DU-145 prostat hücre kültüründe oktreotidin radyoterapi üzerine etkisi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 142112
- Danışmanlar: DOÇ. DR. DENİZ YALMAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Onkoloji, Radyoloji ve Nükleer Tıp, Oncology, Radiology and Nuclear Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2004
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 68
Özet
vn. ÖZET Mart 2004-Ekinı 2004 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi îç Hastalıkları Anabilim Dalı'na bağlı Hematoloji Laboratuarı içinde bulunan Onkoloji Araştırma Laboratuarında yürütülen bu çalışmada DU-145 prostat hücre serisinde somatatostatin analogu olan oktreotid radyoterapiyle birlikte uygulanmış ve radyoterapi üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışmanın ilk aşamasında DU-145 hücre hattının ikilenme zamanı 72 saat olarak bulunmuş ve buna bağlı olarak diğer tüm deneylerde sitotoksisite 72. saatte“trypan blue dye exclusion test”ile değerlendirilmiştir. Tüm deneyler her aşamada en az iki kez tekrarlanmıştır. Çalışmanın ikinci aşamasında oktreotidin sitotoksisite oluşturmayacak dozlarının belirlenmesi hedeflenmiş ve oktreotidin 1010|x, 5x10 10|j., 10-9fi, 2xl09|j., 4xl0-9(o. konsantrasyonlarının hiçbirinde DU-145 hücre serilerinde apoptozisi etkilemediği ancak proliferasyonu arttırdığı saptanmıştır. Sonuçlar incelenerek deneyin üçüncü aşaması için rastgele 5x10 10n ve 2xl0“9f4. konsantrasyonları seçilmiş, Western-Blot yöntemi ile bu konsantrasyonlarda oktreotidin DU-145 hücrelerinde Topoizomeraz II enzimini arttırdığı belirlenmiştir. Çalışmanın dördüncü aşamasında LDso'yi belirlemek için hücre kültürleri önce 2-4-6-8 ve 10 Gy dozlarında ışınlanıp sitotoksisite değerlendirilmiş ve istenen %50 hücre sayısına 10 Gy'de yaklaşılmıştır. LD50 dozunu kesin olarak belirleyebilmek için çalışmanın beşinci aşamasında hücre kültürleri 6-8-10-12- 14 ve 16 Gy dozunda tekrar ışınlanmış ve 72. saatte ”trypan blue dye exclusion test" ile LD50 12 Gy olarak belirlenmiştir. Çalışmanın altıncı aşamasında oktreotidin radyoterapi ile birlikte uygulandığında etkisini araştırmak için oktreotid iki farklı dozda (5xl0-10jx ve 2xl09n) ve iki farklı şekilde (24 saatlik inkübasyon ve radyoterapi öncesi başlayıp sonrasında devam eden sürekli inkübasyon) DU-145 hücrelerine uygulanmıştır. Yirmidört saatlik inkübasyon deneylerinde doza ve inkübasyon süresine bağlı olmayan % 10 luk sitostoksisite artışı saptanmıştır. Çalışmanın yedinci ve sekizinci aşamalarında 24 saatlik deney için yapılan tüm işlemler sırasıyla 48 ve 72. saatler için tekrarlanmıştır. Oktreotidin 48 ve 72 saatlik inkübasyonunda da tüm konsantrasyonlar ve uygulama 59şekillerinde sitotoksisitenin tek başına radyoterapiye göre sırasıyla %15 ve %30 arttığı saptanmıştır. Radyoterapi sonrası sürekli inkûbasyon uygulaması ile radyoterapi öncesi 24, 48 veya 72 saat inkûbasyon arasında fark saptanmadığı için, çalışmanın son aşamasında oktreotid ile birlikte LD50Vİ saptayabilmek için en etkin sitotoksisiteyi yaratan 72 saat inkûbasyonu uygulanmış ve düzenlenen deney sonucunda 2xl09 jı ve 5xl010 n konsantrasyonları için LD50 8 Gy (RT dozunda %33,31ük bir azalma) olarak saptanmıştır. Oktreotid radyoterapiyle birlikte uygulandığında aynı sitotoksisitenin daha düşük radyoterapi dozlarıyla sağlanması oktreotidin radyoterapinin etkinliğini arttırdığını düşündürmektedir. Ayrıca oktreotidin DU-145 hücrelerinde topoizomeraz II enzimini arttırdığının belirlenmesi oktreotidin radyoterapinin etkinliğini topoizomeraz II enziminin ekspresyonunu arttırarak değiştirdiği şeklinde yorumlanabilir. Ancak oktreotidin radyoterapi üzerine etkisi ileri araştırmalar ile desteklenmelidir. 60
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- PC3, DU-145 prostat kanseri hücre hatlarında ve sağlıklı RWPE-1 prostat hücre hattında resveratrol ve paraquatın etkisi
The effects of resveratrol and paraquat on PC3, DU-145 prostate cancer cell lines and healthy RWPE-1 prostate cell line
KASHIF AHMAD KHAN
- Prostat kanseri kök hücre kültürü ile kök hücre içermeyen prostat kanseri hücre kültüründe mtor ve mlst8 moleküllerinin immunoflorans yöntemi ile karşılaştırılması ve mtor yolağının prostat kanserindeki yeri
Comparison of mtor and mlst8 moleculars with immunoflorence method in prostate cancer ctem cell culture with prostate cancer cell culture without stem cell and role of mtor pathway in prostate cancer
ZAFER BİNAL
- Hormona dirençli prostat kanseri hücre kültüründe(DU-145/PC3) radyoterapiyle birlikte uygulanan zoledronik asit ve ibandronatın etkinliğinin karşılaştırılması
The comparing Zoledronic asid and İbandronate's combination with radiotherapy in (DU-145/PC-3) hormon refracter prostate cancer tissue cell
ULVİYA NABİZADE
- Metastatik prostat kanseri gelişiminde enflamasyon ilişkili epitelyal mezenkimal geçiş mekanizmasının araştırılması
Investigation of inflammation related epithelial-mesencymal transition mechanism in metastatic prostate cancer progression
ELİF İŞEL
Doktora
Türkçe
2024
BiyoteknolojiEge ÜniversitesiBiyoteknoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BİLGE DEBELEÇ BÜTÜNER
- Mikro RNA'ların prostat kanseri ile ilişkisi
The effect of micro RNA in prostate cancer
ABDULLAH KARADAĞ
Doktora
Türkçe
2019
FizyolojiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiFizyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELDA KABADERE