada niçin Sami dillerinden ve Kur'an'dan önceki vahiy sürecinden yararlanılması gerektiğini ortaya koymaktadır. Eski Ahid'in dili olan İbranice sözlüklerde“kara'e”kökünün kök anlamının“çağırmak”olduğu ortaya çıkmıştır. Eski Ahid' de“kara'e”kökü, en fazla“çağırmak”anlamında kullanılmıştır. Kelime kökünün Eski Ahid'de kullanılan“bağırmak”,“ilân etmek”,“ad koymak”,“isimlendirmek”,“davet etmek”gibi türev anlamları kök anlamı ile ilintilidir ve bu anlam içinde değerlendirilebilir. Yeni Ahid sürecine gelindiğinde; Aramice-Süryanice sözlüklerde“kara'e”kökünün“çağırmak”anlamının ön planda olduğu görülmektedir. Eski Ahid'de olduğu gibi İndiler' de de“kara'e”kökü en fazla“çağırmak”anlamında kullanılmıştır. Kök, Yeni Ahid sürecinde anlam daralmasına uğramıştır. Daha önceden ifade ettiği anlamlardan bir kısmını kaybetmiş, bununla birlikte“ötmek”ve“mertek”gibi yeni anlamlar da kazanmıştır. İlk dönem Arapça sözlüklerde bile“kara'e”kökünün ilk ve asıl anlamına rastlamak mümkün olmamıştır. Oysa, sözcüğün kök anlamı olan“çağırmak”anlamını Kur'an'da da koruduğu görülmektedir. Bu nokta, hemen hemen bütün Kur'an çevirilerinde gözardı edilmiştir. Ayrıca Kur'an'da geçen ($J£ti kelimesi,“Kur'an-ı Kerim”in özel ismine işaret etmektedir. Ji takısız olan C$J* kelimesini“çağrı, söz”olarak anlamak daha doğru görünmektedir. İlk vahiy ve Kur'an'ın ilk emri olan i jât emrini, bütün Türkçe meallerde yapıldığı gibi yazılı bir şeyi mütalaa etmek olarak bilinen“oku”anlamı ile sınırlandırmak doğru bir yaklaşım olmayacaktır. Kelimenin kök anlamı ve bu anlamla ilintili anlamlar (çağırmak, ilân etmek), Kur'an'ın ilk emrinin anlaşılmasında daha uygun görünmektedir.
Özet (Çeviri)
Çipiloğlu, Fatma Betül, Study of“kara' e”Root in Revelation Tradition From Semantic Point of View. Master Thesis, Adviser: Prof. Dr. Salih Akdemir, 128 pages. THESIS ABSTRACT In order to understand Koran correctly, it is necessary to determine which meanings Koran words carry at the time Koran descended. Since available dictionaries are not sufficient, primarily it is necessary to consider Koran words with continuing from past approach and in revelation tradition as a whole. Old Testimony and New Testimony language forming revelation period before Koran is from the branch of Semitic languages which also includes Arabic language. Arabic language is the oldest and closer to the prototype. This point puts down the reason why Koran should be understood from Semitic languages and revelation period before Koran should be used. In Hebrew dictionaries as the language of the Old Testimony, it was rumored the root meaning of“kara'e”was“calling”. In old Testimony kara'e root was mostly used in“calling”meaning. From this root“shouting”,“announcing”,“giving a name”,“denominating”and“inviting”derived words are related with root meaning and should be evaluated in this sense. When the New Testimony period came, it is seen that“kara'e”root is used as“calling”meaning was in priority in Aramaic-Syriac dictionaries. As for the Old Testimony,“kara'e”root was used mostly as“calling”in the Bibles. Root had difficulty of meaning restriction in New Testimony period. It had lost part of its meanings expressed before, however it gained some new meanings as“balk”and“ crowing”, too. Even in the first period Arabic dictionaries it was not possible to meet with the first and real meaning of“kara'e”root. However it is seen that Koran protected“calling”root meaning of the word. This point is omitted in almost all Koran translations. Also
Benzer Tezler
- Vahiy geleneğinde emr kökünün semantik açıdan incelenmesi
Studying of 'emr' in the tradition of revaluation by the view of semantic
ALİE APTOURACHMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
DinAnkara ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SALİH AKDEMİR
- Vahiy geleneğinde Şehede kökünün semantik açıdan incelenmesi
The Study of Şehede by the view of semantic in the tradition of revelation
HATİCE KORKMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2003
DinAnkara ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SALİH AKDEMİR
- Vahiy geleneğinde A-B-D kökünün semantik açıdan incelenmesi
Examination of the A-B-D root from the point of semantics in the relevant tradition
NERMİN AKÇA
- Vahyin isnadı problemi bağlamında kelâm-ı nefsî'nin mahiyeti: Adudüddin el-Îcî örneği
The nature of god's essential speech (al-Kalam al-Nafsi) and the issue of attribution of qur'ân's word: The case of azod Al-dîn al-Îjî
SALİH TUNA
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
DinPamukkale ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HARUN ABACI