Housing management models and household behaivour
Konut işletmeciliği modelleri ve hanehalkı davranışları
- Tez No: 143445
- Danışmanlar: PROF. DR. MURAT BALAMİR, DOÇ. DR. ÖZCAN ALTABAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Şehircilik ve Bölge Planlama, Urban and Regional Planning
- Anahtar Kelimeler: Konut işletmeciliği, mahalle yönetimi, kat mülkiyeti, Hanehalkı davranışı, konutun tamir bakımı, rehabilitasyon, yerel yönetimler, Housing Management, Neighbourhood Management, Flat Ownership, Hh Behaviour, Repairs and Maintenance of Housing, Rehabilitation, Local Administration
- Yıl: 2003
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 212
Özet
Türkiye'de de bugüne kadar konut politikalarının temelini konut sunumu ve yeni konut alanlarının imara açılması oluşturmuştur. Buna bağlı olarak, son 50 yılda gelişen konut stokunun hacmi, bugün konut sektörünün önceliklerini, üretim, tasarım ve mülkiyet konularından, stokun işletilmesine ilişkin konulara yöneltmektedir, önümüzdeki yıllarda konut sektöründeki temel sorun, mevcut stokun nasıl daha da büyütülebileceği değil, mevcut stokun nasıl daha verimli kullanılacağı ve geliştirileceği olacaktır. Mevcut yapıda, konut işletmeciliği, Hh'nın sorumluluğu olarak parsel düzeyinde, mülkiyet ilişkilerine dayalı olarak Kat Mülkiyeti Kanunu (KMK) (1965) ile tanımlanmıştır. Ancak parsel ölçeğinde olduğu kadar, parsel üstü ölçeklerde de Hh'larının konut çevrelerinde söz sahibi olabilecekleri örgütlenme modellerine duyulan ihtiyaç, yapılan bir çok çalışma ile doğrulanmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın hipotezi, stokun hemen her kesiminde işletmecilik konusunda sorunlar yaşanıyor olmasıdır. Çalışma, Hh' larının parsel üstü ölçeklerde örgütlenme konusundaki eğilimlerini sınamak ve konut ve çevrelerinin bakım ve sürekliliği konusunda problemli Hh grupları ve stok özelliklerini tespit etmek amacı ile iki farklı anket verisini temel alan, birbirini tamamlayıcı iki analiz üzerine kurulmuştur. ilk analizin sonuçları, gelir ve konuta mülkiyet şeklinin konut için yapılan harcamalarda belirleyici iki temel değişken olduğunu göstermiştir. Konut için tamir bakım harcamalarında; en düşük ve en yüksek gelirli Hh arasında yaklaşık on, ev sahibi ve kiracılar arasında ise yaklaşık üç kat fark gözlemlenmiştir. 'Müstakil ev' kategorisine göre; 'apartman' tipi konutların harcamaları 1.9 kat; 'gecekondu' tipi konutlar ise 1.2 kat fazla değerlere sahiptir. Stokun bina yaşı en yüksek, kira değeri en düşük ve konut çevresi ve semt özellikleri gelişmemiş nitelikte olan kesimleri konut için yapılan işletme harcamalarında en az payı almaktadır. Konut çevrelerinin işletme örgütlenmelerinde yeni bakış açıları geliştirmek ve düzenlemeler getirmek için Hhlarının konut alanları ile ilgili olarak niceliksel olduğu kadar niteliksel beklentileri, eylemleri ve ihtiyaçlarını belirlemek gereği vardır. Bu amaçla Ankara'nın dört farklı semtinde, geleneksel apartman konut stokunda bir 'Hh ve Apartman Yöneticisi Anketi' uygulanmıştır. Analiz sonuçlarına göre gerek Hh, gerekse stok özellikleri bakımından örgütlenme davranışlarında harcama davranışlarında olduğu kadar belirgin farklılaşmalar ortaya çıkmamaktadır. En önemli etkenin ise, konuta mülkiyet şekli olduğu gözlemlenmiştir; buna göre, kiracılar oturdukları konuta olduğu kadar konut çevresinde de daha az sahiplik ve sorumluluk hissetmektedirler. Yapılan çalışmada başlıca sorunlu alanlar; düşük gelirli Hh'lan, kiracı Hh, düşük kira değerine sahip stok, bina yaşı en yüksek stok ve gelişmemiş mahalleler olarak tespit edilmiştir. Bu sorunların çözümü için gerekli politika ve araçlar; sorunlu alanlar için kredi olanakları, vergi muafiyeti, materyal ve teknik yardımlar ve gelişmemiş konut çevrelerinde özel yatırımları teşvik edecek kamu yatırımları olarak sıralanabilir.
Özet (Çeviri)
A significantly large stock of housing has been realised In Turkey during the past five decades, building the cities almost entirely anew. This has shifted the central concern from production, design and ownership issues in the housing sector to that of housing management. The major problem in housing for the coming decades is not how to maintain the growth of the stock further, but how to efficiently use and improve the existing assets. Currently, no central or local authority is responsible for the management, running or control at any scale, but only the residents and property owners responsibilities exist at the individual plot scale. There is evidence of greater efficiency however, for the need of housing management at supra-plot scales. The hypothesis of the study in this context is that no part of the stock is without problems in terms of management. This is empirically investigated by two complementary analyses based on two distinct surveys. The first analysis demonstrated that the role of tenure and income on expenditures on housing, especially expenditures for repairs and maintenance are dominant. A three-fold difference is observed between tenants and owner-occupiers, and 10 times between households of highest and lowest incomes. Expenditures for repairs and maintenance is 1.9 times greater in the apartment stock and 1.2 times more in the 'gecekondu' dwellings than in individual 'houses'. Lowest levels of expenditures are observed in oldest part of the stock, in less developed neighbourhoods, and in stock with lowest rental values. According to the results of the second analysis, organisational tendencies of household groups varying in their characteristics are not sharply differentiated as in their expenditures. One most significant factor is tenure. Tenants are observed to have a weaker sense of dedication and identity in the dwellings they occupy and in neighbourhoods they live. Current management problem issues could then be identified as: low-income households, tenant households, stock with low rental values, aged stock and undeveloped neighbourhoods. Some of the most significant policy tools for tackling these problems are credit opportunities to be made available to households for repairs and maintenance in such problem areas, subsidies in terms of tax deductions, material incentives, technical support and public investments in degraded localities to boost economic activities which are eventually to initiate private investments.
Benzer Tezler
- Tüketici satın alma davranışını etkileyen faktörler: Emlak sektöründe bir araştırma
Factors affecting consumer purchasing behavior: A research in the real estate sector
UĞUR BERKAY HABİBOĞLU
- Yapı tasarrufu sistemi ve risk modelleri
Contractual saving for housing system and risk models
İLKER KOÇ
Doktora
Türkçe
2020
Bankacılıkİstanbul Ticaret ÜniversitesiBankacılık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ELÇİN AYKAÇ ALP
- Essays on monetary policy
Başlık çevirisi yok
METE HAN YAĞMUR
Doktora
İngilizce
2016
EkonometriUniversità degli studi di Siena (University of Siena)PROF. FRANCESCO FARINA
- Açık konutta açıklık kriterleri üzerine bir çalışma uygulama: Halkalı toplu konutları
Başlık çevirisi yok
GAMZE ALPTEKİN ÖZKAPTAN
- Türkiye'de koruma alanlarındaki taşınmazların kullanımı ve koruma statülerinin taşınmaz piyasaları ve değerlerine etkileri: Muğla ili örneği
The impacts of use and conservation status of real estates in conservation areas from the viewpoint of real estate markets and values in turkey: The case of Muğla province
YEŞİM ALİEFENDİOĞLU
Doktora
Türkçe
2011
ZiraatAnkara ÜniversitesiTaşınmaz Geliştirme Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HARUN TANRIVERMİŞ