Sağlıklı çocuklarda antibiyotiklere dirençli bakteri taşıyıcılığının araştırılması
Investigation of the carriage of antibiotic resistant bacteria in healthy children
- Tez No: 131807
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. İDRİS ŞAHİN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Abant İzzet Baysal Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 67
Özet
ÖZET Bu çalışmanın amacı; Düzce'deki sağlıklı çocuklardan alınan ağız çalkantı sıvısı, burun ve dışkı kültürlerinde; florada bulunan antibiyotiklere dirençli bakterilerin izolasyon sıklığını belirlemek, dirençle ilişkili risk faktörlerini araştırmak ve toplum kökenli infeksiyonların ampirik tedavisinde yol gösterici olmaktır. Çalışma Abant İzzet Baysal Üniversitesi Düzce Tıp Fakültesi'nde yapılmıştır. İlköğretime devam eden sağlıklı çocukların ağız çalkantı suyu, burun ve dışkı örnekleri uygun yöntemlerle alınmıştır. Risk faktörlerinin dirençli bakteri kolonizasyonu ile ilişkisini araştırmak amacıyla kullanılacak anket bilgileri çocukların ebeveynlerine elden gönderme yöntemi uygulanarak alınmıştır. Bu araştırmaya, 6-14 yaş arası ilköğretime devam eden infeksiyonu olmayan, antibiyotik tedavisi almayan ve hastanede yatmayan sağlıklı çocuklar dahil edilmiştir. Çalışmaya 573 çocuktan hazır bulunan toplam 537'si alınmıştır. Çalışmaya alınan toplam 537 kişiden 426 (%79.3)' sı anket formunu yanıtlamıştır. Anket formunu yanıtlayanların sorulara verdiği cevaplar incelendiğinde, 209 (%49) kişinin hiç antibiyotik kullanmadığı, 217 (%50.9) kişinin ise yaşamları boyunca en az bir defa antibiyotik kullandığı; bunlardan 79 (%18.5)'unun ise son altı ayda antibiyotik tedavisi aldığı saptandı. Anket formunu yanıtlayan 426 kişiden 107 (%25.1)'sinin hastaneye yatma hikayesi olduğu; belirlendi. Anket formunu, yanıtlayanlar arasında 226 (%53.1)'sının evinde kümes hayvanı beslediği, 193 (%45.31)'ünün ise büyük baş hayvan beslemekte olduğu belirlendi. Yapılan boğaz kültürlerinde 426 çocuğa ait toplam 370 bakteri izole edilmiş ve mikroorganizmalar tanımlanmıştır. İzole edilen bakterilerin türlere göre dağılımı incelendiğinde 29 (%5.9) AGBHS streptokok, 24 (%4.9) S. pneumoniae, 152 (%31.4) B. catarrhalis ve 165 (%34.1) H. influenzae olarak bulunmuştur. İzole edilen 29 GABHS'dan tamamı penisiline duyarlı bulunurken, bir kökende eritromisin direnci saptanmıştır. S. pneumoniae kökenlerinde penisilin direnci iki kökende saptanmıştır. B. catarrhalis ve /-(.influenzae için sırasıyla %84.2 ve %4.2 oranında beta laktamaz varlığı bulunmuştur. 484 sağlıklı çocuktan alınan burun kültüründe 179 (%36.9) S.aureus izole edilmiştir. En fazla direnç (%94.9) penisiline karşı saptanmıştır. Oksasilin direnci %13.4, mupirosin direnci ise %38.0 olarak bulunmuştur.Çalışmamızda sağlıklı çocuk yaş grubunda fekal florada bulunan ampisilin, kloramfenikol, siprofloksasin ve seftazidim dirençli Gram negatif çomakların sıklığının araştırılması amaçlanmıştır, örneklerin 316'sında kloramfenikol dirençli kökenler izole edilmiştir. Bu kökenlerin 254'ü E. co// olarak tanımlanmıştır. Kültürü yapılan 386 dışkı örneğinden 277 (%71.8)'sinde ampisilin dirençli kökenler izole edilmiştir. Bunlardan 155'i E. coli olarak identifiye edilmiştir. 40 dışkı örneğinde seftazidim dirençli kökenler saptanmıştır; bunlardan 29'u non-fermentatif Gram negatif çomak (NF) olarak tanımlanmıştır, örneklerin 31'inde ise siprofloksasin dirençli köken izole edilmiştir. Bunlardan 17'si E. coli 10'u P.aeruginosa dışı NF bakteri olarak belirlenmiştir. Direnç araştırılan antibiyotiklerden ampisilin, kloramfenikol ve siprofloksasine karşı en sık E.coli kökenleri dirençli bulunurken; seftazidim direnci ise en sık Gram negatif non fermentatif çomaklarda belirlenmiştir. Türkiye'de siprofloksasin çocuk yaş grubunda kullanımı sınırlı olmasına rağmen dışkı örneklerinin %8'inde siprofloksasin dirençli izolatlar saptanmıştır. Çalışmamızda kendisi antibiyotik kullananlarla hiç antibiyotik kullanmayanlarda ampisilin dirençli E.coli izolasyon sıklığı bakımından anlamlı ilişki saptanmış ve bireysel antibiyotik kullanımının florada dirençli bakteri kazanımında rol alabileceği ancak hane içi antibiyotik kullanımının dışkı florasında dirençli bakteri kazanımına etkili olmadığı düşünülmektedir. Çalışmamızda dışkıdan izole edilen seftazidime dirençli 40 köken, direnç patemine göre GSBL üretme olasılığı bulunan izolatlar olarak kabul edilmiş ve bu kökenlerde GSBL varlığı araştırılmıştır. Kökenlerden yalnızca 3'ünde GSBL çift disk sinerji testi ile pozitif olarak bulunmuştur. Bu suşların saptandığı çocuklarda olası risk faktörleri araştırılmış ve ikisinde hastanede yatma ve son altı ay içinde antibiyotik kullanımı belirlenmiş birinde ise yalnızca evde hayvan besleme hikayesi pozitif olarak bulunmuştur. Dışkı örneklerinde vankomisin dirençli enterokok araştırılmış ancak izolatların hiçbirinde direnç saptanmamıştır. Sonuç olarak; antibiyotik kullanımı ve direnç gelişimi arasındaki ilişki henüz tüm öğeleriyle aydınlatılmamış kompleks bir oluşumdur. Direncin önlenmesi için atılacak adımların, sosyal, eğitimsel, ekonomik ve yönetsel düzenleme gerektiren unsurlar gözardı edilmeksizin; tedavi eden hekim, akademisyen ve ilaç endüstrisi ile yoğun işbirliği gerektireceği akılda tutulmalıdır.
Özet (Çeviri)
SUMMARY Aim of the study is to investigate the prevalence of antibiotic resistant flora bacteria, and associated risk factors and guide to empiric treatment of community acquired infections. This study conducted in Abant İzzet Baysal University Duzce Medical school. Oral rinse samples, nasal and fecal samples were taken according to guidelines. Relation of resitant bacteria colonization and risk factors were investigated by a questionnaire. Healthy children who were 6-14 years old had not any infection and antimicrobial treatment were included to the study. 426 (79.3 %) of 537 healthy children answered to the questionnaire. 209 (49%) did not use any antibiotics, 217 (50.9%) used antibiotics once. 79 (18.5%) had taken antibiotics in the last six months. 107 children had a history of hospitalization. 226 (53.1%) had poultry farm work, 193 (45.31) had animal husbandry. In throat cultures of 426 children, 370 bacteria species were isolated and identified. Isolated bacteria as follows: 29 (5.9%) GABHS streptococcus, 24 (4.9%) S. pneumoniae, 152 (31.4%) B. catarrhalis ve 165 (34.1%) H. Influenzae. All of GABHS isolates were found sensitive to penicillin, one isolates resistant to eritromycin. Penicillin resistance was found in two S.pneumoniae isolates. Beta lactamases were found 84.2% and 4.2% in B. catarrhalis and H.influenzae isolates respectively. 179 (36.9%) S.aureus were isolated in nasal culture of 484 children. Resistance rates of penicillin, oxacillin and mupirocin were found 94.9%, 13.4%, and 38.0% respectively. In this study, prevalence of Gram-negative rods resistant to ampicillin, chloramphenicol, ceftazidim, ciprofloxacin were investigated in fecal flora of healthy children. Chloramphenicol resistant species were found in 316 samples. Of 254 were identified as E.coii. Ampicillin resistant species were found in 277(71.8%) samples. Of 155 were identified as E.coii. Ceftazidim resistant species were found in 40 fecal samples. Of 29 were identified as non-fermentative gram negative rods. Ciprofloxacin resistant specie's were found in 40 samples. Of 17 were identified as E.coii, 10 non fermentative gram negative rods except P. aeruginosa. E.coii was found the most frequently resistant bacteria to. ampicillin, chloramphenicol and ciprofloxacin. Ceftazidim resistance was found most frequently in non-fermentative Gram negative rods. However, ciprofloxacin treatment is not used in pediatric patients in Turkey; 8% of the children had ciprofloxacin resistant Gram-negative rods in fecal flora.In the present study, antibiotic usage was found as an effective factor for the isolation of ampicillin resistant E.coli species. We suggest that individual antibiotic using may affect to acquire the resistant bacterial flora but antibiotic using in households is not effective. Ceftazidim resistant 40 species were studied GSBL and only three isolates were found positive with double disk synergy test. Two children had hospitalization history and antibiotic usage in the last six months. One ehilden had animal husbandry history. Vancomycin resistant enterococcus species were not isolated in any of the fecal samples. In conclusion, relation between antibiotic using and resistance still is complex. Prevention of development of resistance need intensive effort which contain social, educational, economic and management organization; practioner, academician, and drug industry must have intensive cooperation.
Benzer Tezler
- Solunum sistemi örneklerinden Moraxella (Branhamella) catarrhalis izolasyonu ve in-vitro antibiyotik duyarlılıkları
Başlık çevirisi yok
NERGİS AŞGIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Mikrobiyolojiİnönü ÜniversitesiMikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İ. HALİL ÖZEROL
- 0-5 yaş arası sağlıklı çocuklarda streptococcus pneumoniae taşıyıcılığı, serotip tayini ve antibiyotiklere direnç
Nasopharyngeal carriage, serotype distribution, and antimicrobial resistance of streptococcus pneumoniae in 0-5 years old healthy children
HATUN KEKÜLLÜOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Mikrobiyolojiİstanbul ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEYNEP ÇİĞDEM KAYACAN
- Çocuklarda nazofarengeal pnömokok taşıyıcılığı ve pnömokoklarda penisilin direncinin saptanması
Nasopharyngeal carriage of S.pneumoniae at children and investigation of the penicillin resistence in pneumococci
ERGİN ÇİFTÇİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÜLKER DOĞRU
- Üst ve alt solunum yolu enfeksiyonu olan çocuklarda nazofaringeal streptococcus pneumoniae taşıyıcılığının epidemiyolojisi
Başlık çevirisi yok
CENGİZ AKBENLİOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıMarmara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. MUSTAFA BAKIR