Geri Dön

Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda anti-ena antikorlarının sıklığı ve klinik önemi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 142439
  2. Yazar: SAMİ UZUN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MURAT İNANÇ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Allerji ve İmmünoloji, Romatoloji, Allergy and Immunology, Rheumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 101

Özet

ÖZET Otoantikorlar, SLE'nin önemli bir laboratuar özelliğidir. Özellikle son 30 yılda otoantikorlarm SLE'li hastalardaki sıklığını ve bu otoantikorlarm hastalığın tanısına katkısını, klinik ve laboratuar özellikleriyle ilişkisini araştıran çok sayıda çalışma yapılmıştır. Bu alanda kullanılan, özgüllükleri ve duyarlılıkları farklı çok sayıda test yöntemiyle değişik hasta gruplarında farklı otoantikor sıklıkları ve otoantikorlar ile klinik ve laboratuar özellikler arasında bağıntılar tespit edilmiştir. Çalışmamızda, yüksek özgüllüğe sahip İB yöntemiyle 217 hastada anti-ENA antikorlarının sıklığını ve bu antikorların klinik ve laboratuvar bulgularuyla ilişkisini değerlendirdik. Literatürdeki benzer çalışmalarda karşılaştırdığımızda hastaların demografik özellikleri büyük serilerdeki verilerle uyumluydu. Sınıflandırma kriterlerinden serözit ve nöropsikiyatrik tutulum literatürdeki oranlaran daha düşük bulundu ancak diğer kriterler büyük serilerin sonuçları ile benzerdi. Çalışma sonucunda hastalarımızın %40'ında anti-ENA otoantikoru saptandı. Anti-Ro %24.4, anti-La %8.3, anti-Sm ve anti- RNP %15.6, anti-Scl-70 %0.9 hastada pozitif bulunurken hiçbir hastada anti-Jo-1 saptanmadı. Anti-Ro, anti-Sm/RNP oranları literatür verileriyle uyumluydu. Anti-La daha düşük oranda saptandı. Dikkat çekici olan İB yöntemiyle anti-Scl-70 antikorlarının hastalarımızda çok düşük oranda, anti-jo-1 antikorunun ise hiç saptanm amasıydı. Anti-Scl-70 pozitif hastaların ikisinde de tipik lupus kliniği ve Raynaud fenomeni görülmesi dışında her iki hastada da skleroderma özellikleri tespit edildi. Bunun dışında literatürde anti-Scl-70 ile 88ilişkili olduğu bildirilen hastalık aktivitesi, böbrek tutulumu, Sjogren sendromu, merkezi sinir sistemi tutulumu ve gonadal yetersizlikle ilişki saptanmadı. Anti-Ro ve anti-La pozitif hastalarda, daha düşük hastalık aktivitesi ve daha az doku /organ hasarı görülmektedir. îstatiksel olarak sadece anti-La ile hastalık aktivitesi arasında negatif bağıntı görülmüştür. Anti-Sm/RNP pozitif hastalarda daha yüksek hastalık aktivitesi ve daha az organ hasarı görülmekle birlikte antikor negatif hastalarla istatiksel olarak fark saptanmamıştır. Anti-Ro ile renal tutulumun ilişili olduğu belirtilen çalışmanın aksine anti-Ro pozitif hastalarımızda böbrek tutulumunun ve venöz trombozun anlamlı şekilde az olduğu görülmüştür. Literatürde daha önce belirtilmeyen bir bulgu olarak anti- Sm/RNP antikorlarıyla hemolitik anemi arasındaki ilişki anlamlı bulunmuştur ve anti-Sm/RNP pozitif hastalarda anti-dsDNA ve aKL- IgG sıklığının arttığı tespit edilmiştir. Anti-Sm/RNP pozitif hastalarda arter ve ven trombozu, anti-Ro ve anti-La pozitif hastalarda ven trombozu saptanmamıştır. Sonuç olarak, ACR sınıflandırma kriterlerini karşılayan SLE'li hastalarda anti-ENA antikorlarından anti-Ro, anti-La ve anti- Sm/RNP'nin hastalık alt gruplarını belirlemede sınırlı bir yararı olduğu, anti-Scl-70 antikorunun çok düşük oranda pozitif bulunduğu, anti-Jo-1 antikorunun ise kullandığımız yöntemle SLE'li hastaların tamamında negatif olduğu saptanmıştır. 89

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Anti-DFS70 antikorlarının otoimmün ve allerjik hastalıklardaki rolü nedir ve otoimmün hastalıklarda koruyucu rolü var mıdır?

    What is the role of anti-DFS70 antibodies in autoimmune and allergic diseases and does it have a protective role in autoimmune diseases ?

    ÜMRAN YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Allerji ve İmmünolojiAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ENDER TERZİOĞLU

  2. Sistemik lupus eritematozusta plazma tümör nekrozis faktör-alfa(TNF-a) düzeyleri ve TNF-a (-238,-308) polimorfizmlerinin hastalık aktivitesi ve organ tutumları ile ilişkisi

    The ralation of plasma tumor necrosis factor -alpha(TNF-a) levels and TNF-a (-238, -308) polymorphisms with disease activity and systemic organ involvement in systemic lupus erythematosus

    ESİN ERTUĞRUL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    RomatolojiAnkara Üniversitesi

    Klinik İmmünoloji ve Romatoloji Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLAY KINIKLI

  3. Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda serum C1Q ve anti-C1Q düzeylerinin değerlendirilmesi ve hastalık parametreleri ile ilişkisi

    Evaluation of serum C1Q and anti-C1Q levels in patients with systemic lupus erythematosus and their relationship with disease parameters

    HÜSEYİN BOZCA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SONGÜL ÇİLDAĞ

  4. Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda klinik özellikler ile serum antikardiyolipin antikor izotipleri, anti-Beta2 -glikoprotein-1ve anti-C1q antikorları arasındaki ilişkinin incelenmesi

    An anlysis of the relationship between serum anticardiolipin isotypes, anti-beta2 -glycoprotein and antiC1q antibody levels and clinical findings in patients with systemic lupus erythematosus

    NERİMAN DEFNE ÖNÜR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Allerji ve İmmünolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OLCAY AYDINTUĞ

  5. Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda serum solubl interlökin-2 reseptör düzeyleri

    Başlık çevirisi yok

    BEKİR YAZAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1993

    Allerji ve İmmünolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURŞEN DÜZGÜN