Geri Dön

DU-145 prostat hücre kültüründe oktreotidin radyoterapi üzerine etkisi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 142112
  2. Yazar: YASEMİN BÖLÜKBAŞI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DENİZ YALMAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Onkoloji, Radyoloji ve Nükleer Tıp, Oncology, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 68

Özet

vn. ÖZET Mart 2004-Ekinı 2004 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi îç Hastalıkları Anabilim Dalı'na bağlı Hematoloji Laboratuarı içinde bulunan Onkoloji Araştırma Laboratuarında yürütülen bu çalışmada DU-145 prostat hücre serisinde somatatostatin analogu olan oktreotid radyoterapiyle birlikte uygulanmış ve radyoterapi üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışmanın ilk aşamasında DU-145 hücre hattının ikilenme zamanı 72 saat olarak bulunmuş ve buna bağlı olarak diğer tüm deneylerde sitotoksisite 72. saatte“trypan blue dye exclusion test”ile değerlendirilmiştir. Tüm deneyler her aşamada en az iki kez tekrarlanmıştır. Çalışmanın ikinci aşamasında oktreotidin sitotoksisite oluşturmayacak dozlarının belirlenmesi hedeflenmiş ve oktreotidin 1010|x, 5x10 10|j., 10-9fi, 2xl09|j., 4xl0-9(o. konsantrasyonlarının hiçbirinde DU-145 hücre serilerinde apoptozisi etkilemediği ancak proliferasyonu arttırdığı saptanmıştır. Sonuçlar incelenerek deneyin üçüncü aşaması için rastgele 5x10 10n ve 2xl0“9f4. konsantrasyonları seçilmiş, Western-Blot yöntemi ile bu konsantrasyonlarda oktreotidin DU-145 hücrelerinde Topoizomeraz II enzimini arttırdığı belirlenmiştir. Çalışmanın dördüncü aşamasında LDso'yi belirlemek için hücre kültürleri önce 2-4-6-8 ve 10 Gy dozlarında ışınlanıp sitotoksisite değerlendirilmiş ve istenen %50 hücre sayısına 10 Gy'de yaklaşılmıştır. LD50 dozunu kesin olarak belirleyebilmek için çalışmanın beşinci aşamasında hücre kültürleri 6-8-10-12- 14 ve 16 Gy dozunda tekrar ışınlanmış ve 72. saatte ”trypan blue dye exclusion test" ile LD50 12 Gy olarak belirlenmiştir. Çalışmanın altıncı aşamasında oktreotidin radyoterapi ile birlikte uygulandığında etkisini araştırmak için oktreotid iki farklı dozda (5xl0-10jx ve 2xl09n) ve iki farklı şekilde (24 saatlik inkübasyon ve radyoterapi öncesi başlayıp sonrasında devam eden sürekli inkübasyon) DU-145 hücrelerine uygulanmıştır. Yirmidört saatlik inkübasyon deneylerinde doza ve inkübasyon süresine bağlı olmayan % 10 luk sitostoksisite artışı saptanmıştır. Çalışmanın yedinci ve sekizinci aşamalarında 24 saatlik deney için yapılan tüm işlemler sırasıyla 48 ve 72. saatler için tekrarlanmıştır. Oktreotidin 48 ve 72 saatlik inkübasyonunda da tüm konsantrasyonlar ve uygulama 59şekillerinde sitotoksisitenin tek başına radyoterapiye göre sırasıyla %15 ve %30 arttığı saptanmıştır. Radyoterapi sonrası sürekli inkûbasyon uygulaması ile radyoterapi öncesi 24, 48 veya 72 saat inkûbasyon arasında fark saptanmadığı için, çalışmanın son aşamasında oktreotid ile birlikte LD50Vİ saptayabilmek için en etkin sitotoksisiteyi yaratan 72 saat inkûbasyonu uygulanmış ve düzenlenen deney sonucunda 2xl09 jı ve 5xl010 n konsantrasyonları için LD50 8 Gy (RT dozunda %33,31ük bir azalma) olarak saptanmıştır. Oktreotid radyoterapiyle birlikte uygulandığında aynı sitotoksisitenin daha düşük radyoterapi dozlarıyla sağlanması oktreotidin radyoterapinin etkinliğini arttırdığını düşündürmektedir. Ayrıca oktreotidin DU-145 hücrelerinde topoizomeraz II enzimini arttırdığının belirlenmesi oktreotidin radyoterapinin etkinliğini topoizomeraz II enziminin ekspresyonunu arttırarak değiştirdiği şeklinde yorumlanabilir. Ancak oktreotidin radyoterapi üzerine etkisi ileri araştırmalar ile desteklenmelidir. 60

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. PC3, DU-145 prostat kanseri hücre hatlarında ve sağlıklı RWPE-1 prostat hücre hattında resveratrol ve paraquatın etkisi

    The effects of resveratrol and paraquat on PC3, DU-145 prostate cancer cell lines and healthy RWPE-1 prostate cell line

    KASHIF AHMAD KHAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    BiyokimyaEge Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ MERT ÖZGÖNÜL

  2. Prostat kanseri kök hücre kültürü ile kök hücre içermeyen prostat kanseri hücre kültüründe mtor ve mlst8 moleküllerinin immunoflorans yöntemi ile karşılaştırılması ve mtor yolağının prostat kanserindeki yeri

    Comparison of mtor and mlst8 moleculars with immunoflorence method in prostate cancer ctem cell culture with prostate cancer cell culture without stem cell and role of mtor pathway in prostate cancer

    ZAFER BİNAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    ÜrolojiEge Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET BARIŞ ALTAY

  3. Hormona dirençli prostat kanseri hücre kültüründe(DU-145/PC3) radyoterapiyle birlikte uygulanan zoledronik asit ve ibandronatın etkinliğinin karşılaştırılması

    The comparing Zoledronic asid and İbandronate's combination with radiotherapy in (DU-145/PC-3) hormon refracter prostate cancer tissue cell

    ULVİYA NABİZADE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    OnkolojiEge Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. DENİZ YALMAN

  4. Metastatik prostat kanseri gelişiminde enflamasyon ilişkili epitelyal mezenkimal geçiş mekanizmasının araştırılması

    Investigation of inflammation related epithelial-mesencymal transition mechanism in metastatic prostate cancer progression

    ELİF İŞEL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    BiyoteknolojiEge Üniversitesi

    Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BİLGE DEBELEÇ BÜTÜNER

  5. Mikro RNA'ların prostat kanseri ile ilişkisi

    The effect of micro RNA in prostate cancer

    ABDULLAH KARADAĞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    FizyolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELDA KABADERE