Diyabetik ayak infeksiyonlarında kemik dokudan ve yumuşak dokudan izole edilen infeksiyon etkeni mikroorganizmaların karşılaştırılması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 129979
- Danışmanlar: PROF. DR. SEMRA ÇALANGU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 64
Özet
52 ÖZET Ayak infeksiyonları diyabetik hastalarda önemli morbidite ve mortalite nedenidir ve ekonomik, sosyal ve kişisel maliyetleri oldukça fazladır. Özellikle diyabetik ayak infeksiyonu olup osteomiyelit gelişen hastalarda tedavinin güçlüğü nedeniyle tedavi maliyetleri artmakta ayrıca bu hastalarda amputasyon olasılığı da yükselmektedir. Diyabetik ayak infeksiyonu bulunan hastalarda osteomiyelit gelişmesi durumunda tedavide kullanılacak antibiyotiğin belirlenebilmesi amacıyla kemik doku örneklerinin mikrobiyolojik incelemesi her zaman olanaklı olmadığından yumuşak doku örnekleri tedavide yol gösterici olarak kabul edilmektedir. Ancak az sayıda çalışma göstermektedir ki yumuşak doku örneklerinin mikrobiyolojik incelemesi her zaman osteomiyelit etken veya etkenlerini yansıtmamaktadır. Bu durum, seçilecek antibiyoterapinin uygun olmamasına neden olacaktır. Çalışma kapsamına 01.02.2002-30.05.2003 tarihleri arasında istanbul Tıp Fakültesi Infeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.B.D., Genel Cerrahi A.B.D., Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi A.B.D. ve Su Altı Hekimliği ve Hiperbarik Tıp A.B.D., İç Hastalıkları A.B.D. Diyabet B.D. ve Ortopedi ve Travmatoloji A.B.D. servislerinde yatan, klinik olarak ayak lezyonu Wagner sınıflamasına göre evre 3 ve üzeri olduğu düşünülen 45 diyabetik hasta alınmıştır. Hastalardan alınan yumuşak doku ve kemik örneklerinde üreyen etkenler karşılaştırılmış, osteomiyelitin mikrobiyolojik tanısında bu örneklerin ne dereceye kadar yardımcı olduğu saptanmaya çalışılmıştır. Hastalara osteomiyelit tanısını doğrulamak için MR görüntüleme ve/veya 4 fazlı kemik ve işaretli lökosit sintigrafısi çekilmiş, osteomiyelit düşünülen hastalardan yumuşak doku örneği ile beraber kemik doku örneği de alınarak mikrobiyolojik inceleme yapılmış ayrıca alınan kemik dokusundan bir parçaya da osteomiyeliti53 doğrulamak için histopatolojik inceleme yapılmıştır. Hastalar yaş, diyabet süresi, diyabetik ayak infeksiyonu süresi, CRP, ESH, kreatinin ve lökosit düzeyleri açısından da karşılaştırılmıştır. Çalışmanın sonucunda, evreler arasında yaş, diyabet süresi, diyabetik ayak infeksiyonu süresi, CRP ve kreatinin değerleri açısından istatistiksel farklılık bulunmamıştır. ESH açısından evre 4 ile 5 arasında istatistiksel farklılık çıkmış ve evre 5'de ESH değerleri daha yüksek bulunmuş, ancak evre 3 ile 4 arasında ve evre 3 ile 5 arasında istatistiksel farklılık bulunmamıştır. Lökosit değerleri açısından evre 3 ile 4 arasında farklılık bulunmamıştır. Evre 3 ile 5 arasında ve evre 4 ile 5 arasında lökosit değerleri evre 5 hastalarda istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Osteomiyelit tanısında histopatolojik inceleme altın standart olarak alınmış ve mikrobiyolojik incelemenin (duyarlılığı % 85, özgüllüğü % 80, pozitif kestirim değeri % 85, negatif kestirim değeri % 20, doğruluk oranı ise % 74) duyarlılık ve özgüllük açısından işaretli lökosit sintigrafisi (duyarlılık % 91, özgüllük % 67, pozitif kestirim değeri % 91) ve MR görüntülemeden (duyarlılık % 78, özgüllük % 80, pozitif kestirim değeri % 82) daha iyi sonuç verdiği ortaya çıkmıştır. Kemik ve yumuşak dokuda üreyen mikroorganizmalar karşılaştırıldığında, kemik dokudan 47 mikroorganizma izole edilmiş ve alınan materyal başına ortalama 1.04 mikroorganizma saptanırken, yumuşak dokudan ise 69 mikroorganizma izole edilmiş ve alınan materyal başına 1.53 mikroorganizma saptanmıştır. Mikrobiyolojik incelemenin sonucunda hastaların 5'inde (%11) kemik ve yumuşak dokudan farklı mikroorganizmalar izole edilmiştir.54 Hem kemik hem de yumuşak dokudan izole edilen mikroorganizmalar içinde en sık etkenler sırası ile P.aeruginosa (kemik dokuda %31, yumuşak dokuda %51), ve S.aureus (kemik dokuda %29, yumuşak dokuda %31) olarak bulunmuştur. Bu bulgular bu konuda yapılan diğer çalışmalarla karşılaştırıldığında, infeksiyon etkeni olarak P.aeruginosa' nın en sık izole edilen etken olması diğer çalışmalardan farklı bir bulgu olarak ortaya çıkmıştır. Sintigrafi ve MR görüntülemenin duyarlılık ve özgüllük değerleri ise yapılan diğer çalışmalarla uyumlu olarak çıkmıştır. Az sayıda çalışmada kemik doku etken veya etkenleri ile yumuşak doku etken veya etkenleri arasında farklılık olduğunun bildirilmesi çalışma sonucu ile uyumlu bulunmuştur. Sonuç olarak yumuşak dokudan izole edilen etkenlerle kemik dokudan izole edilen etkenler arasında %11 gibi uyumsuzluk olması 10 hastadan birinde tedavide başarısızlık anlamına gelecektir. Bu nedenle diyabetik ayak infeksiyonu olup osteomiyelit düşünülen hastalarda uygun tedavinin verilmesinde kemik dokunun mikrobiyolojik incelemesi yapılmalıdır.
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Osteomiyelitin eşlik ettiği diyabetik ayak enfeksiyonlarında yumuşak doku ile kemik doku kültürünün karşılaştırılması
Comparison of soft tissue and bone tissue culture in diabetic foot infections with associated osteomyelitis
ŞULE DAMLACA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERPİL EROL
- Diyabetik ayak enfeksiyonlarında 4 fazlı kemik, teknesyum-99m poliklonal immunglobulin G ve teknesyum-99m hekzamatil propilamin oksim işaretli lökosit sintigrafisinin yeri
Diagnostic values of four-phase, technetium-99m hexamethyl popyleneamine oxime labeled leubocyte and human immunglobulin G scintigraphies for detection of osteomyelitis in diabetic foot
HÜLYA SEYMEN BİRİNCİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Radyoloji ve Nükleer Tıpİstanbul ÜniversitesiNükleer Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEHER NİLGÜN ÜNAL
- İstanbul Tıp Fakültesinde diyabetik ayak debridman öncesi ve sonrası klinik ve laboratuvar korelasyonu
Clinical and laboratuary correlation between before and after surgical treatment in diabetic foot in İstanbul University Faculty of Medicine
KAAN ERK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Genel Cerrahiİstanbul ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET SELÇUK BAKTIROĞLU
- Metisilin dirençli staphylococcus aureus (MRSA)'larda daptomisin ve linezolid direncinin retrospektif olarak değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of daptomycin and linezolid resistance in methicillin resistant staphylococcus aureus (MRSA)
SÜLEYMAN MANGAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
MikrobiyolojiAfyonkarahisar Sağlık Bilimleri ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MERİH ŞİMŞEK
- Molecular diagnoses of the resistance of genes in Staphylococcus aureus to antibiotics in the diabetic foot infections
Diyabetik ayak enfeksiyonlarında Staphylococcus aureus'taki genlerin antibiyotiklere direncinin moleküler tanıları
RASHAD SHAMKHI JEBUR ALKURDI
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
BiyolojiÇankırı Karatekin ÜniversitesiMoleküler Biyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ İLKER ŞİMŞEK
PROF. DR. NAWFAL HUSSAİN ALDUJAILI